Διατηρητέα αλλά και χαλάσματα που αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για την Καλαμάτα

Διατηρητέα αλλά και χαλάσματα που αποτελούν δημόσιο κίνδυνο για την Καλαμάτα

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι Καλαμάτας τοποθετούνται για το σοβαρό αυτό ζήτημα 
Με αφορμή την κατάσταση του παλιού Οικονομικού Γυμνασίου απευθυνθήκαμε στους υποψήφιους δημάρχους Καλαμάτας για να μας πουν τι σκοπεύουν να κάνουν με τα δεκάδες α-διατηρητέα που υπάρχουν στην πόλη.
Το ζήτημα είναι σοβαρό, αφού ανά πάσα στιγμή μπορεί να σωριαστούν στο έδαφος, όπως είχε συμβεί, μεταξύ άλλων, σε ακίνητο της οδού Αριστοδήμου. Πέραν, δε, αυτών υπάρχουν κι άλλα κτήρια που δεν έχουν χαρακτηριστεί ως διατηρητέα, τα οποία επίσης ανά πάσα στιγμή μπορεί να καταρρεύσουν (είχε συμβεί στην οδό Κανάρη).
Τα περισσότερα, βέβαια, από αυτά είναι ιδιωτών, που όμως είτε δεν είναι σε θέση είτε δε θέλουν να προβούν σε αποκατάστασή τους, καθώς απαιτεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ωστόσο πρέπει να γίνει άρση τους επικινδυνότητάς τους.
Να δούμε, λοιπόν, τι απάντησαν σχετικά οι 10 υποψήφιοι για το Δήμο Καλαμάτας:
 
Ελένη Αλειφέρη
«Τα κτήρια χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Τα απλά κτήρια, που έχουν επικινδυνότητα για τους πολίτες και παράλληλα είναι εστίες ρύπανσης, και τα χαρακτηρισμένα διατηρητέα κτήρια, που είναι η πολιτιστική μας κληρονομιά.
Αυτήν την πολύτιμη κληρονομιά, που ταυτόχρονα είναι και ταυτότητά μας, δεν είναι δυνατόν να την αφήνουμε στο έλεος του χρόνου και των καιρικών συνθηκών, λαμβάνοντας μόνον αποσπασματικά – αναποτελεσματικά μέτρα.
Για τα μη διατηρητέα δεν τίθεται θέμα: πρέπει να αντιμετωπίζονται ριζικά, ώστε να μην υπάρχει κανένα ζήτημα.
Για τα διατηρητέα, κατανοούμε ότι στη σημερινή οικονομική συγκυρία, όσο κι αν αγαπά κάποιος το κτήριό του, δεν έχει τη δυνατότητα επισκευής του. Ένα ακόμη πρόβλημα είναι ότι αρκετά από αυτά έχουν πολλούς ιδιοκτήτες.
Στο πρόγραμμά μας περιλαμβάνουμε συγκεκριμένα μέτρα για την οικονομική ανάπτυξη του Δήμου Καλαμάτας. Αυτή θα συμβάλει καθοριστικά και στην επισκευή – αξιοποίηση των διατηρητέων κι αυτά, επίσης, θα συμβάλλουν στην οικονομική ευημερία.
Πέραν αυτού, για να αντιμετωπιστεί το ζήτημα, θα πρέπει να επιλεγεί συγκεκριμένη πρόταση που θα το λύνει οριστικά. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να πιεστεί η Πολιτεία, ώστε να αντιμετωπίζει τα διατηρητέα ως δημόσιο αγαθό, ως χώρο όπου πρόκειται να γίνει δημόσιο έργο.
Επίσης, να συγκροτηθεί ενιαία ομάδα, υπό το Δήμο, η οποία θα καταγράψει, θα κατηγοριοποιήσει τα διατηρητέα ανάλογα με την ιδιοκτησία τους και θα προτείνει συγκεκριμένα προγράμματα χρηματοδότησης, πηγές και τρόπους αξιοποίησης του κάθε ενός ξεχωριστά. Παράλληλα, θα πιέσουμε ώστε γίνει πράξη, και στην Καλαμάτα, η μεταφορά συντελεστή δόμησης και η δημιουργία ζωνών υποδοχής συντελεστή, που σήμερα δεν υπάρχει. Αυτά είναι μερικά πραγματικά κίνητρα που μπορούν να εξαλείψουν το πρόβλημα».
 
Μιχάλης Αντωνόπουλος
«Τα τελευταία χρόνια υπήρχε σημαντική αδράνεια που σχετίζεται με την αποδοτική διαχείριση των ακινήτων του Δήμου Καλαμάτας, αλλά και πολλών ιδιωτικών κτηρίων, λόγω της οικονομικής κρίσης.
Σήμερα, με τις νέες δυνατότητες που παρέχει το ευρωπαϊκό πρόγραμμα αξιοποίησης δημόσιων και ιδιωτικών κτηρίων, αφού, ως γνωστόν, όλες οι ανακατασκευές και αποκαταστάσεις επιδοτούνται με υψηλό ποσοστό από τα κοινοτικά ταμεία, με τη συμμετοχή βεβαίως και του ελληνικού Δημοσίου, προσφέρεται η δυνατότητα αξιοποίησής τους.
Σημαντικά, όμως, ακίνητα δεν υπάρχουν μόνο στην πόλη, αλλά και στις κοινότητες του Δήμου, όπως με τους μύλους “Παναγιώταρου” στη Μ. Μαντίνεια, που παρουσιάζουν μεγάλο τουριστικό και επενδυτικό ενδιαφέρον.
Μερικά από τα διατηρητέα μπορούν να χρησιμοποιηθούν και για τις ανάγκες του Δήμου, κυρίως για μουσεία και ιδιωτικές συλλογές που προσφέρονται.
Η “Ανεξάρτητη Συμμαχία Πολιτών” ως νέα Δημοτική Αρχή θέτει σε πρώτη προτεραιότητα αυτά στο κέντρο της πόλης, στην οδό Αριστομένους και, κυρίως, στο Ιστορικό Κέντρο, όπου σήμερα δεν έχουν γίνει οι απαραίτητες αναπλάσεις για να τονωθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα.
Με αυτές τις αρχιτεκτονικές αναπλάσεις θα αυξηθεί η εμπορική τους αξία, αλλά και το ενδιαφέρον των επενδυτών. Συνεπώς, επιταχύνουμε τα έργα υποδομής και τις πεζοδρομήσεις εκεί που απαιτείται για να ξαναζωντανέψει η παλιά Καλαμάτα και να αρχίσει παράλληλα η αναπαλαίωση και αποκατάσταση αυτών.
Ας μην ξεχνάμε, βεβαίως, ότι διατηρητέα που απαιτούν αποκατάσταση βρίσκονται και πλησίον του λιμένα Καλαμάτας, όπου προτείνεται να γίνει αντίστοιχη διαδικασία πεζοδρομήσεων και αναπλάσεων από το Τελωνείο μέχρι και την οδό Φαρών».
 
Θανάσης Βασιλόπουλος
«Ως γνωστόν, η εκάστοτε Δημοτική Αρχή έχει την υποχρέωση να εφαρμόζει τους νόμους του κράτους και το σύνταγμα και ΔΕ νομοθετεί. Είναι προφανές ότι τα ετοιμόρροπα κτήρια, αλλά και όλα τα διατηρητέα, αποτελούν περιουσιακά στοιχεία ιδιωτών, που για δικούς τους λόγους τα έχουν εγκαταλείψει ανεκμετάλλευτα.
Η παράταξή μας ως η αυριανή Δημοτική Αρχή θα εξαντλήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, ως πίεση προς τους αμελείς ιδιοκτήτες, ώστε να λάβουν όλα τα αναγκαία και υποχρεωτικά μέτρα ασφαλείας για την προστασία των πολιτών.
Με την ευκαιρία της ερώτησης να τονίσω ότι η “Δημιουργική Πρωτοβουλία” σέβεται απόλυτα και προστατεύει την περιουσία και τις ιδιοκτησίες των πολιτών και προωθεί τα θέματα που αφορούν στο κοινό συμφέρον χωρίς να βλάπτει τελικά τους ιδιώτες».
 
Βασίλης Κοσμόπουλος
«Είναι γεγονός ότι η πόλη κατά τη διάρκεια της ακμής της ως σημαντικό εμπορικό κέντρο είχε την ευτυχία να αποκτήσει πολλά ιδιαίτερα, από αρχιτεκτονικής πλευράς, κτήρια, τα οποία κατά τους σεισμούς του 1986 είτε υπέστησαν, λόγω και της ηλικίας τους, σημαντικές βλάβες είτε εν μέρει κατέρρευσαν.
Κάποια από αυτά χαρακτηρίσθηκαν ως διατηρητέα από το υπουργείο Πολιτισμού και το ΥΠΕΧΩΔΕ και σώθηκαν από την κατεδάφισή τους, διαφυλάσσοντας την ιστορία της πόλης.
Μερικά διατηρητέα αγοράσθηκαν από το Δήμο και στο μεγαλύτερο αριθμό τους επισκευάσθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για τις στεγαστικές του ανάγκες.
Ο Δήμος οφείλει να βρει τον τρόπο να επισκευάσει σωστά τα υπόλοιπα κτήρια που του ανήκουν, με προτεραιότητα αυτά που βρίσκονται σε κεντρικά σημεία και να τα καταστήσει χρηστικά.
Μέχρι τότε και για άρση της επικινδυνότητας πρέπει να τα περιβάλλει με σκαλωσιές με πρόβολο, που θα επιτρέπουν την ακίνδυνη διέλευση των πολιτών.
Στην επένδυση των σκαλωσιών αυτών θα υπάρχει η απεικόνιση του κτηρίου στην τελική, μετά την επισκευή του, μορφή.
Η επισκευή και η ανάδειξη των κτηρίων αυτών είναι στο πρόγραμμά μας.
Στα υπόλοιπα κτήρια, τα οποία δεν ανήκουν στην ιδιοκτησία του Δήμου, έχουν συνήθως πολλούς συνιδιοκτήτες και μεγάλο κόστος επισκευής, το υπάρχον νομικό πλαίσιο δεν του αφήνει περιθώρια δράσης.
Είναι απαραίτητη η καταγραφή τους, η ιστορική τους τεκμηρίωση και η άρση της επικινδυνότητάς τους από το Δήμο με τον τρόπο που αναφέρθηκε πιο πάνω. Υποστηρίζουμε όλες τις δυνάμεις που αγωνίζονται για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου, ώστε να διασωθούν τα κτήρια της πολιτιστικής της κληρονομιάς».
 
Τόνια Κουζή
«Ο Τόπος δε μετασχηματίζεται σε Τόπο Ζωής & ευρωστίας αν στον ιστό του υπάρχουν εγκαταλελειμμένα, μη αξιοποιημένα κτηριακά κουφάρια, συνδεδεμένα με την κοινωνική ζωή του Τόπου, με χαρακτηριστικά ίχνη ιστορίας του σε κάθε τους γωνιά.
Χαμένες ευκαιρίες ανάπτυξης, χαμένο στοίχημα επανάχρησης και επανακατοίκησης με νέους όρους, χαμένη ευκαιρία ουσιαστικής διασύνδεσης του χθες με το αύριο.
Τα παιδιά μου δεν έχουν μπει ποτέ στο κτήριο πρώην ιδ. Εφεσίου “Γαλλικό Ινστιτούτο”, αλλά περνάνε κάθε μέρα από εκεί. Κανένας υποψήφιός μας δεν έχει μπει στο παλιό Καπνεργοστάσιο Καρέλια και είναι ένα από τα μεγαλύτερα κτήρια σε επιφάνεια στην αεροφωτογραφία του Τόπου. Μοναδικά μορφολογικά αρχιτεκτονικά στοιχεία, εξαιρετική τομή, όψεις που αποτελούν σκηνικό υψηλής αισθητικής για την τομή των δρόμων της. Την ίδια στιγμή τα παιδιά της Ράχης κάθε μέρα παίζουν δίπλα από ετοιμόρροπα επικίνδυνα κτήρια, περιπλεγμένου ιδιοκτησιακού καθεστώτος.
Η αποσαφήνιση των ιδιοκτησιών είναι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει, αμέσως μετά επιβάλλεται η αρχιτεκτονική αποτύπωση, ώστε να ακολουθήσει η μορφολογική εκτίμηση και η αξιολόγηση όσων επιβάλλεται να περάσουν στην ιδιοκτησία του Δήμου και να συνεισφέρουν με τον τρόπο τους στην εικόνα του Τόπου.
Πέρα από τα αξιόλογα, υπάρχουν και κτήρια μικρότερης αρχιτεκτονικής αξίας, αυτά της Ράχης, όπου η καθαίρεση είναι μονόδρομος, με άσκηση πίεσης σε ιδιοκτήτες ώστε να προβούν στις ενέργειες που χρειάζεται.
Να σημειωθεί ότι στη Ράχη μιλάμε για ανυπαρξία δημόσιου χώρου και ασφυκτική αστική πυκνότητα, νηπιαγωγείο που συστεγάζεται στο Δημοτικό Σχολείο σε λυόμενα, απέναντι από εγκαταλειμμένο οικόπεδο, εξαιρετικά μικρής αξίας, με ετοιμόρροπο κτίσμα.
Πρέπει να γνωρίζουμε τον τρόπο ώστε και το κτηριακό απόθεμα του Τόπου να διέρχεται με επιτυχία από το παρελθόν στο μέλλον, να συνδιαλέγεται ο χρήστης με την ιστορικότητά του χωρίς να το εγκαταλείπει.
Είμαστε εδώ γιατί μπορούμε να δείξουμε στον πολίτη τον τρόπο να ανοίξει τις πόρτες των παλιών κτηρίων της πόλης και να τα επαναχρησιμοποιήσει, είτε ως μορφές δημοτικών κέντρων είτε ως ευκαιρίες ιδιωτικής πρωτοβουλίας».
 
 Δημήτρης Κουκούτσης
«H πόλη μας βρίθει ετοιμόρροπων κτηρίων, τα οποία είναι κυρίως κατάλοιπα του σεισμού του 1986. Νεοκλασικά που λόγω του κόστους ανακατασκευής τους αδυνατούν να επιδιορθωθούν από χρήματα των ιδιοκτητών τους.
Η καλύτερη λύση είναι αυτά που ανήκουν στο Δήμο να δοθούν σε επιχειρηματίες που θα αναλάβουν το κόστος ανακατασκευής τους, παίρνοντας και την εκμετάλλευσή τους για ένα εύλογο χρονικό διάστημα».
  
Μανώλης Μάκαρης
«Ο ρόλος του Δήμου οφείλει να είναι ενεργός στη διαχείριση της αστικής ανάπτυξης και αναζωογόνησης, που πρέπει να συνδυαστεί με την ανάδειξη της νεότερης αρχιτεκτονικής κληρονομιάς. Ο Δήμος μας και ιδιαίτερα η πόλη της Καλαμάτας έχει την τύχη να διαθέτει δεκάδες διατηρητέα κτήρια, περίπου 150, εκ των οποίων μπορεί ένα σημαντικό ποσοστό να αποκαταστάθηκε την περίοδο μετά τους σεισμούς, αλλά παραμένουν ακόμα δεκάδες αναξιοποίητα, πολλά εκ των οποίων είναι εγκαταλελειμμένα και επικίνδυνα.
Οι ενέργειες στις οποίες θα προβούμε άμεσα ως Δημοτική Αρχή, δεδομένου ότι έχουμε μελετήσει ενδελεχώς όλο το νομοθετικό πλαίσιο, αλλά και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που μπορούμε να αξιοποιήσουμε άμεσα, είναι:
Καταγραφή όλων των διατηρητέων κτηρίων του Δήμου μας, δημόσιων και ιδιωτικών, και ανάρτησή τους στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της πολεοδομική ταυτότητας του Δήμου μας, με ταυτόχρονη αναφορά στην ιστορική τους ταυτότητα και τα ιδιαίτερα αρχιτεκτονικά τους χαρακτηριστικά
Θα δημιουργήσουμε την ηλεκτρονική πολεοδομική ταυτότητα Δήμου, όπου θα υπάρχει αναρτημένη και προσβάσιμη στον κάθε δημότη όλη η πληροφορία για τα πολεοδομικά και τα χωροταξικά σχέδια του Δήμου μας, όπως προβλέπεται στο νόμο για την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος.
Παρέμβαση του Δήμου σε κενά διατηρητέα κτήρια σε εμβληματικά σημεία της πόλης, όπου η επανάχρηση έχει υψηλό κόστος, αλλά πολλαπλασιαστικά οφέλη. Η επανάχρηση των διατηρητέων κτηρίων μπορεί να γίνει με δημόσια χρηματοδότηση από το πρόγραμμα Φιλόδημος, διατηρώντας και αναβιώνοντας έτσι την τοπική φυσιογνωμία της περιοχής επέμβασης.
Εκπόνηση μελετών βιωσιμότητας επανάχρησης για τα διατηρητέα που ανήκουν στο Δημόσιο.
Για τα ιδιωτικά διατηρητέα ο Δήμος οφείλει να σταθεί αρωγός στην προσπάθεια αξιοποίησής τους. Είναι γνωστό σε όλους το υπέρμετρο κόστος επισκευής και αποκατάστασης ενός διατηρητέου κτηρίου, που καθιστά την επανάχρησή τους μη βιώσιμη σε πολλές περιπτώσεις. Επίσης, υπάρχουν πολλά διατηρητέα που είναι υποθηκευμένα ή ανήκουν σε ιδρύματα με ανεπαρκείς πόρους ή σε πολλούς κληρονόμους. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις θα είναι πραγματικά ευεργετική μια παρέμβαση του Δήμου με συγκεκριμένα μέτρα, όπως υποστήριξη της σύνταξης των μελετών βιωσιμότητας χρηματοδότηση των απαραίτητων αρχιτεκτονικών, στατικών και μηχανολογικών μελετών. Διευκόλυνση και συντόμευση της διαδικασίας αδειοδότησης που μέχρι σήμερα είναι πολύ χρονοβόρα.
Διεκδίκηση κίνητρων στους ιδιοκτήτες για επισκευή των διατηρητέων με χαμηλότοκα δάνεια και διεκδίκηση απαλλαγής τους από ΤΑΠ και ΕΝΦΙΑ.
Υποστήριξη στην έκδοση τίτλων μεταφοράς συντελεστή δόμησης για τον επιπλέον συντελεστή που δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο οικόπεδο που βρίσκεται το διατηρητέο, προκειμένου αυτός είτε να καταχωρηθεί στην τράπεζα δικαιωμάτων δόμησης και κοινοχρήστων χώρων που δημιουργείται από το Πράσινο Ταμείο, προκειμένου να αποζημιωθεί, είτε να μεταφερθεί στις ζώνες υποδοχής συντελεστή.
Καθορισμός ζωνών υποδοχής ΖΥΣ (ζώνες υποδοχής συντελεστή), ώστε να υπάρχει δυνατότητα μεταφοράς του τίτλου και υλοποίησής του. Οι ζώνες αυτές θα καθοριστούν μέσα από τη μελέτη εκπόνησης του Τοπικού Χωρικού Σχεδίου, ΤΧΣ, του Δήμου μας, που θα περιλαμβάνει τα όρια του καλλικράτειου Δήμου.
Προς τον σκοπό αυτό θα υποβάλλουμε άμεσα από το Σεπτέμβριο, που θα ανοίξει η σχετική πρόσκληση του Πρασίνου Ταμείου, αίτημα για χρηματοδότηση, που έχει ήδη εξασφαλιστεί από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.
Κατ’ αυτό τον τρόπο, μέσα από τον καθορισμό των ζωνών υποδοχής, θα μπορέσουν να υλοποιηθούν οι τίτλοι μεταφοράς, που από το 1997, που κρίθηκε αντισυνταγματικός ο νόμος της μεταφοράς συντελεστή δόμησης, μένουν αναξιοποίητοι, δεδομένου ότι δημιουργήθηκε πια το απαιτούμενο νομοθετικό πλαίσιο, μέσα από το νόμο για την προστασία του δομημένου περιβάλλοντος
Για τα κτήρια που είναι ετοιμόρροπα αλλά δεν είναι διατηρητέα, η αντιμετώπισή τους είναι πιο εύκολη, δεδομένου ότι υπάρχει σαφές νομοθετικό πλαίσιο. Στο Προεδρικό Διάταγμα του 1929 περί επικίνδυνων προβλέπεται αναλυτικά η διαδικασία με την οποία ο Δήμος δύναται να προβεί είτε σε άρση επικινδυνότητας, σε περίπτωση επικίνδυνου κτηρίου, είτε σε κατεδάφισή του, όταν το κτήριο είναι ετοιμόρροπο και έχει συνταχθεί σχετικό πρωτόκολλο κατεδάφισης.
Επομένως, αυτό που θα κάνουμε άμεσα ως Δημοτική Αρχή είναι να δημιουργήσουμε κλιμάκια μηχανικών, προκειμένου να προβούν σε αυτό και να συντάξουν τα απαραίτητα πρωτόκολλα κατεδάφισης. Στη συνέχεια θα ειδοποιήσουμε τους ιδιοκτήτες να τα κατεδαφίσουν και όπου αυτοί είναι άγνωστοι, θα τα κατεδαφίσει ο ίδιος ο Δήμος».
  
Δημήτρης Οικονομάκος
«Έχουν περάσει 33 χρόνια από το σεισμό στην Καλαμάτα και στην πόλη υπάρχουν ακόμα σημάδια να μας θυμίζουν το γεγονός αυτό. Αυτά είναι τα δεκάδες νεοκλασικά κτήρια, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στο κέντρο της πόλης και όχι μόνο.
Τα κτήρια αυτά, ερειπωμένα και μισογκρεμισμένα, θυμίζουν τις δύσκολες στιγμές που πέρασε η πόλη.
Ταυτόχρονα αποτελούν πραγματικό κίνδυνο για τους κατοίκους της πόλης και τους επισκέπτες, μια και έχουν αφεθεί στη μοίρα που τους επιφυλάσσει η φθορά του χρόνου.
Κτήρια επικίνδυνα που βρίσκονται σε πολυσύχναστους δρόμους, όπως η Αναγνωσταρά, δίπλα σε σχολεία, όπως αυτό στην Μπομπολέτη, σε στενά σοκάκια πίσω από τον Άγιο Νικόλα και αλλού.
Χώροι συγκέντρωσης σκουπιδιών, αποικίες τρωκτικών και συχνά καταφύγιο ταλαιπωρημένων ανθρώπων, αποτελούν εστίες μόλυνσης και δημιουργούν ένα αντιαισθητικό θέαμα.
Μεγάλη ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση έχουν και οι προηγούμενες και η τωρινή Δημοτική Αρχή. Παρά τα ωραία και μεγάλα λόγια, αποδεικνύεται περίτρανα με την αδιαφορία τους για ένα τόσο σοβαρό θέμα, ότι έννοιες όπως η προστασία των ανθρώπων και των περιουσιών τους, η ασφάλεια της ζωής των πολιτών, η φύλαξη της πολιτιστικής και αισθητικής κληρονομιάς, απουσιάζουν από το DNA της πολιτικής τους σκέψης.
Το φανταχτερό, το θορυβώδες, το επιφανειακό κυριαρχούν. Στα ουσιώδη δεν ταιριάζουν τα παραπάνω επίθετα. Τελικά κυριαρχεί η λογική του κόστους – ωφέλειας για όλα τα θέματα, ακόμα και γι’ αυτά που αφορούν στη ζωή και την υγεία των ανθρώπων.
Η Λαϊκή Συσπείρωση προτείνει τη δημιουργία ομάδας εργασίας του Δήμου από νομικούς και μηχανικούς με σκοπό τον έλεγχο των κτηρίων. Όσα από αυτά κριθούν επικίνδυνα για τη δημόσια ασφάλεια, να γκρεμιστούν και να καθαριστεί ο χώρος. Τα υπόλοιπα να περιφραχθούν και να συντηρηθούν, ώστε να μηδενιστεί η πιθανότητα ατυχημάτων στο μέλλον λόγω της φυσιολογικής φθοράς τους. Εάν υπάρχουν τέτοια κτίρια που ανήκουν στο Δήμο, πρέπει να ανακατασκευαστούν και να αξιοποιηθούν για τις πολιτιστικές και μορφωτικές ανάγκες των δημοτών».
 
Μαρία Οικονομάκου
«Πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα, γιατί συνδυάζει οικονομικά, πολεοδομικά, αρχιτεκτονικά και πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, τα κτήρια αυτής της κατηγορίας, ουσιαστικά, αποτελούν, εκτός από βιτρίνα της πόλης, παρακαταθήκη πολιτιστικής αναφοράς. Επομένως, το επόμενο βήμα κάθε σοβαρού δημοτικού προγράμματος δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η ένταξή τους στο γενικότερο σχεδιασμό ανάδειξης και προβολής των χαρακτηριστικών τους. Ο Δήμος θα μπορούσε παράλληλα να συνδράμει με τις τεχνικές του υπηρεσίες στην αποτύπωση της αρχιτεκτονικής τους όψης και στην παροχή τεχνογνωσίας για την αναπαλαίωσή τους.
Απαιτείται, όμως, κεντρικός σχεδιασμός για την ανεύρεση πόρων, οι οποίοι απαιτούνται για το σύνολο των τεχνικών εργασιών αποκατάστασης.
Η εκμετάλλευση και η εν γένει αξιοποίησή τους είναι ένας άλλος τομέας στον οποίον ο Δήμος θα μπορούσε να έρθει αρωγός, με τη στέγαση υπηρεσιών ή επιχειρήσεών του.
Τελικά, πρόκειται για θέμα στο οποίο χρειάζεται η σύμπτωση δημόσιας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας και κατά το πρώτο σκέλος είμαστε έτοιμοι να ανταποκριθούμε σε οτιδήποτε αυτό μπορεί να απαιτεί».
 
Βασίλης Τζαμουράνης
«Δυστυχώς, στην πόλη μας υπάρχουν κάμποσα ετοιμόρροπα κτήρια και μεταξύ αυτών κάποια διατηρητέα, που ανακαλούν στη μνήμη τους σεισμούς του 1986.
Η εικόνα αυτή δεν περιποιεί τιμή στην πόλη μας, αφού πολλά από αυτά, πέρα από δυσάρεστη αισθητική εικόνα, είναι επικίνδυνα για τους περαστικούς. Επίσης, πολλά από αυτά απειλούν τη δημόσια υγεία, καθώς έχουν γίνει εστίες συγκέντρωσης σκουπιδιών.
Η κατάσταση αυτή δεν μπορεί πλέον να παραμείνει έτσι, γι’ αυτό θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος των ετοιμόρροπων διατηρητέων κτηρίων, εξαντλώντας τις δυνατότητες που παρέχει ο νόμος. Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τα ετοιμόρροπα για τα οποία υπάρχει σχετικό πρωτόκολλο από την Πολεοδομία θα προχωρήσουμε στην ειδοποίηση των ιδιοκτητών και θα ορίσουμε προθεσμία εντός της οποίας θα πρέπει, ως υπόχρεοι, όπως προβλέπει ο νόμος, να προβούν στην άρση της επικινδυνότητας και στον καθαρισμό τους.
Σε αντίθετη περίπτωση, με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου θα αναλάβει ο Δήμος τις σχετικές δαπάνες και θα τις καταλογίσει στους ιδιοκτήτες.
Αναφορικά με τα διατηρητέα, θα ακολουθηθεί παρόμοια διαδικασία και σε περίπτωση μη ανταπόκρισης των ιδιοκτητών τους, ο Δήμος θα προβεί στην άρση επικινδυνότητας και στην περίφραξη και στην κάλυψή τους με ειδικά πετάσματα, μέχρις ότου εξευρεθεί η δυνατότητα, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα, για την ανακατασκευή και επανάχρησή τους, αξιοποιώντας το νομοθετικό πλαίσιο και αντίστοιχα χρηματοδοτικά προγράμματα (Πράσινο Ταμείο, Φιλόδημος κ.λπ.)».

Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση