Παν. Κουφαλάκος: Ο υπόδικος Κουκούτσης δε θα περάσει τα σκαλιά της ΔΕΥΑΚ
Δύο, επί της ουσίας μία, ήταν οι συγκεντρώσεις στη χθεσινή απεργιακή κινητοποίηση στην Καλαμάτα. Η πρώτη, μπροστά στο κτήριο του Εργατικού Κέντρου, με τη συμμετοχή και άλλων συνδικαλιστικών φορέων, ήταν σαν μην έγινε ποτέ, αφού η συμμετοχή ήταν ελάχιστη.
Στη δεύτερη, που διοργανώθηκε από το ΠΑΜΕ, η συμμετοχή ήταν ικανοποιητική. Στη συγκέντρωση μίλησε ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Μεσσηνίας Παναγιώτης Κουφαλάκος.
Στην ομιλία του, κάνοντας απολογισμό της απεργιακής κινητοποίησης στις 24 Σεπτέμβρη, καταδίκασε την απεργοσπαστική στάση της ΔΑΚΕ και του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Καλαμάτας Σωτήρη Τσώνη, ο οποίος στην τελευταία συνεδρίαση του Εργατικού Κέντρου ανακάλυψε μέχρι και θετικά στοιχεία στο αντεργατικό νομοσχέδιο της Ν.Δ., όπως το ηλεκτρονικό μητρώο και η ηλεκτρονική ψηφοφορία!
Τέλος, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις ΔΕΥΑ Μεσσηνίας καταδίκασε τη στάση του δημάρχου Καλαμάτας να τοποθετήσει στο νέο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΕΥΑΚ τον υπόδικο Χρυσαυγίτη Κουκούτση, λέγοντας χαρακτηριστικά: «Το Σωματείο μας δεν έχει χάσει τα ταξικά γυαλιά του. Το φασισμό βαθιά καταλαβαίνει, δε θα πεθάνει μόνος του θα τον τσακίσει. Ο υπόδικος Κουκούτσης δε θα περάσει τα σκαλιά της ΔΕΥΑΚ, για να συμμετάσχει σε Διοικητικό Συμβούλιο».
Σε κάθε περίπτωση και οι δύο κινητοποιήσεις έδειξαν με τον πλέον εκκωφαντικό τρόπο το πραγματικό πρόβλημα. Η Αριστερά, πάρτε όποια της συνιστώσα θέλετε (κομμουνιστική ή μη), δεν αποτελεί συνδιαμορφωτή, πλέον, των κοινωνικών εξελίξεων. Δεν επηρεάζει τη λαϊκή βάση, δεν έχει ρόλο στο όποιο συνδικαλιστικό κίνημα, δεν παράγει ιδέες. Άρα, το πρόβλημα είναι η στειρότητα τόσο σε πρακτικό όσο και σε ιδεολογικό επίπεδο.
Όπως ο Μαρξ στον καιρό του είδε στην εργατική τάξη, όχι ένα εξαθλιωμένο αντικείμενο εκμετάλλευσης, αλλά ένα επαναστατικό υποκείμενο στο οποίο θέλησε να δώσει θέση στην ιστορία, έτσι και σήμερα η Αριστερά πρέπει να αναζητήσει ρόλο για τα θύματα του νεοφιλελευθερισμού και της βαρβαρότητας που οδηγούν σε καταστροφή τη φύση και τον άνθρωπο.
Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε χαρακτηρίσει κόλαφο για τα εργασιακά δικαιώματα το «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο της κυβέρνησης. Και συνέχιζε: «Η ανάπτυξη για όλους του κ. Μητσοτάκη σίγουρα δεν περιλαμβάνει 2,5 εκατομμύρια εργαζομένους».
Από την πλευρά του το ΚΚΕ υποστήριξε ότι «η κατάργηση των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων, με τις δυνατότητες που δίνονται στους εργοδότες να μην τις εφαρμόζουν και το παραπέρα χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, σε συνδυασμό με τα νέα προκλητικά προνόμια στο κεφάλαιο, που περιλαμβάνει το αναπτυξιακό νομοσχέδιο, καταρρίπτουν το μύθο ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη είναι για όλους».
Κι όμως, χθες ελάχιστοι ήταν αυτοί που άκουσαν…
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
