Την ώρα που η χώρα μετράει ακόμη μία καταστροφική αντιπυρική περίοδο, με χιλιάδες στρέμματα να παραδίδονται στις φλόγες και το μόνιμο προσωπικό της Πυροσβεστικής να δουλεύει στα όρια εξάντλησης, η Σοφία Βούλτεψη επιλέγει να μεταθέσει το πρόβλημα… στους εθελοντές.
Αντί να σταθεί στην υποστελέχωση, την ελλιπή εκπαίδευση, τον πεπαλαιωμένο στόλο οχημάτων και τα χρόνια κενά στον εξοπλισμό, επικαλείται το παράδειγμα χωρών όπως η Γερμανία και η Αυστρία, όπου η εθελοντική πυρόσβεση έχει μακρά παράδοση, ισχυρή θεσμική οργάνωση και –κυρίως– κρατική στήριξη. Μόνο που εκεί οι εθελοντές δεν καλούνται να καλύψουν τις διαρθρωτικές αδυναμίες του κράτους, αλλά να ενισχύσουν ένα ήδη στιβαρό και μόνιμο πυροσβεστικό δυναμικό.
Στην Ελλάδα, όμως, οι εθελοντές συχνά καλούνται να επιχειρήσουν με προσωπικά μέσα, να κινηθούν χωρίς επαρκή ασφαλιστική κάλυψη και να εκπαιδευτούν από… τον καλό τους εαυτό. Το να παρουσιάζεται η αύξηση των εθελοντών ως πανάκεια, χωρίς να αγγίζονται οι βασικές αιτίες της αποτυχίας της αντιπυρικής πολιτικής, κινδυνεύει να μετατραπεί σε ακόμη ένα επικοινωνιακό φύλλο συκής.
Α.Π.
