Πέρασε…. άνετα τον πήχυ εξωτερικής αξιολόγησης το ΤΕΙ Πελοποννήσου

Πέρασε…. άνετα τον πήχυ  εξωτερικής αξιολόγησης το ΤΕΙ Πελοποννήσου

Χθες ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για το προσωπικό του ΤΕΙ Πελοποννήσου, αφού δόθηκαν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα της εξωτερικής αξιολόγησης των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (ΑΕΙ και ΤΕΙ) της χώρας. Μέσα σε αυτά με τις καλύτερες επιδόσεις ήταν και το ΤΕΙ Πελοποννήσου. Και φυσικά, καθόλου άδικα.
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει συνεχής προσπάθεια για εξωστρέφεια του ιδρύματος, με ιδιαίτερη επιτυχία, με τα μεταπτυχιακά προγράμματα σε μια σειρά από ειδικότητες, τις υδροπονικές καλλιέργειες, το Εργαστήριο Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου Καλαμάτας (και πολύ σύντομα και Ελιάς) και σειρά από άλλες δραστηριότητες. 
Σε περίπτωση που τελεσφορήσει θετικά και η προσπάθεια για διατήρηση του Τμήματος Λογοθεραπείας και μετά το 2018- 2019, τότε το ίδρυμα, σε καταστάσεις υποχρηματοδότησης και οικονομικής κρίσης, μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα στην πόλη της Καλαμάτας και στην ευρύτερη περιοχή.
Η εξωτερική αξιολόγηση των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης της χώρας (22 πανεπιστημίων και 14 ΤΕΙ) έγινε από τον Οκτώβριο του 2015 έως τον Ιούλιο του 2016. Η υποβολή των τελικών εκθέσεων εκ μέρους των εμπειρογνωμόνων στην Αρχή Διασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση (ΑΔΙΠ) ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του 2016.
Η εξωτερική αξιολόγηση των ΑΕΙ είναι μία από τις διαδικασίες διασφάλισης ποιότητας, έχει περιοδικό χαρακτήρα (γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια) και είναι εναρμονισμένη με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Πραγματοποιείται είτε για την αξιολογική αποτίμηση του έργου των ΑΕΙ είτε για την πιστοποίηση της ποιότητας της λειτουργίας τους.
Επισημαίνεται ότι σκοπός της εξωτερικής αξιολόγησης δεν ήταν η κατάταξη των ιδρυμάτων, αλλά η εμπεριστατωμένη διάγνωση των θετικών και αρνητικών σημείων.
Όπως αναφέρει η Αρχή Αξιολόγησης, η διακύμανση των θετικών αποτελεσμάτων κινήθηκε από 60% – 90%, ενώ των αρνητικών από 40% – 60%.
Για τα δεύτερα επισημαίνονται κυρίως τα αυτονόητα: άδεια ταμεία και ελλείψεις σε προσωπικό (επιστημονικό και διοικητικό), αλλά και ανεπάρκεια στον προσδιορισμό «στόχων» και «αποστολής», όπως τουλάχιστον τονίζει η ΑΔΙΠ, συμπεριλαμβάνοντας, μάλιστα, στα «εμπόδια» τους θεσμικούς περιορισμούς στη διοίκηση και τη διαχείριση (που δημιουργούν «προβλήματα» με το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας), την υπερρύθμιση και την καθυστέρηση της διεθνοποίησης των ιδρυμάτων.
«Διεθνείς» και οι λύσεις που προτείνει: νέες πηγές χρηματοδότησης, θεσμική αυτονομία γενικώς και ειδικώς, οργανωτική αυτονομία (ακόμη και εντός των ιδρυμάτων, λ.χ., για τα προγράμματα σπουδών), ταχύτερη και βαθύτερη προώθηση της αξιολόγησης ακόμη και με συστήματα μέτρησης απόδοσης στόχων και χρονοδιαγραμμάτων.
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη