31 ΕΞΩΧΩΡΙΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ… ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗ ΔΟΥ ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Η πιο σημαντική ανακάλυψη των νεότερων χρόνων δεν είναι ότι η Γη γυρίζει γύρω από τον Ήλιο, αλλά ότι το χρήμα γυρίζει γύρω από τη Γη, γράφει ο Γερμανός φιλόσοφος Πέτερ Σλότερντικ.
Η πολύκροτη υπόθεση Panama Papers έριξε φως στη σκοτεινή πλευρά του «απελευθερωμένου» από κάθε εθνικό φραγμό παγκόσμιου χρήματος. Οι αποκαλύψεις από τα 11,5 εκατομμύρια αρχεία της δικηγορικής εταιρείας του Παναμά Mossack Fonseca, που έπεσαν –άγνωστο πώς– στα χέρια της γερμανικής εφημερίδας Suddeutsche Zeitung, προκαλούν πολιτικούς σεισμούς σε διάφορα σημεία του πλανήτη.
Μαζί με τις πολιτικές συνέπειες υπενθυμίζουν και την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα με τις εξωχώριες εταιρείες (offshore) και έχουν ως έδρα τους διάφορες πόλεις. Ειδικότερα στη ΔΟΥ Καλαμάτας, σύμφωνα με τα στοιχεία, έχουν έδρα τριάντα μία (31) εταιρείες.
Πέραν όλων των άλλων, ο ελεγκτικός μηχανισμός διεξάγει έρευνες οι οποίες ελέγχουν τη δραστηριότητα των offshore εταιρειών κατά βάση σε τρεις κύριους τομείς: Πρώτον, στην απόκτηση ακίνητης περιουσίας. Δεύτερον, στη μεσολάβησή τους στις εισαγωγές και τις εξαγωγές. Τρίτον, στη διενέργεια χρηματοοικονομικών συναλλαγών.
Ειδικά η πρώτη από τις τρεις κατηγορίες έχει προσλάβει τεράστιες διαστάσεις στην Ελλάδα, καθώς από τα διαθέσιμα στοιχεία προκύπτει ότι υπάρχουν χιλιάδες αλλοδαπές επιχειρήσεις με μοναδικό περιουσιακό στοιχείο την κατοχή ενός ακινήτου μεγάλης αξίας, χωρίς να διενεργούν καμία άλλη δραστηριότητα στην Ελλάδα.
Τα στοιχεία που προέκυψαν δείχνουν ότι: Η αξία των δηλωμένων ακινήτων είναι πολύ χαμηλή. Δε φορολογείται το κεφάλαιο για την αγορά του ακινήτου. Ένα πλήθος ακινήτων μισθώνεται από τις εταιρείες στους πραγματικούς ιδιοκτήτες των ακινήτων σε πολύ χαμηλές τιμές.
Ένας άλλος τομέας όπου δραστηριοποιούνται οι οffshore είναι η μεσολάβηση στις εισαγωγές και εξαγωγές. Ο οίκος του εξωτερικού αποστέλλει τα εμπορεύματα στην Ελλάδα και εκδίδει τιμολόγιο πώλησης στην offshore που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Έλληνα αντιπροσώπου. Αυτή εκδίδει τιμολόγιο πώλησης στον Έλληνα εισαγωγέα με τη συγκεκριμένη αξία πλέον της προμήθειάς του. Το τιμολόγιο εκδίδεται από τον Έλληνα αντιπρόσωπο, ο οποίος ορίζει και την τιμή των προϊόντων κατά τη βούλησή του.
Έτσι, η διαφορά τιμής του προϊόντος που καταβάλλεται στον οίκο του εξωτερικού και εκείνης που διαμορφώνεται από το τιμολόγιο της offshore περιέρχεται στον ιδιοκτήτη της offshore και παραμένει αφορολόγητη στο εξωτερικό. Με τον τρόπο αυτό, ποσοστό της αξίας του εμπορεύματος παραμένει στο εξωτερικό και δε δηλώνεται ως εισόδημα στην Ελλάδα.
Επίσης, τα κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων περιορίζονται, γιατί από την υπερτιμολόγηση των εμπορευμάτων επωφελείται ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης ως φυσικό πρόσωπο ή ο Έλληνας αντιπρόσωπος.
Το αντίστροφο συμβαίνει στη μεσολάβηση των offshore εταιρειών στις εξαγωγές. Ο εξαγωγέας εκδίδει υποτιμολογημένα τιμολόγια πώλησης της offshore εταιρείας.
Τέλος, αναφορικά με τις offshore εταιρείες στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές, πρόκειται κατά βάση για εταιρείες σε φορολογικούς παραδείσους, οι οποίοι προσφέρουν στους ιδιοκτήτες τους πλήρη ανωνυμία των μετόχων, αφού στο καταστατικό της εταιρείας δεν αναγράφονται οι πραγματικοί μέτοχοι, αλλά ως μέτοχος εμφανίζεται το γραφείο που αναλαμβάνει την ίδρυση της εταιρείας. Παράλληλα, όλοι οι φορολογικοί παράδεισοι κατάφεραν να μη φορολογούνται τα κέρδη που αποκτώνται από πηγές του εξωτερικού. Στην ουσία συντελείται μεταφορά των κερδών από υψηλά σε χαμηλά φορολογούμενες χώρες, συν το ότι αποφεύγεται και το πόθεν έσχες για την αγορά ακινήτου ή σκάφους στην Ελλάδα.
Επιμέλεια: Αντώνης Πετρόγιαννης
