Η εκ νέου βράβευση του Καλαματιανού Διδάκτορα Πολιτικού Μηχανικού, Παναγιώτη Παπαντωνίου, μας βοηθά να σκεφτούμε και να ελπίζουμε ότι κάτω από την παγωμένη κρούστα της αδράνειας υπάρχει λάβα που κοχλάζει. Παίρνει μορφή και σχήμα ένα μέλλον το οποίο δεν χωράει στα πάνελ των καναλιών, στις διακηρύξεις των κομμάτων, στις αναλύσεις των κάθε λογής διανοούμενων.
Καινούργιος άνεμος θα φυσήξει από εκεί που δεν το περιμένουμε. Για να φουσκώσουν τα πανιά μας ένα αρκεί: Να μην έχουμε στερηθεί την ικανότητα να χαιρόμαστε. Να μην έχει η ψυχή μας ξεραθεί.
Όσοι – στα άχαρα χρόνια μας- καταφέρνουν να βρίσκουν το μεγάλο μέσα στα μικρά, εκείνοι θα καβαλήσουν το κύμα της επόμενης ημέρας…
Α.Π.
Το κύμα της επόμενης ημέρας…
