«Ασυνεννοησία» κυβέρνησης – θεσμών και τραπεζών για «κόκκινα»
Περιθώριο ενός μήνα έχουν χιλιάδες δανειολήπτες με «κόκκινα» δάνεια και ληξιπρόθεσμες οφειλές για να ζητήσουν υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη, εφόσον πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, καθώς στις 28 Φεβρουαρίου λήγει η παράταση που έδωσε η κυβέρνηση.
Ως προς το θέμα του καθεστώτος προστασίας της πρώτης κατοικίας, που θα αντικαταστήσει το νόμο Κατσέλη μετά τις 28 Φεβρουαρίου, κυβερνητικός αξιωματούχος, μετά τη συνάντηση πριν από 2-3 ημέρες με τους θεσμούς, άφησε να εννοηθεί πως υφίστανται ακόμα διαφορές, που θα επιχειρηθεί να διευθετηθούν στο επόμενο διάστημα…
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ
Θεωρείται δεδομένο ότι σύντομα οι δανειολήπτες να βρεθούν αντιμέτωποι με ένα δυσμενέστερο θεσμικό πλαίσιο προστασίας, το οποίο θα αφορά λιγότερους. Σημαντικό σημείο των νέων αλλαγών θεωρείται το ύψος της αξίας του ακινήτου που θα μπορεί να μπει σε προστασία, το ύψος του εισοδήματος του δανειολήπτη, της περιουσίας του, όπως και το ύψος του δανείου, ιδιαίτερα για εκείνους που θα αναζητούν να λάβουν επιδότηση της δόσης του δανείου τους από το Δημόσιο.
«ΚΑΤΣΕΛΗ» ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ… «ΕΞΩΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ»
Το σχέδιο της κυβέρνησης το οποίο παρουσιάστηκε στους θεσμούς προβλέπει ένα νέο πλαίσιο που βασίζεται στην εξωδικαστική ρύθμιση των χρεών για φυσικά πρόσωπα, ενώ για το σκοπό αυτό θα δημιουργηθεί ειδική ηλεκτρονική πλατφόρμα. Πρόκειται για ένα μοντέλο ανάλογο του εξωδικαστικού μηχανισμού για τις επιχειρηματικές οφειλές. Ωστόσο, όπως όλα δείχνουν από τις μέχρι τώρα πληροφορίες, η ρύθμιση που θα προκύπτει θα βασίζεται σε αυστηρά κριτήρια και, φυσικά, θα περιλαμβάνει μικρότερο αριθμό κόκκινων δανειοληπτών.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ «ΕΝΑΝΤΙΟΝ» ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Σημαντικές παραμένουν ακόμη οι διαφορές μεταξύ κυβέρνησης και τραπεζών όσον αφορά στο νέο νόμο Κατσέλη, με μοναδικό σημείο σύγκλισης την πρόθεση των δύο πλευρών να αποφύγουν πάση θυσία μία επίσημη παράταση του νόμου μετά τις 28 Φεβρουαρίου.
Η διαμόρφωση του πλαισίου ενός τελείως νέου νόμου Κατσέλη και ενός νέου άρθρου 9 για την προστασία της πρώτης κατοικίας, συζητήθηκαν με τους “θεσμούς”.
Αξία προστασίας της πρώτης κατοικίας, περίμετρος προστασίας του νέου άρθρου 9 του νόμου και “κουρέματα” δανείων από τις τράπεζες παραμένουν εστίες διαφωνίας μεταξύ κυβέρνησης – τραπεζών.
Ειδικότερα:
α) Αξία προστασίας πρώτης κατοικίας: Η κυβέρνηση επιθυμεί η προστασία της πρώτης κατοικίας να παραμείνει κοντά στα σημερινά επίπεδα, κατά μέσο όρο στα 200.000 ευρώ. Σημειώνεται ότι ο ισχύων νόμος έχει όρια προστασίας από 180.000 ευρώ για τον άγαμο μέχρι 280.000 ευρώ για ζευγάρι με τρία παιδιά.
Οι τράπεζες κατεβάζουν τον πήχη προστασίας της πρώτης κατοικίας στα 100.000 ευρώ, με διάθεση, ωστόσο, να διαπραγματευθούν αύξηση του ορίου αυτού μέχρι τα 120.000 – 130.000 μάξιμουμ.
β) Περίμετρος προστασίας του νέου άρθρου 9: Η κυβέρνηση θέλει η προστασία στην πρώτη κατοικία να χορηγείται όχι μόνο για τα στεγαστικά δάνεια, αλλά και για τις περιπτώσεις ακινήτων που συνιστούν πρώτη κατοικία, τα οποία έχουν μπει ως εξασφαλίσεις σε δάνεια για επιχειρηματική/ εμπορική δραστηριότητα.
Επ’ αυτού οι τράπεζες είναι κάθετα αντίθετες, εκτιμώντας ότι η προστασία πρέπει να παρέχεται μόνο όταν η πρώτη κατοικία συνδέεται με δάνειο στεγαστικής πίστης. Σε διαφορετική περίπτωση, όπως υποστηρίζουν, η βεντάλια του καθεστώτος προστασίας ανοίγει για όλες τις κατηγορίες δανείων, συμπεριλαμβανομένων ακόμα και μεγάλων καταναλωτικών, τη στιγμή που ήδη τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια σε καθεστώς προστασίας ανέρχονται σε 16 δισ. ευρώ.
γ) Το “κούρεμα” των δανείων: Οι τράπεζες λένε “ναι” στο “κούρεμα” για τα δάνεια που θα μπουν σε ρύθμιση, αλλά αυτό να εξετάζεται και να διαμορφώνεται για την κάθε περίπτωση ξεχωριστά και σε καμία περίπτωση να είναι οριζόντιο.
ΕΝΑΣ «ΚΑΚΟΣ ΝΟΜΟΣ» ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ…
Αφού κάποιος ενταχθεί στο νόμο Κατσέλη, θα μπορούσε να διεκδικήσει μεγάλα «κουρέματα» και με ακίνητη περιουσία, εάν καταθέσει έναν πλήρη και εξειδικευμένο φάκελο.
Εάν δεν υπάρχει ένα πλαίσιο προστασίας (νόμος) – δικαστής, θα έχουμε την εξής επαναλαμβανόμενη σκηνή:
Οι τράπεζες ανεξέλεγκτες (χωρίς κάποιον νόμο να τις περιορίζει) θα απαιτούν το max της οφειλής (αυτή εξάλλου είναι και η δουλειά τους) και οι δανειολήπτες, όσο και αν προσπαθούν οι εκπρόσωποί τους (οικονομικοί σύμβουλοι – δικηγόροι), θα πιέζονται συνεχώς χωρίς να έχουν μια εναλλακτική έξοδο – προστασία στις άμεσες διαδικασίες εκτέλεσης (πλειστηριασμοί). Άρα, σε ένα τραπέζι διαπραγμάτευσης οι τράπεζες με την ασφυκτική πίεση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας για δραστική μείωση των κόκκινων δανείων και παράλληλα τη στοχοθέτηση 30.000 πλειστηριασμών.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Ξεροβάσιλας
Νομικός/Οικονομολόγος
