Η ιστορία πίσω από τον κινηματογράφο “Ηλέκτρα”

Η ιστορία πίσω από τον κινηματογράφο “Ηλέκτρα”

Κομμάτια του κτηρίου έχουν ιστορία 170 χρόνων!
 
 
Στο πρόγραμμα που ανακοινώθηκε πριν από λίγες μέρες από τον Αλέξη Χαρίτση και αφορά στην ανακατασκευή «ξεχασμένων» δημοτικών κτηρίων ο Δήμος Καλαμάτας θα ζητήσει να ενταχθεί ο κινηματογράφος «Ηλέκτρα». Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Δήμος προετοιμάζεται ώστε να υποβάλει σχετικό φάκελο, αφού υπάρχει τεχνική μελέτη από το γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών Γιώργου Κυριακόπουλου και Ντονατέλλας Κυριακοπούλου- Σπινέλλα.
Σύμφωνα με την πρόσκληση του προγράμματος, το οποίο αναμένεται να ανακοινωθεί τις επόμενες μέρες, ο συνολικός προϋπολογισμός είναι 50 εκατομμύρια ευρώ και η μέγιστη χρηματοδότηση 2.500.000 ευρώ ανά πρόταση και μέχρι και το 100% του κόστους, ανάλογα με το είδος της αξιοποίησης.
Στόχος είναι να αξιοποιηθούν και να επανενταχθούν στον ιστό της πόλης για τουριστικούς, πολιτιστικούς σκοπούς αλλά και για επιχειρηματικές δραστηριότητες τα παλιά δημοτικά καταστήματα, όπως βιομηχανικά κτήρια, αποθήκες και σφαγεία, στεγασμένες στοές και αγορές, δικαστικά μέγαρα, δημοτικά λουτρά, στρατιωτικές εγκαταστάσεις, ακόμη και εγκαταλειμμένα «Ξενία» και νοσοκομεία και άλλα κτήρια ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής αξίας.
 
Η ιστορία του κτηρίου
Στην τεχνική έκθεση της μελέτης βρίσκουμε σημαντικά στοιχεία για την αρχιτεκτονική αξία του συγκεκριμένου κτηρίου και τα οποία δεν είναι γνωστά στο ευρύ κοινό .
Σύμφωνα με αυτή, ο κινηματογράφος «Ηλέκτρα» κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’60, αρ. οικ. άδειας 300/61, από τον τότε ιδιοκτήτη Σείριο Στασινόπουλο.
Μελετητές ήταν ο Καλαματιανός πολιτικός μηχανικός Αναστάσιος Πάστρας και ο Αθηναίος διάσημος αρχιτέκτονας Αλέξανδρος Τομπάζης.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του κτηρίου, πρόκειται για πρωτοποριακό τεχνικό έργο για την εποχή, η πρώτη κατασκευή με προένταση (εξώστης) στην πόλη και αξιόλογο αρχιτεκτονικό δείγμα ύστερου μοντερνισμού.
Το εμφανές σκυρόδεμα στα υποστυλώματα και τα κλιμακοστάσια, η εμφανής οπτοπλινθοδομή στην κεντρική είσοδο, οι σιδερένιες κουπαστές, ο αδρός πεταχτός σοφάς στην τοιχοποιία, οι αρχιτεκτονικές προεξοχές υπό μορφή πρίσματος στην αίθουσα για την ακουστική επάρκεια του κινηματογράφου, ο κλιματισμός (ψύξη-θέρμανση), η πανέμορφη κλιμακωτή ψευδοροφή με τα πήλινα σωληνωτά φωτιστικά, το υπέρκομψο φουαγιέ με το καθιστικό και το καφέ/μπαρ δικαιολογούν τον παραπάνω χαρακτηρισμό.
Η «Ηλέκτρα» υπήρξε για πολλά χρόνια σημείο αναφοράς των Καλαματιανών, σημαντικό έργο πολιτισμού.
Αντικείμενο της μελέτης είναι η ανακαίνιση-επισκευή-επαναλειτουργία του κινηματογράφου ιδιοκτησίας σήμερα του Δήμου Καλαμάτας. Η φθορά της κτηριακής υποδομής, η γήρανση του εξοπλισμού, η ανάγκη αντικατάστασης των τεχνικών εγκαταστάσεων, οι σημαντικές αλλοιώσεις που έχει υποστεί η αίθουσα στα λίγα χρόνια που επαναλειτούργησε ως κέντρο διασκέδασης στις αρχές της δεκαετίας του ’90 είναι οι βασικοί παράγοντες που ώθησαν στην απόφαση για την ριζική ανακαίνιση της Ηλέκτρας. Κυρίως όμως η ανάγκη να ξαναδοθεί στην τέχνη του κινηματογράφου ένας χώρος ανάλογος της σημασίας του. Ο κινηματογράφος ξαναζεί στην Ελλάδα σημαντικές στιγμές (διεθνείς βραβεύσεις Ελλήνων καλλιτεχνών, διεθνούς κύρους παραγωγές).
Η ανανέωση του ενδιαφέροντος του ελληνικού κοινού και κυρίως των νέων είναι αναμφισβήτητο γεγονός, ο κινηματογράφος επιστρέφει μαζί με ό,τι αυτό σήμαινε για τους Καλαματιανούς στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70 και με πρόσθετο χρέος να ξαναδέσει κοινωνικές σχέσεις που έχουν χαθεί, ένας χώρος συνάντησης, ένα κέντρο ανταλλαγών στη ζωή μιας περιφερειακής πόλης.
Παράλληλα, θα ληφθούν υπόψη οι καινούργιες πολιτιστικές ανάγκες του ελεύθερου χρόνου των δημοτών, των πολλών και δραστήριων πολιτιστικών συλλόγων και οι πολυεπίπεδες δραστηριότητες του Δήμου Καλαμάτας (σεμινάρια, διαλέξεις, εκθέσεις, συνέδρια). Το κτήριο, κατά συνέπεια, εξοπλίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι πολυχρηστικό και να εξυπηρετεί πολυποίκιλες πολιτιστικές δραστηριότητες.
Το φουαγιέ του κινηματογράφου και ο υπερκείμενος σε αυτόν χώρος που είναι συνεπίπεδος με τον εξώστη έχουν μια ιδιαιτερότητα. Αποτελούν τμήμα της παλαιάς οικοδομής που υπήρχε στο χώρο και κατεδαφίστηκε προκειμένου να κατασκευαστεί ο κινηματογράφος. Κτίσμα των αρχών του 19ου αιώνα, τέταρτη δεκαετία, κατασκευάστηκε από το Γάλλο αξιωματικό Φουρναίρ και λειτούργησε ως μεταξουργείο μέχρι το θάνατό του το 1875.
Το 1924 εγκαταστάθηκε και άρχισε να λειτουργεί το νεοϊδρυθέν ορφανοτροφείο Καλαμάτας. Το τμήμα αυτό του πρώην μεταξουργείου-ορφανοτροφείου ενσωματώθηκε στην νέα οικοδομή.
Στο ισόγειο τα χαρακτηριστικά του αλλοιώθηκαν, αφού διαμορφώθηκε το νέο σύγχρονο φουαγιέ. Στον όροφο όμως ο χώρος διατηρήθηκε και διατηρείται στην αρχική του μορφή. Τα υπερμεγέθη ξύλινα ζευκτά της τρίρριχτης στέγης, το ξύλινο δάπεδο (φέροντες δοκοί, δοκίδες, πάτωμα), η περιμετρική φέρουσα τοιχοποιία, τα τοξωτά θυρώματα βρίσκονται σε καλή κατάσταση 170 περίπου χρόνια από την κατασκευή τους.
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη