«ΘΑΡΡΟΣ» 20 Αυγούστου 1937: Πως εώρτασεν εφέτος η Μονή Δημιόβης

«ΘΑΡΡΟΣ» 20 Αυγούστου 1937: Πως εώρτασεν εφέτος η Μονή Δημιόβης

Όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος εωρτάσθη η Μεγαλόχαρη στη Δήμιοβα μεγαλοπρεπώς. Ο εφετεινός εορτασμός υπήρξεν πρωτοφανής εις ησυχίαν, τάξιν και συρροήν προσκυνητών, προσελθόντων εξ όλων των μερών της Μεσσηνίας και Λακωνίας. Ως ισχυρίζονται οι μοναχοί της Μονής και οι γεροντότεροι Γιαννιτσάνοι και προσκυνηταί, δια πρώτην φοράν εωρτάσθη τόσον πανηγυρικώς η μνήμη της Μεγαλόχαρης.

Το μεγαλύτερον μέρος της επιτυχίας οφείλεται εις την υπό του Κουτούπη συσταθείσαν ειδικήν επιτροπήν εορτασμού, καθώς και εις το αδιάπτωτον ενδιαφέρον του Ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής.

Την παραμονήν το βράδυ μία ανθρωποθάλασσα εκάλυπτε τους γύρω της Μονής τόπους εις τους οποίους η κίνησις ήτο λίαν δυσχερής εις την εκκλησίαν και μετά κόπου ηδύνατο κανείς να μεταβή, εις δε τα κέντρα, η κυκλοφορία ήτο αδύνατος.

Η Θεία Λειτουργία διεξήχθη μετά πάσης μεγαλοπρεπείας, ιερουργήσαντος  του ιερέως  Γεωργανά, βοηθουμένου υπό του διακόνου Γεωργανά.

Ο καλλικέλαδος ψάλτης μοναχός Δαμασκηνός δια της αγωγής Βυζαντινής Μουσικής μάς ενεθύμισε παλαιάς ωραίας ημέρας.

Αλλ’ εκείνο όπερ έκαμε μεγάλην εντύπωσιν ήτο η βάπτισις δεκάδων παιδιών και η μέχρι μανίας ζήτησις αυτών.

Ένα μωρό έκαμεν επτά νονούς, το δε αγοράκι του εκ Πύργου – Δηρού Κούλη Πουλατζά παρ’ ολίγον να διεμαχίζετο από τους… προσφερομένους νονούς. Ευτυχώς εσώθη χάρις εις την παρέμβασιν του Κ. Κουτούπη και της Δίδος Σούμπαση, οι οποίοι εγένοντο και νονοί του, ονομάσαντες αυτό Θαλήν και Μιχαήλ.

Μεταξύ των προσκυνητών  διεκρίναμεν τας κυρίας Γονεάκη, Νικολοπούλου, Ταβουλάρη, Κωνστ. Πουλαντζά εκ Πύργου, Κολοκούρη, Μανωλάκου και Δίδαν Σαρέλα. Τον Α. Πέταν μετά της Δίδος Πέτα, τον Δ. Συκιώτην μετά της κυρίας του, τον Κοτταρόπουλον μετά της Δίδος αδελφής του, τον κ. και κυρίαν Βενιέρη, τον κ. και την κα Αγγελή μετά του υιού και δίδος Αγγελή, τον κ. και την κα Μ. Νικολοπούλου, τον κ. Π. Οικονόμου μετά της δίδος αδελφής του, τον Παναγιωταρέαν  μετά της δίδος αδελφής του, τους Ζερβάκη μετά της δίδος αδελφής του, την κυρίαν και τας δίδας Παναγιωταράκου, τον κ. και την κα Ποδοχωρίτου, τον κ. Κούλην και κυρίαν Πουλαντζά εκ Πύργου κ.λπ.

Η ανωτέρω επιτυχής διεξαγωγή της εορτής οφείλεται κατά μέγα μέρος εις τας αόκνους προσπαθείας των ηγουμένων Συμεών και προηγουμένου Αβραμίου, του ιεροδιάκονος Ευθυμίου και των μελών της Επιτροπής Αρ. Βενιέρη, Μ. Νικολοπούλου, Π. Οικονόμου, Σ. Ψαρρέα, Κούλη Πολαντζά και Κούλη Κουτούπη, εις τους οποίους οφείλεται δίκαιος έπαινος.