Πως μπορεί ο όποιος μένει αδιάφορος στην άοκνη, αφιλοκερδή προσπάθεια που καταβάλλουν οι διοργανωτές του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας και όχι μόνο. Τούτο πλέον είναι θεσμός για την πόλη μας, παρά τα οποία προσκόμματα προκύπτουν.
Ένας θεσμός που αναβαθμίζει τα του πολιτισμού και παιδείας, αρετές, αξίες διαχρονικές. Μας γνωρίζει το έργο σημαντικών δημιουργών και δομεί σκέψεις, θέσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι.
Μας οδεύει στην αναζήτηση των αξιών της ομορφιάς, στον σεβασμό και την αποδοχή του δικαιώματος της ελευθερίας του λόγου, την κραυγή της Τέχνης: «Ελευθέρως Εκφράζεσθαι».
Μας διδάσκει τα στηρίγματα και τις αξίες της καλλιτεχνικής δράσης, το πως τις βιώνει ο κάθε δημιουργός, πως τις διαχειρίζεται και μέσω αυτών μας δηλώνει πως ο συντομότερος δρόμος προς την ομορφιά και την αλήθεια είναι η Τέχνη.
Μας δηλώνει ακόμα το πόσο μεγάλα είναι τα δράσκελα του πολιτισμού, των ευρημάτων της Τέχνης όταν τούτη συλλογάται ελεύθερα.
Όταν οι αξίες της Τέχνης, για τον όποιο λόγο ή κατόπιν πίεσης, καταστρατηγούνται, ακολουθεί συμβιβασμός, εκ του οποίου χωρίς αμφιβολία έπεται πλήθος άλλων.
Τα φτιασίδια «ομορφιάς», που ακολουθούν, δεν είναι παρά «ψιμύθια φόβου» απόκρυψης της αλήθειας.
Το “καλημέρα” της δουλειάς μου είναι το ασυμβίβαστο, το απλό και το αληθές. Τα κρατώ ως κόρη οφθαλμού.
Για να υπογραμμίσω αυτή την θέση, αυτές τις αξίες, εκτιμώ πως βάζω ένα μικρό κόκκο άμμου με το να προσφέρω από σήμερα και κάθε χρόνο ένα έργο μου σε μέταλλο προς πώληση από τους διοργανωτές του Φεστιβάλ προς όφελός του, με την ελπίδα εναπόθεσης έστω ενός σημείου στίξης σ’αυτό που έχει ανάγκη και σκοπό η Τέχνη και το οποίο καλείται «Ελευθερία Λόγου και Έκφρασης».
Του Χρήστου Ρηγανά
