Έρκος Οδόντων
Τρίμηνη αναστολή πληρωμής (Μάρτιο, Απρίλιο, Μάιο) στα ενήμερα δάνεια φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων δίνει η κυβέρνηση, την ώρα που η κυπριακή, π.χ., δείχνει μεγαλύτερη πρόνοια, έχοντας αξιολογήσει με μεγαλύτερο ρεαλισμό τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας, και δίνει δεκάμηνη αναστολή πληρωμής, μέχρι και το Δεκέμβριο του 2020.
Η ελληνική κυβέρνηση κάνει λόγο, βήμα προς βήμα, δηλαδή αποσπασματική αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης, αλλά με αυτό το μοντέλο ουδείς γνωρίζει τι θα του ξημερώσει, γεμίζοντας με ανασφάλεια επιχειρηματίες και ιδιώτες.
Με δεδομένο, δε, ότι η προστασία της πρώτης κατοικίας, η οποία υποτίθεται πως δε θα έμπαινε στα μνημονιακά μέτρα, αλλά δυστυχώς είναι εδώ και λήγει στις 30 Απριλίου του τρέχοντος μηνός, τα μαύρα σύννεφα έρχονται όλο και πιο κοντά και γίνονται πιο σκοτεινά.
Σε αυτό το περιβάλλον η ελληνική κυβέρνηση αναμενόταν να καταθέσει αίτημα στους θεσμούς και στο Eurogroup για παράτασή της, μέχρι προχθές, δεδομένων των συνθηκών που έχει δημιουργήσει η κρίση του κορωνοϊού.
Σύμφωνα με πληροφορίες, οι τράπεζες θέλουν το πλαίσιο προστασίας να παραταθεί έως τα τέλη Αυγούστου, ενώ η κυβέρνηση έχει εξετάσει την επέκταση του προστατευτικού πλαισίου έως το τέλος του 2020. Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν από τους θεσμούς, στη βάση της έκτης μεταμνημονιακής εποπτείας της ελληνικής οικονομίας, που θα ολοκληρωθεί εντός του Μαΐου.
Επειδή, ωστόσο, ουδείς μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες της κρίσης και η ελληνική κοινωνία ζει στην πραγματικότητα τρεις ταυτόχρονα (μνημονιακή, υγειονομική και νέα οικονομική), η κυβέρνηση για να αποφύγει τα χειρότερα στην οικονομία θα πρέπει να πάρει πιο γενναία οικονομικά μέτρα, προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Αρμαγεδώνα που έρχεται μετά την υγειονομική, και όσον αφορά στην προστασία της πρώτης κατοικίας, επιβάλλεται να δώσει μάχη για τη μη κατάργησή της.
Διαφορετικά, το σύνθημα της κυβέρνησης «μένουμε σπίτι» θα είναι κενό περιεχομένου, γιατί τα νοικοκυριά που θα μείνουν στους δρόμους θα είναι αμέτρητα και οι κοινωνικές συνέπειες εφιαλτικές, με δεδομένο πως είναι μη προβλέψιμο το τέλος της υγειονομικής κρίσης. Ταυτόχρονα, ακόμη και οι γκουρού της παγκόσμιας οικονομίας, δε γνωρίζουν τι μέλλει γενέσθαι, αφού και οι πιο στέρεες οικονομίες βρίσκονται μαζί με χιλιάδες ασθενείς στις εντατικές.
του Δημήτρη Γιατράκου
