Αικατερίνη Σακελλαρίδη


Στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Εκστρατείας για την Ασφάλεια και Υγεία στην Εργασία 2012 -2013 (2ο έτος), θα πραγματοποιηθεί ημερίδα στην Καλαμάτα, την Τετάρτη 19 Ιουνίου, στις 5.30 το απόγευμα, στο Filoxenia Hotel.
Όσο για το πρόγραμμα, θα ανακοινωθεί σύντομα.
Πληροφορίες:
Μανσούδης Απόστολος, τηλ. 27210-63029, Χριστοδούλου Αντώνης, τηλ. 210.3214310,
Κωνσταντακόπουλος Ιωάννης, τηλ. 210.3213673.

Αικατερίνη Σακελλαρίδη


 
Η οικονομική κρίση και η μείωση της αγοραστικής δύναμης δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστο ούτε το χώρο των βιολογικών προϊόντων. Οι παραγωγοί που συναντήσαμε χθες το πρωί στη Βιολογική Αγορά της Καλαμάτας μάς μίλησαν για πτώση της κατανάλωσης. Ωστόσο, οι ίδιοι εξακολουθούν να προσπαθούν και να στηρίζουν αυτό τον τρόπο καλλιέργειας, όχι μόνο γιατί θέλουν να διαθέτουν ποιοτικά προϊόντα στον κόσμο, αλλά πρωτίστως για την προστασία της δικής τους υγείας.
 
Χρήστος Κολιός, Άρτα
Ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, αγγούρια, ακτινίδια, είναι μερικά από τα προϊόντα που καλλιεργεί ο Χρήστος Κολιός από την Άρτα. «Αυτή την εποχή είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα» μας λέει. «Πολλοί βιοκαλλιεργητές έχουν ήδη φύγει από την καλλιέργεια. Οι αποδόσεις είναι πιο μικρές, ο κόσμος έχει λιγότερα χρήματα για βιολογικά και η καλλιέργεια καταντά ασύμφορη. Το κόστος είναι μεγάλο, γιατί δε χρησιμοποιούμε χημικά. Από μια απλή ασθένεια, έναν απλό εχθρό, μπορεί να χαθεί μεγάλο μέρος της παραγωγής, ενώ στη συμβατική γεωργία θα ήταν απλά τα πράγματα. Τα βιολογικά σκευάσματα που χρησιμοποιούμε δεν έχουν την ίδια δυναμική με τα συμβατικά. Επίσης, έχουμε πάρα πολλούς ελέγχους, έρχονται εταιρείες και παίρνουν δείγματα για αναλύσεις, όλα αυτά τα πληρώνουμε εμείς. Γίνεται έλεγχος ετήσιος, εξάμηνος, τρίμηνος, οι έκτακτοι έλεγχοι πάλι πληρώνονται από τους παραγωγούς. Η τιμή των προϊόντων είναι μεν λίγο πιο ακριβή, γύρω στο 30%, αν και μερικές φορές έχει παρατηρηθεί ότι τα βιολογικά έχουν σχεδόν την ίδια τιμή με τα συμβατικά. Όμως, το κέρδος είναι λίγο πιο κάτω από αυτό που θα σου άφηναν τα συμβατικά. Παρ’ όλα αυτά, για μένα η βιολογική καλλιέργεια είναι μονόδρομος. Αν χρησιμοποιήσω συμβατικά σκευάσματα, χημικά, δεν είναι ότι θα φάμε μόνο, το μυρίζουμε, ερχόμαστε σε επαφή, είμαστε πιο πολύ εκτεθειμένοι απ’ ό,τι κάποιος άλλος που θα το φάει. Είμαι γεωπόνος και τα γνωρίζω πολύ καλά, δεν υπάρχει περίπτωση να πάω στα συμβατικά κι ας έχει λιγότερο κοστολόγιο. Για την προστασία της δικής μας ζωής και της οικογένειάς μας».
 
Δημήτρης Λαμπρόπουλος – Αθανασία Λαμπροπούλου, Πύργος
Ο Δημήτρης Λαμπρόπουλος και η σύζυγός του Αθανασία Λαμπροπούλου είναι από τον Πύργο. «Δεν ψωνίζει τα ίδια πράγματα ο κόσμος. Έχει φανεί αισθητά. Βλέπεις τη διαφορά. Τα μετράει ο άλλος. Όταν πληρώνεται, έρχεται και ψωνίζει, μετά έχουμε κάμψη. Δυσκολεύονται. Έχουν μετριάσει τις ποσότητές τους πάρα πολύ, δεν τα βγάζουν πέρα» παρατηρεί η κα Αθανασία. «Ωστόσο, έχουμε σταθερούς πελάτες και έχουμε αποκτήσει μια οικειότητα, κουβεντιάζουμε με τον κόσμο. Βασικές καλλιέργειές μας είναι το σπαράγγι, το λάδι, το κρασί, όλα τα χόρτα και τα μυρωδικά, από μαϊντανό μέχρι ξερό σκόρδο. Είναι γύρω στα 35 είδη, που εναλλάσσονται κάθε εποχή. Το παλεύουμε, είμαστε 5 άτομα, όλη η οικογένεια. Έχει πολύ χειρωνακτική δουλειά, βοτανίσματα, χωρίς φάρμακα, χωρίς χημικά λιπάσματα. Κάνουμε, επίσης, κομποστοποίηση, χρησιμοποιούμε τα πάντα, δεν πετάμε τίποτα. Είναι ένας άλλος τρόπος ζωής. Άλλα για τις γίδες, άλλα για τις κότες, άλλα για τα σκυλιά, τα υπόλοιπα στον κάδο για ανακύκλωση. Έτσι διατηρείται ισορροπία. Στις αρχές ήταν λίγο δύσκολο, αλλά τώρα είναι τρόπος ζωής» σημειώνει η κα Αθανασία και συνεχίζει:
«Είδα προχθές ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΤ1 για τα Φιλιατρά (του Θόδωρου Μαραγκού), που έδειχνε αγρότες που πέθαναν από καρκίνο. Την είχα ξαναδεί την ταινία, αλλά την ξαναείδα προχθές και ανατρίχιασα, γιατί ήταν νέοι άνθρωποι 40 – 45 χρονών, πάνω στην παραγωγική τους φάση. Δεν είναι τυχαίο. Δεν ήρθε μόνος του ο καρκίνος. Εμείς τον φέραμε, περισσότερο από άγνοια. Δεν ήταν ενημερωμένοι οι αγρότες. Παλιά, που δεν υπήρχαν χημικά λιπάσματα, δεν έτρωγαν οι άνθρωποι; Κάτι έτρωγαν, απλά με τα χημικά θα γίνει σε 15 – 20 μέρες, ενώ κανονικά θέλει τρεις μήνες. Όμως, αξίζει τον κόπο, πιστεύω. Και δεν είναι να έχεις κάποιον να σε ελέγχει. Πρέπει να το πιστέψει ο καθένας για να το κάνει. Εγώ τώρα, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα ξαναλερώσω το χωράφι μου με λιπάσματα χημικά, ότα1ν έχω κάνει μια τέτοια διαδικασία, τόσα χρόνια».
 
Ιωάννης Κάτσος, Καλαμάτα
Από το 1999 καλλιεργεί βιολογικά προϊόντα στην Καλαμάτα ο Ιωάννης Κάτσος. «Στην αρχή ήταν επιφυλακτικός ο κόσμος, δεν εμπιστευόταν τα βιολογικά και ακόμη πολλοί πιστεύουν ότι είναι ίδια με τα συμβατικά. Είναι θέμα ενημέρωσης» λέει ο κ. Κάτσος, ενώ για τη σημερινή κατάσταση: «Η κρίση έχει φέρει μείωση στη δουλειά μας. Ο κόσμος, σύμφωνα με το μισθό του, ψωνίζει. Πριν από την κρίση είχε τη διπλή δουλειά. Κι εμείς καλλιεργούσαμε περισσότερα, τώρα τα μειώσαμε. Αλλά μόνο βιολογικά. Την πιστεύω αυτή την καλλιέργεια, αλλιώς δε θα την έκανα, γιατί οικονομικά έχει μεγάλο κόστος. Η διαφορά είναι ότι βγάζεις ποιοτική παραγωγή και ό,τι δίνεις είναι καθαρό, απαλλαγμένο από χημικά, φάρμακα. Πρώτα πρώτα προστατεύουμε τη δική μας υγεία. Λίγα προϊόντα και καλά. Αγγουράκια, φασόλια, μελιτζάνες, πιπεριές, λαχανικά διάφορα. Έχουμε σταθερούς πελάτες, που προσέχουν τη διατροφή τους. Είναι βέβαια λίγο πιο ακριβά από τα συμβατικά, αλλά αξίζει τον κόπο. Γιατί η υγεία είναι το σημαντικότερο. Όταν έχεις υγεία, τα έχεις όλα».
 
Ιάκωβος Μπασανιώτης, Κορινθία
«Όταν ο κόσμος δεν έχει λεφτά, ούτε το βιολογικό θα πάρει, αλλά ούτε και το συμβατικό. Όταν δεν υπάρχουν χρήματα στον κόσμο, δεν υπάρχουν για όλους. Δε φταίει η τιμή του βιολογικού. Έρχομαι κάθε εβδομάδα από Κορινθία, αλλά αν συνεχίσει έτσι, θα σταματήσω. Κάνω μόνο βιολογική καλλιέργεια εδώ και 9 χρόνια, βερίκοκα, σταφύλια, αχλάδια, μήλα, πορτοκάλια, λεμόνια, μανταρίνια, κηπευτικά. Όμως, δεν είμαι ικανοποιημένος. Οικονομικά, τα τελευταία δύο χρόνια δεν πάμε καλά. Οι βιοκαλλιεργητές έχουμε και μεγαλύτερο κόστος. Λιγότερη παραγωγή, μεγαλύτερα έξοδα, γιατί δε χρησιμοποιούμε φυτοφάρμακα και χημικά. Πολεμάμε με τα όπλα του παππού. Αν συνεχίσουμε έτσι, το μέλλον το βλέπω αβέβαιο».
 
Νίκος Σμυρνής, Αρκαδία
«Υποτονικά είναι τα πράγματα στην αγορά. Αλλά βλέπω ότι δε γίνεται κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να έρθει κόσμος. Δεν προβάλλεται η αγορά, όχι μόνο η βιολογική, αλλά και η συμβατική. Να γίνει μια κίνηση από φορείς, από το Δήμο, ώστε να ενημερωθεί ο κόσμος, να συμμετέχουμε κι εμείς, να κάνουμε ενημέρωση με μορφή εκδηλώσεων, να μιλήσουμε για τα βιολογικά» προτείνει ο Νίκος Σμυρνής από την Αρκαδία, ο οποίος παράγει μελισσοκομικά προϊόντα. «Έχουμε μέλι, σαπούνι, καλλυντικά με βάση το μέλι, το κερί της μέλισσας και το βασιλικό πολτό, κρασί, βότανα και αρωματικά φυτά. Τα καλλυντικά τα κάνουμε στο κτήμα μας, στην Αρκαδία, είναι οικογενειακή επιχείρηση.
Είναι σημαντικό για μας το ότι ερχόμαστε στην αγορά, γιατί έχουμε άμεσα ρευστό από το να δώσουμε χονδρική τα προϊόντα μας με επιταγές, αλλά γνωριζόμαστε και με τον κόσμο, συζητάμε, μας λένε παράπονα, τους εξηγούμε πώς γίνεται το βιολογικό. Και σιγά σιγά ο κόσμος ενημερώνεται και ευαισθητοποιείται, συγκρατημένα βέβαια λόγω κρίσης, ψωνίζοντας μικρότερες ποσότητες. Αν και η κατεύθυνση στα βιολογικά είναι “όχι μεγάλες ποσότητες”, παίρνεις αυτά που χρειάζεσαι για να μην πετάξεις. Είμαστε σε ένα πνεύμα εναντίον του καταναλωτισμού».
 
*Η Βιολογική Αγορά λειτουργεί κάθε Σάββατο στην Κεντρική Αγορά της Καλαμάτας

Της Μαρίας Νίκα