Σε συνέχεια της επιστολής των κατοίκων της οδού Γεωργίου Καρέλια προς το Τμήμα Τροχαίας και το δήμαρχο Καλαμάτας, ο κ. Πέτρος-Ιωάννης Σπεντζούρης καταγράφει την προσωπική του εμπειρία:
«Σε συνέχεια της επιστολής των κατοίκων της οδού Γεωργίου Καρέλια, συμπεριλαμβανόμενου και εμού του ιδίου, επισυνάπτω και άρθρο της εφημερίδας “Θαρρος”, ώστε να θυμηθείτε ποιος ακριβώς είμαι.
Όπως βλέπετε, παρόλο που ήμουν πρόξενος της Βρετανίας στη Ρόδο, τώρα τυγχάνω συνταξιούχος του ΙΚΑ με 95% βαριά αναπηρία λόγω σκλήρυνσης κατά πλάκας.
Ήθελα να συμπληρώσω μία πολύ κακή προσωπική εμπειρία που έζησα ως κάτοικος της Γεωργίου Καρέλια και, μάλιστα, από γείτονες.
Την Τετάρτη 24 Αυγούστου, γύρω στις 19.30, ο σύντροφός μου, ο Φίλιππος και εγώ, πήγαμε τη μητέρα μου σε εστιατόριο, καθώς γιόρταζε τα 83α γενέθλιά της. Επιστρέφοντας στο σπίτι γύρω στις 21.30, εγώ έμεινα έξω για να περπατήσω με το σκυλάκι μου. Όπως προχωρούσα στη Γεωργίου Καρέλια, ένα λευκό Fiat Punto Sport, που ανήκει σε γείτονα, ανέβαινε ανάποδα τη Γεωργίου Καρέλια με αρκετή ταχύτητα. Τον πλησίασα και επειδή ήταν με τη γυναίκα του, τους ρώτησα: “Γιατί, ρε παιδιά; Γιατί το κάνετε αυτό; Εγώ που έχω 95% αναπηρία και ανεβαίνω την Αύρας και περιμένω στο φανάρι για να κατέβω νόμιμα τη Γεωργίου Καρέλια, κορόιδο είμαι; Δεν πρέπει εμείς που είμαστε κάτοικοι να δίνουμε το καλό παράδειγμα;».
Ο εν λόγω κύριος και η σύζυγός του, όμως, είχαν πολλή αναίδεια και απάντησαν ότι θα συνεχίσουν να ανεβαίνουν, γιατί έτσι τους αρέσει. Πρόσθεσαν δε ότι, επειδή κάποιος νέος που μετακόμισε πρόσφατα στη Γεωργίου Καρέλια έχει μέσον και τον βολεύει, ο Δήμος και η Αστυνομία μονοδρόμησαν το δρόμο για χάρη του. Όσο να προσπαθούσα να εξηγήσω ότι η μονοδρόμηση έγινε για την ασφάλεια των παιδιών στο Μουσικό Σχολείο, άλλο τόσο το ζευγάρι εκνευριζόταν, σε σημείο που ο άνδρας βγήκε από το αυτοκίνητό του και μου έριξε δυνατή κουτουλιά στο μέτωπο.
Από τη φασαρία βγήκε από το σπίτι και ο πεθερός του άνδρα μαζί με ακόμα 8 περίπου άτομα και κινηθήκαν προς το μέρος απειλητικά. Δηλαδή, 5-6 άνδρες εναντίον ενός βαριά ανάπηρου. Ο πεθερός του άνδρα, δε, μου είπε: “Εσύ αύριο το πρωί δε θα ζεις, θα κανονίσω να πεθάνεις”!
Ευτυχώς ο Φίλιππος που είναι μεγαλόσωμος με είχε τραβήξει μέσα και είχε κλειδώσει την καγκελόπορτα.
Συγγνώμη αν σας κούρασα. Απλά επειδή ο Φίλιππος, η μητέρα μου και εγώ είμαστε ήσυχοι και νομοταγείς άνθρωποι, χρειαζόμαστε κάποια προστασία από άτομα με άγριες διαθέσεις που παραβιάζουν συνεχώς τους νόμους.
Σας ευχαριστώ πολύ για την υπομονή σας».
