Παρέμβαση υπήρξε από αναγνώστη της εφημερίδας σχετικά με όσα έγιναν στην κατάληψη του Γυμνασίου Παραλίας για τη “Μακεδονία μας”. Όπως μας είπε, “δεν τον ενδιαφέρει αν η τυρόπιτα είναι στρογγυλή ή τετράγωνη, διότι γενικά τις αποφεύγει”.
Δεύτερον, οι αντιδράσεις είχαν πολιτικό χρώμα, αλλά όχι κομματικό. “Προφανώς, ο συντάκτης του σχολίου δεν μπορεί να ξεκαθαρίσει ορισμένα απλά πράγματα”, όπως σχολίασε. Πολιτική με την ευρεία έννοια είναι κάθε μας πράξη. Αν προτιμήσουμε, για παράδειγμα, την Κεντρική Αγορά Καλαμάτας για τα ψώνια μας ή ένα τοπικό πολυκατάστημα, κάτι φανερώνει”.
Έπειτα, η αντίδραση δεν είχε κανένα κομματικό χαρακτήρα, διευκρινίζοντας: “Θεωρώ ότι τα σχολεία πρέπει να παραμένουν ανοικτά ανεξάρτητα αν ‘διοργανώνουν’ καταλήψεις δεξιοί ή αριστεροί ή οτιδήποτε άλλο μαθητές”.
Στο πλαίσιο αυτό, κλείνοντας την παρέμβασή του, πρόσθεσε ότι «δεν είναι παιδαγωγικό ο διευθυντής του σχολείου να ενθαρρύνει καμία ενέργεια που κλείνει τα σχολεία».
Ναι, ήταν ελάχιστοι αυτοί που ακολούθησαν την πρό(σ)κληση για καταλήψεις. Μόνο που ο χαβαλές της κοπάνας, σε συνάρτηση με το δηλητήριο του εθνικισμού και του φασισμού, ψέκασε τα μυαλά μιας γενιάς.
Α.Π.
Γονείς, μαθητές, καταλήψεις…
