Συγκινεί η συλλογή με αυθεντικές μουσικές μνήμες και εικόνες από την Ερυθραία και ευρύτερα την Ιωνία
Τις 2000 προβολές μέσα σε δύο εβδομάδες συμπληρώνει το νέο βίντεο της διαδικτυακής συλλογής του Δημήτρη Ν. Θωμαδάκη από το Βέλο Κορινθίας στο youtube, όπου περιλαμβάνονται μικρασιάτικα τραγούδια και άλλο οπτικοακουστικό υλικό που συντηρεί τη μνήμη από τις άλλοτε ελληνικές περιοχές της Ιωνίας. Το νέο τραγούδι που προστέθηκε στη λίστα στις αρχές Απριλίου είναι το «Δεν ειν’ αυγή», σε μουσική εκτέλεση και ερμηνεία από την ορχήστρα και τα μέλη της χορωδίας του Συλλόγου Μικρασιατών Ρεθύμνου. «Μια πανέμορφη και μοναδική ερμηνεία παραδοσιακού μικρασιάτικου καθιστικού τραγουδιού, από τα Βουρλά της Μικράς Ασίας. Αν και διαθέτει ρυθμό, κατατάσσεται στα καθιστικά τραγούδια, επειδή δεν χορεύεται λόγω της αργής χρονικής αγωγής του. Συνοδεύεται με στοχευμένο οπτικό υλικό από την προσκυνηματική επίσκεψη μνήμης και τιμής στους προγόνους μας, που πραγματοποιήσαμε με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Αγίου Δημητρίου Λήμνου το έτος 2013 υπό την αιγίδα του Δήμου Λήμνου, στις πόλεις και τα χωριά της περιοχής (εδώ στα Βουρλά, στην Σκάλα και στο γειτονικό χώρο των Αρχαίων Κλαζομενών).
Σημειωτέον ότι από τη δεύτερη, μετά την Σμύρνη, σε ελληνικό πληθυσμό πόλη της Ιωνίας Μικράς Ασίας προ του 1922, τα Βουρλά και την ευρύτερη περιοχή διασωθέντες πρόσφυγες
εγκαταστάθηκαν και στην Καλαμάτα (απ’ ό,τι γνωρίζω), όπου σήμερα ζουν απόγονοί τους», αναφέρει ο κ. Θωμαδάκης.
Το βίντεο του τραγουδιού «Δεν ειν’ αυγή» είναι εμπλουτισμένο από φωτογραφίες και βίντεο όπως από το λιμάνι και ο δρόμος που ενώνει τη Σκάλα Βουρλών με την νήσο Καραντίνα (διακρίνονται παράλληλα αριστερά στη θάλασσα, τα απομεινάρια του αντίστοιχου δρόμου που είχαν δημιουργήσει οι μηχανικοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολίας και ο οποίος συνετέλεσε καθοριστικά στη θετική της έκβαση). Ο «καφενές του Μπάτη», όπου φαίνονται καθαρά οι καθήμενοι πελάτες στα τραπεζάκια τους, περαστικοί, καθώς και οι πελάτες του πανδοχείου στα μπαλκόνια πάνω από τον καφενέ. Επίσης, άποψη από τον αρχαιολογικό χώρο των Κλαζομενών, όπου έχουν βρεθεί τα μεγαλύτερα ελαιουργεία της αρχαιότητας, με τα πολύ βαθιά πηγάδια και τα τεράστια πιθάρια για την αποθήκευση του λαδιού.
Τέλος, στο βάθος φωτογραφιών από την περιοχή διακρίνονται οι δύο κορυφές του όρους «Δύο Αδέλφια» (κατά άλλους πρόσφυγες «Δίδυμα Αδέλφια»), απ’ όπου είδαν οι Βουρλιώτες να υψώνονται στον ουρανό οι καπνοί από την φωτιά της Σμύρνης το μοιραίο 1922 και συνειδητοποίησαν το «κακό» που ερχόταν.
Η συλλογή του Δημήτρη Θωμαδάκη ακουμπάει ιδιαίτερα τις ευαίσθητες χορδές των Ελλήνων που έχουν, όπως και ο ίδιος άλλωστε, μικρασιάτικη καταγωγή και μεγάλωσαν με αφηγήσεις των προγόνων τους, από τη μια για τον ξεριζωμό και τις τραγικές ιστορίες που εκτυλίχθηκαν το 1922 και από την άλλη για τον πρότερο πλούτο, την ομορφιά, την αρχοντιά και την ανάπτυξη της ιδιαίτερης πατρίδας τους.
Ο κος Σπύρος αναφέρει σε σχόλιό του στο κανάλι του κου Θωμαδάκη: «Σάς ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου για το πόσο συγκινούμαι όταν βλέπω τα μέρη που γεννήθηκαν οι πρόγονοι μου! Από τα όσα μάς διηγούνταν ο πατέρας μου και η μητέρα μου για τα υπέροχα χρόνια που ζούσαν αγαπώ και μόνο αυτά τα Αγια χώματα! Ο κος Κώστας συμπληρώνει: «Κύριε Δημήτρη ευχαριστώ για τη δυνατότητα που μου δώσατε να δείξω στο παιδί μου, τη γη στην οποία οι πρόγονοί του γεννήθηκαν και ανδρώθηκαν .Την γη που με πόνο εγκατέλειψαν. Κι από τότε δεν υπήρξε για αυτούς αυγή που ξημέρωνε χωρίς να αναστενάξουν…».
«Δεν ειν’ αυγή», καθιστικό τραγούδι από τα Βουρλά Μικράς Ασίας
(Ήχος πλάγιος του πρώτου του μαλακού διατόνου. Ρυθμός 2/σημος με αργή χρονική αγωγή)
Στίχοι
Δεν ειν’ αυγή – δεν είν’ αυγή να σηκωθώ, (Κωνσταντίνα)
δεν ειν’ αυγή – δεν είν’ αυγή να σηκωθώ, (χορωδία)
να μην, να μην αναστενάξω – έβγα ήλιε μου καρσί και μίλιε μου, (Κωνσταντίνα)
να μην, να μην αναστενάξω – έβγα ήλιε μου καρσί και μίλιε μου. (χορωδία)
Να γείρω στο – να γείρω στο προσκέφαλο, (Κωνσταντίνα)
να γείρω στο – να γείρω στο προσκέφαλο, (χορωδία)
κι από καρδιάς να κλάψω – έβγα να σε ειδώ να παρηγορηθώ, (Κωνσταντίνα)
κι από καρδιάς να κλάψω – έβγα να σε ειδώ να παρηγορηθώ. (χορωδία)
Κι αυτό το αχ – αυτό το αχ δεν το ‘ξερα, (Κωνσταντίνα)
Κι αυτό το αχ – αυτό το αχ δεν το ‘ξερα, (χορωδία)
πότε, ποτέ να το φωνάξω – μη με λησμονάς, αχ δε με πονάς, (Κωνσταντίνα)
πότε, ποτέ να το φωνάξω – μη με λησμονάς, αχ δε με πονάς. (χορωδία)
Και τώρα δεν – και τώρα δεν περνά στιγμή, (Κωνσταντίνα)
και τώρα δεν – και τώρα δεν περνά στιγμή, (χορωδία)
να μην, να μην αναστενάξω – άπονη καρδιά μ’ αρρώστησες βαριά, (Κωνσταντίνα)
να μην, να μην αναστενάξω – άπονη καρδιά μ’ αρρώστησες βαριά. (χορωδία)
Τραγουδά στις πρώτες στροφές η Κωνσταντίνα Γωνιωτάκη και επαναλαμβάνει η χορωδία του Συλλόγου Μικρασιατών Ρεθύμνου.
Τα μέλη της χορωδίας:
Α. Γυναίκες: Μαρίτσα Βοριά-Παναγιωτάκη, Κωνσταντίνα Γωνιωτάκη, Γεωργία Δαμβόγλου–Παυλάκη, Μαρία Δασκαλάκη, Κούλα Κανέλλου–Παπαδομανωλάκη, Ελένη Καρπιδάκη–Σκευάκη, Μαρία Κισσανδράκη, Ειρήνη Κλάδου –Παπαδάκη, Βασιλεία Μαρίνου–Καζαβή, Ζαχαρένια Παπαδάκη, Μαρία Πατάκα, Μαρία Πατάκα–Λιουδάκη, Μαρίνα Πατάκα-Καραδάκη, Δέσποινα Πετρούλη–Δασκαλάκη, Μαρία Σαρηγιάννη–Αλεξανδράκη, Ειρήνη Συσκάκη, Γκορτάνα Τανάσκοβιτς, Βενετία Τσομπανάκη–Σταγάκη, Ευαγγελία Τσομπανάκη–Σταματογιαννάκη, Μαρία Χατζησπύρου–Τσαγκαράκη.
Β. Άνδρες: Κυριάκος Αραμπατζόγλου, Αθανάσιος Γιακουμάκης, Κωνσταντίνος Γονιδάκης, Μιχάλης Καραδάκης, Μανόλης Λαμπρίδης, Ισίδωρος Μαρίνος, Σταύρος Μαρίνος, Τάσος Μιχαηλίδης, Ελευθέριος Μιχάλας, Δημήτρης Σολάκογλου, Παρασκευάς Συριανόγλου, Χαράλαμπος Τσομπανάκης.
Στα όργανα συμμετέχουν:
Πατήρ Γεώργιος Τζάβλας (κανονάκι), Γεώργιος Αγγελογιαννάκης (λύρα πολίτικη), Μάρκος Δασκαλάκης (ούτι), Μανόλης Κοντογιάννης (λαούτο), Χρήστος Μπαλτζίδης (ούτι), Αλέξανδρος Μυρωδιάς (ταμπουράς), Άρης Συσκάκης (βιολί) και Μανόλης Χριστοδούλου (τουμπελέκι).
Η χορωδιακή, μουσική και γενικά συνολική επιμέλεια του όλου αυτού μουσικού έργου ανήκει στον ακούραστο και καταξιωμένο καθηγητή της Βυζαντινής μουσικής, Ανδρέα Γιακουμάκη.
