Σύμφωνα με μελέτες, οι φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες, οι ανεμοστρόβιλοι κ.λπ. έχουν αυξηθεί κατά 430% από το 1975 έως σήμερα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως εάν η ανθρωπότητα, κάθε χώρα, κάθε πόλη, καθένας μας συνεχίσει να αδιαφορεί για την προστασία του περιβάλλοντος, αν συνεχίζουμε να επιμένουμε στη χρήση ρυπογόνων μορφών ενέργειας και θερμογόνων υλικών κατασκευής, οι καταστροφές θα αυξάνονται διαρκώς τόσο σε συχνότητα, όσο και σε ένταση. Και όσο αυτές θα αυξάνονται, τόσο εμείς θα εξαρτιόμαστε από τους κάθε λογής εξουσιαστές μας.
Η Καλαμάτα έχει εξαιρετική γεωμορφολογία. Χτισμένη στις ρίζες του Ταϋγέτου, που την προστατεύει από τον Βορρά, εκτίνεται ως τον Νότο, στη θάλασσα. Ο ποταμός Νέδοντας τη χωρίζει σε δύο μέρη, το ανατολικό και το δυτικό. Έχει σχέδιο πόλης, ήδη από το 1905, που αναθεωρήθηκε προς αναπτυξιακή κατεύθυνση επί Δημαρχίας Στ. Μπένου, μετά τους σεισμούς. Έτσι ο οικιστικός ιστός της αναπτύσσεται αρμονικά, χωρίς άναρχη δόμηση. Αυτή η οικιστική τάξη την προφύλαξε στο πέρασμα των χρόνων, από κάθε λογής φυσικές καταστροφές και διευκόλυνε τις Δημοτικές Αρχές να την θωρακίσουν με αξιοζήλευτες υποδομές. Την Δεκαετία του 1990, επί Δημαρχίας Παναγή Χ. Κουμάντου, κατασκευάστηκαν ο μεγάλος υπόγειος αγωγός της οδού Ηρώων, που συλλέγει τα όμβρια ύδατα των διευθετημένων και χαρτογραφημένων ρεμάτων της Ανατολικής πόλης και ο Αγωγός ομβρίων στο ρέμα της «Λαγκάδας», που συλλέγει τα όμβρια από τα ρέματα της Δυτικής πόλης. Σήμερα όμως, τριάντα χρόνια αργότερα, η πόλη μεγάλωσε προς όλες τις κατευθύνσεις. Χτίστηκαν σπίτια, άνοιξαν νέοι δρόμοι, αυξήθηκε ο πληθυσμός. Την πρώτη δεκαετία του 2000 η δανεική οικονομική ευημερία, εκτίναξε την οικοδομική δραστηριότητα της πόλης στα ύψη. Επιπροσθέτως, η κλιματική αλλαγή έκανε όλο και συχνότερα να εμφανίζονται ακραία καιρικά φαινόμενα. Αυτό σημαίνει ότι και οι υποδομές της πόλης έπρεπε όχι μόνο να συντηρηθούν αλλά και να αυξηθούν, ώστε να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες απαιτήσεις και να προσφέρουν ασφαλή διαβίωση.
Δυστυχώς, τελευταία δεκαετία, η Δημοτική Αρχή της πόλης είχε επιλέξει το μοντέλο ανάπτυξης της «βιτρίνας». Εύκολες και γρήγορες αναπλάσεις. Μια πίστα χορού στη διάθεση του κοινού, για τις συχνές – πυκνές φιέστες …. Την ίδια ώρα οι υποδομές της Καλαμάτας δεν ακολούθησαν την οικιστική ανάπτυξη της και εκ του αποτελέσματος προκύπτει ότι δεν συντηρούνταν ή συντηρούνταν πλημμελώς. Αυτές ήταν υπόγειες και δεν φαίνονταν…
Ναι. Το ελληνικό Κράτος ήταν χρεοκοπημένο, όμως η τοπική Αυτοδιοίκηση δεν έδειξε να ενδιαφέρεται για την αξιοποίηση των Ευρωπαϊκών Κονδυλίων, που αφειδώς προσφέρονταν τα τελευταία χρόνια. ούτε φρόντισε να συγκρατήσει τις δαπάνες.
Μέσα σε όλη αυτή την εορταστική ανεμελιά, ξεκίνησε στις παρυφές της πόλης η κατασκευή ενός έργου – πνοής για αυτήν, του «Περιμετρικού» αυτοκινητόδρομου. Φήμες είπαν τις πρώτες ώρες της καταστροφής ότι ο κατασκευαστής είναι υπεύθυνος για τις πλημμύρες. Μπορεί… Όμως δεν όφειλε ο Δήμος να ελέγχει σε καθημερινή βάση την πορεία των εργασιών; Αν γίνονται όλα σύμφωνα με τις μελέτες; Εάν γίνονται κατασκευαστικές αστοχίες που μπορεί να προκαλέσουν ζημιές; Καθένας στο σπίτι του έτσι δεν κάνει;
Τη νύχτα της 7ης Σεπτεμβρίου 2016 τρεις συμπολίτες μας βρήκαν τραγικό θάνατο και χίλιοι διακόσιοι έμειναν άστεγοι, σιτίζονται από την Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας και φιλοξενούνται σε φιλικά σπίτια. Οι ζημιές υπολογίζονται σε 45 εκ. ευρώ.
Αυτή την κρίσιμη ώρα, η Δημοτική αρχή χρησιμοποίησε τον επίσημο θεσμικό ιστότοπο του Δήμου Καλαμάτας, για να αποποιηθεί των ευθυνών της και να υποδείξει ως υπεύθυνη για την πλημμύρα την προηγούμενη κυβέρνηση. Προκάλεσε έτσι ένα «τσουνάμι» διχόνοιας, που έπληξε την πόλη μας, την ώρα που χρειάζεται συναίνεση και συνένωση δυνάμεων.
Το μόνο που μας μένει τώρα για να ολοκληρωθεί το «παζλ της καταστροφής» είναι να κληθούν μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες να αναλάβουν, με απευθείας ανάθεση, την αποκατάσταση των ζημιών για λόγους ταχύτητας…
Ελπίζω ότι δε φτάσαμε σε αυτό το σημείο και η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
Της Πιπίνας Κουμάντου
