Οι «Καλαματιανοί του εξωτερικού» επιστρέφουν στο «Θάρρος και αυτή τη φορά μεταφερόμαστε στη Ζυρίχη. Εκεί ζει η Μαρία Μαραμπέα, μια αρχιτέκτονας που μεγάλωσε στη Μεσσηνιακή Μάνη και ειδικότερα στο Νεοχώρι.
Εν συνεχεία σπούδασε Αρχιτεκτονική στην Πάτρα και για πρώτη φορά αποφάσισε να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στο εξωτερικό το 2016, όταν έφυγε για την Αγγλία, όπου έμεινε για δύο χρόνια.
Μετά επέστρεψε και δούλεψε στην Αθήνα για πέντε χρόνια, σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία, όμως απογοητευμένη από τις συνθήκες εργασίας και την έλλειψη προοπτικών στον κατασκευαστικό τομέα, πήρε την απόφαση να φύγει ξανά για έξω και μένοντας ένα μήνα δοκιμαστικά στη Ζυρίχη, την ερωτεύτηκε και αποφάσισε να την κάνει τη νέα της βάση.
Τώρα ασχολείται με την έρευνα και εφαρμογή της νέας μεθοδολογίας BIM (Building Information Modelling), που αφορά στη δημιουργία ψηφιακών τρισδιάστατων κτηριακών μοντέλων και πώς αυτά μπορούν να βελτιώσουν τη διαδικασία της κατασκευής.
Ο λόγος στη Μαρία:
-Πόσο καιρό εργάζεσαι στο
εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Είμαι στη Ζυρίχη ένα χρόνο τώρα. Ήρθα τον Μάρτη του 22. Η απόφαση ήταν σχετικά εύκολη, καθώς είχα
αποφασίσει να φύγω για εξωτερικό και η Ελβετία ήταν μία από τις καλύτερες
επιλογές που είχα στο μυαλό μου.
-Δυσκολεύτηκες στην
ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Μου πήρε περίπου 2 μήνες να βρω δουλειά. Έχω ακούσει, όμως, και περιπτώσεις από
άτομα που δυσκολεύτηκαν περισσότερο. Γενικά βοηθάει να ξέρει κανείς τη γλώσσα.
-Πώς αντιμετωπίζουν τους
Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Μου φαίνεται πως αυτό έχει να κάνει με τον άνθρωπο που «θα πέσεις». Αυτό ισχύει
παντού, νομίζω. Όσον αφορά στις κρατικές δομές, θεωρώ ότι έχουν πολύ καλή
αντιμετώπιση προς μετανάστες. Η προσωπική μου εμπειρία, όταν πήγα να κάνω τα
χαρτιά μου, ήταν εξαιρετικά καλή και οι άνθρωποι ήταν ευγενικότατοι. Το ίδιο
και στη δουλειά μου, το κλίμα είναι πολύ καλό.
-Τι θα ήθελες να
μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Το σεβασμό προς στο δημόσιο χώρο, τον επαγγελματισμό και σεβασμό στον εργασιακό
χώρο, όπως και την αγάπη για τη φύση.
-Τρία πράγματα που πρέπει
κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Σίγουρα
την παλιά πόλη, να κάνει έναν περίπατο δίπλα από τον ποταμό Limmat και μια
βόλτα με πλοίο στη λίμνη της Ζυρίχης.
-Τι είναι αυτό που σου
λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Ο ήλιος και η θάλασσα…
-Σκέψη για επιστροφή
υπάρχει στο μυαλό σου;
Για μόνιμη επιστροφή, όχι δε θα το έλεγα. Είμαι πολύ χαρούμενη εδώ και οι
συνθήκες εργασίας δε συγκρίνονται. Ίσως για μερικές εβδομάδες το χρόνο, για να
δω τους δικούς μου.
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
-Περιμένουμε και εσάς στη στήλη
Αν ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων που ζήσατε στην Καλαμάτα και φύγατε στο εξωτερικό, περιμένουμε να μας πείτε και τη δική σας εμπειρία.
Στείλτε στο babarou@gmail.com και θα επικοινωνήσουμε εμείς μαζί σας.
