Υπόθεση NOVARTIS: Δυσάρεστη οσμή


Είναι εμφανής η αγωνία της κυβέρνησης να αξιοποιήσει την υπόθεση Novartis με στόχο την πολιτική εξόντωση των αντιπάλων.
Ο τρόπος εκμετάλλευσης, υπονομεύει την προσπάθεια σοβαρής διερεύνησης και οδηγεί σε πλήρη γελοιοποίηση των θεσμών, σε πλήρη γελοιοποίηση και της δικαστικής και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας.
Η καταδίκη κάθε απόπειρας πολιτικής εκμετάλλευσης πρέπει να είναι συνολική και κατηγορηματική.
Είναι μία υπόθεση ωμού πολιτικού αντιπερισπασμού. Είναι μία υπόθεση με στόχο αλλαγή ατζέντας.
Αναρωτιέμαι τι θα μείνει τελικά από αυτό το τοξικό “πες-πες” της κυβέρνησης από αυτή την απόπειρα να εγγραφούν οι κατηγορίες εις βάρος επιλεγμένων αντιπάλων με ανεξίτηλο μελάνι στο υποσυνείδητο της κοινωνίας.
Είναι τέτοιος ο κλονισμός της εμπιστοσύνης της κοινής γνώμης στα χρόνια της κρίσης που οι καταγγελίες, ακόμη και αστήρικτες, υιοθετούνται χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Μόνο οι αφελείς πιστεύουν ότι η υπόθεση Novartis έχει οποιαδήποτε σχέση με διάθεση κάθαρσης στο χώρο του φαρμάκου.
Η σχετική έρευνα διαπνέεται από το μόνο καύσιμο που φαίνεται ότι κινεί την κυβερνητική μηχανή, τη μη κανονικότητα.
Αν ήταν διαφορετικά δεν θα εξαιρούνταν τόσο εξόφθαλμα συγκεκριμένα πρόσωπα. Το συνηθέστερο λάθος που κάνουμε, στην προσπάθεια να καταλάβουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι να αποδίδουμε στη λογική τον πρωταρχικό ρόλο, λάθος.
Η μη κανονικότητα (μη λογική) θρέφει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η κανονικότητα (λογική) τον σκοτώνει.
Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε χωρίς να ξέρεις πότε θα κλείσει και ποιους θα παρασύρει.
Η στρατηγική διχασμού θα οδηγήσει αργά ή γρήγορα σε πολιτική πόλωση και εθνικό διχασμό, σε μια κρίσιμη ώρα που επιβάλλει εθνική ενότητα.
Η μόνη σταθερή αξία είναι ο λαϊκισμός και η απαξίωση.
Για πόσο άραγε καιρό θα αντέξει το θεσμικό οικοδόμημα;
Ζούμε σε μια χώρα που δεν λέει να μάθει από τα παθήματά της, που μετράμε χαμένες ευκαιρίες, που αναρωτιόμαστε πως φθάσαμε έως εδώ, σε μια χώρα με κλειστούς ορίζοντες που ανακυκλώνει τα πάθη της.
Οι αντιφάσεις στην πολιτική πάντα πληρώνονται. Είναι αυτές που εκδικούνται.
Η ευθύνη είναι μεγάλη, δεν υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος για παιχνίδια εξουσίας._
 
Μιχάλης Σούμπλης