«Δεν είσαι η μόνη, δεν είσαι μόνη» είναι το μήνυμα εκστρατείας ενημέρωσης της Διεύθυνσης Αστυνομίας Μεσσηνίας για τη βία κατά των γυναικών, που ξεκίνησε με εσπερίδα που διεξήχθη προχθές στην αίθουσα εκδηλώσεων «Αλέκος Παπαδόπουλος» στην Κυπαρισσία, με συνδιοργανωτές το Δήμο Τριφυλίας και το Κέντρο Συμβουλευτικής Γυναικών Θυμάτων Βίας του Δήμου Καλαμάτας.
Η εκστρατεία ενημέρωσης «σκοπό έχει ν’ αφυπνίσει τον κόσμο, τη συνείδηση, και να μας οπλίσει με τη δύναμη της γνώσης, έτσι ώστε να μπορέσουμε ν’ αντιμετωπίσουμε προβλήματα όπως αυτό που θ’ αναπτύξουμε σήμερα, που είναι η βία κατά των γυναικών», επισήμανε εισαγωγικά η υποδιοικητής του Α.Τ. Καλαμάτας, Μαρία Καραγιάννη.
Σε σύντομο χαιρετισμό που απηύθυνε ο δήμαρχος Τριφυλίας, Παναγιώτης Κατσίβελας, σημείωσε πως, «αν είναι μερικά πράγματα που δε θα τα ήθελε κανείς για τον εαυτό του, δε θα τ’ ονειρευόταν, θ’ απευχόταν για τον ίδιο, για τα προσφιλή του άτομα, ήταν να ζήσει κάποιος σ’ ένα περιβάλλον που δημιουργεί κι αναπαράγει το φόβο. Είναι ένα συναίσθημα το οποίο όλους μας τρομάζει. Κι επειδή αυτό δεν έχει μέγεθος, πολλαπλασιαζόμενο δημιουργεί ακραίες μορφές ζωής και συμπεριφοράς. Κι αν μέσα στο φόβο υπάρχει και η βία, τότε το αρνητικό αποτέλεσμα είναι πολλαπλασιαστικά αρνητικό για την ουσία του ανθρώπου και την αξία του. Σε αυτό το περιβάλλον δεν μπορεί να ζήσει κανείς. Και αυτό δεν μπορεί αυτή η κοινωνία, με αυτές τις πολιτιστικές αρχές, να το δεχτεί και να το αποδεχτεί. Όμως, ποια είναι η κυρίαρχη αιτία για μια τέτοια συμπεριφορά; Είναι οι σχέσεις εξουσίας. Και οι άνθρωποι δεν μπορεί να συμβιώσουν με εξουσιαστικές σχέσεις. Οι άνθρωποι μπορεί να επιβιώσουν με σχέσεις αλληλεγγύης, φιλίας, αγάπης, έρωτα. Αυτό λέει ο ελληνικός πολιτισμός, αυτό είναι το ζητούμενο της κοινωνίας…».
Με τη σειρά του, ο αστυνομικός διευθυντής Μεσσηνίας, Παναγιώτης Πούπουζας τόνισε, μεταξύ άλλων, ότι «έχω περίπου 30 χρόνια υπηρεσίας και γύρω στο 1997-’98 μετατέθηκα σε μια υπηρεσία Ασφαλείας μέχρι το 2013. Περιπτώσεις γυναικών που έρχονται στο μυαλό μου, τα έτη εκείνα, τις αντιμετωπίζαμε, θα έλεγα, με περισσή καχυποψία, αμφισβήτηση και πάντοτε το μυαλό του ανακριτικού του ’97, ’98, ’99, 2000, πήγαινε πίσω απ’ την καταγγελία κι έλεγε “γιατί αυτή η κυρία εμφανίστηκε στην αστυνομία; Τι επιδιώκει;”. Τα πράγματα από τότε έχουν αλλάξει πάρα πολύ. Πλέον, υπάρχουν αξιωματικοί που έχουν ασχοληθεί με το θέμα, όπως η κα Καραγιάννη, και σκοπός της συγκεκριμένης εσπερίδας είναι να σπάσουμε το φόβο, που ενδεχομένως αισθάνονται τα θύματα, προκειμένου να διαβαίνουν το κατώφλι της Αστυνομίας ή άλλων δομών πρόνοιας. Γιατί μόνο έτσι θ’ απαλλαγούν απ’ το μαρτύριό τους…».
Ο ίδιος σημείωσε, επίσης, ότι «λείπει από το νομό μας ένας ξενώνας φιλοξενίας κακοποιημένων γυναικών. Υπάρχουν τέτοιες δομές στην Αθήνα, αλλά στην επαρχία δεν υπάρχουν. Θα μου πείτε, είναι ανασταλτικός παράγοντας καταγγελίας; Πιστεύω πως ναι. Θυμάμαι, κάποια χρόνια στην Ασφάλεια Καλαμάτας, φιλοξενούσαμε τα θύματα στους διαδρόμους και στο Νοσοκομείο Καλαμάτας. Απαράδεκτη κατάσταση. Θα πρέπει να δημιουργηθεί ένας ξενώνας, προκειμένου να μπορεί ν’ αντιμετωπίσει τα προβλήματα των πρώτων ημερών, πάντοτε για τα θύματα μιλάμε…».
Ακολούθως, η κα Καραγιάννη αναφέρθηκε στη βία κατά των γυναικών, επισημαίνοντας: «Ο λόγος που είμαστε σήμερα εδώ είναι για να εφοδιάσουμε τους εαυτούς μας και με τη δύναμη και με την πίστη, διότι όταν γνωρίζεις τα δικαιώματά σου και το νομοθετικό πλαίσιο το οποίο μπορείς να επικαλεστείς και σε υποστηρίζει, μπορείς κάλλιστα να βοηθήσεις τόσο τον εαυτό σου όσο κι ένα συνάνθρωπό σου, μία γυναίκα, τη φίλη σου, την κόρη σου, έναν άνθρωπο που θα βρεθεί στο περιβάλλον σου. Αυτός είναι ο σκοπός που γίνεται αυτή η εκδήλωση. Είναι η απαρχή μιας εκστρατείας ενημέρωσης, με ακριβώς αυτό τον αντικειμενικό σκοπό».
Η ίδια τόνισε ότι «βία κατά των γυναικών – ο επιστημονικός όρος είναι έμφυλη βία – υποδηλώνονται όλες οι πράξεις βίας με βάση το φύλο, που επιφέρουν φυσική, σεξουαλική, ψυχολογική ή οικονομική βλάβη ή πόνο στο δημόσιο ή ιδιωτικό βίο του ατόμου». Συμπλήρωσε δε ότι «πρέπει να ξέρετε ότι ως βία θεωρούνται και οι παρενοχλήσεις, οι παρακολουθήσεις των θυμάτων, οι εξαναγκαστικοί γάμοι, οι ακρωτηριασμοί γεννητικών οργάνων, οι καταναγκαστικές εκτρώσεις, οι στειρώσεις. Τέλος, βία θεωρείται ακόμα και η απειλή τέτοιων πράξεων».
Στη συνέχεια τα στελέχη του Κέντρου Συμβουλευτικής Γυναικών Θυμάτων Βίας του Δήμου Καλαμάτας, ψυχολόγος Δήμητρα Μιχαλοπούλου και κοινωνιολόγος Βασιλική – Σοφία Κατσίποδα, αναφέρθηκαν στις εξειδικευμένες και εξατομικευμένες υπηρεσίες που παρέχει το Κέντρο δωρεάν και διέπονται από το απόρρητο της συμβουλευτικής. Υπηρεσίες όπως συμβουλευτική και ολοκληρωμένη ψυχοκοινωνική υποστήριξη, υπηρεσίες ενημέρωσης και διασύνδεσης, υπηρεσίες παραπομπής ή συνοδείας όπου και όποτε απαιτείται (σε ξενώνες, σε αστυνομικές και εισαγγελικές αρχές, στο νοσοκομείο κ.α.), εργασιακή συμβουλευτική (προώθηση της απασχόλησης και της επιχειρηματικότητας), υπηρεσίες νομικής συμβουλευτικής και πληροφόρησης, δράσεις ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης της τοπικής κοινωνίας για την αντιμετώπιση του φαινομένου της βίας κατά των γυναικών.
Ακολούθως ο λόγος δόθηκε στο ακροατήριο και έγινε γόνιμος διάλογος με ερωταπαντήσεις.
Του Ηλία Γιαννόπουλου
