Έχουν περάσει ήδη 6 χρόνια από το τραγικό γεγονός που συνέβη την Κυριακή του Πάσχα, 28 Απριλίου 2019, όταν ο 53χρονος Κώστας Θεοδωρακάκης (εικονολήπτης) χτυπήθηκε στο κεφάλι από σαΐτα τη στιγμή που κατέγραφε με την κάμερά του το γεγονός για να το μεταφέρει στα σπίτια μας.
Έπειτα από αρκετές αναβολές (για διάφορους λόγους) και πολλά πήγαινε έλα, με δύο αποφάσεις του το Τριμελές Πρωτοδικείο Καλαμάτας απεφάνθη ότι ο θάνατος του εικονολήπτη οφείλεται σε «πράξεις και παραλείψεις» τόσο του Δήμου Καλαμάτας, που δε φρόντισε για τη λήψη των μέγιστων δυνατών μέτρων ασφαλείας, όσο και του Ελληνικού Δημοσίου, που μέσω της Ελληνικής Αστυνομίας δεν απαγόρευσε τη διεξαγωγή του εθίμου, ούτε διασφάλισε την τήρηση των αναγκαίων μέτρων τάξης και ασφάλειας.
Μετά τις αποφάσεις αυτές, όμως, έρχεται το Ελληνικό Δημόσιο να ασκήσει έφεση, ενώ ανάλογη απόφαση πήρε, κατά πλειοψηφία, και η Δημοτική Επιτροπή. Η Νομική Υπηρεσία του Δήμου Καλαμάτας διατύπωσε ενστάσεις, υποστηρίζοντας ότι υπάρχει εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου, λανθασμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και υπερβολικά ποσά αποζημίωσης, μη συμβατά με τη σχετική νομολογιακή πρακτική.
Εύχομαι να μην περάσουν άλλα 6 χρόνια μέχρι να «ερμηνεύσουν» το νόμο και να «εκτιμήσουν ξανά τα περιστατικά», γιατί εν τω μεταξύ υπάρχουν μια σύζυγος και δύο παιδιά που ζουν καθημερινά το δράμα της έλλειψης του ανθρώπου τους που «έφυγε» έτσι στα καλά καθούμενα, επειδή κάποιοι δε φρόντισαν για αυτά που έπρεπε να φροντίσουν.
Γεγονός είναι ότι όσο μεγάλη ή μικρή είναι η αποζημίωση και όσες εφέσεις και να γίνουν, ο άνθρωπος δε γυρίζει, όμως πρέπει να επιβιώσουν οι άνθρωποί του και κάποιοι να πληρώσουν για να μην ξαναγίνει αυτό το τραγικό γεγονός. και ίσως έτσι γίνουν πιο υπεύθυνοι, οι «υπεύθυνοι».
Κλείνοντας κι επειδή νομικά δεν ξέρω, έψαξα να βρω τι είναι αυτή η περιβόητη έφεση, όλοι την ακούμε και οι πιο πολλοί δεν ξέρουμε.
Έφεση είναι το ένδικο μέσο που ασκεί ο διάδικος που ηττήθηκε ολικώς ή μερικώς στην πρωτοβάθμια δίκη, προκειμένου να δικασθεί εκ νέου η υπόθεση που τον αφορά από ανώτερο δικαστήριο.
Με την έφεση ο διάδικος που ηττήθηκε προβάλλει ότι η απόφαση του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου έχει νομικά ή ουσιαστικά σφάλματα και ζητεί να δικασθεί ξανά η υπόθεση. Όταν ασκηθεί έφεση, η υπόθεση δικάζεται σε δεύτερο βαθμό από το αρμόδιο δικαστήριο.
Το ένδικο μέσο της εφέσεως εμφανίζεται στην ελληνική αρχαιότητα και μαρτυρεί την αποκρυστάλλωση ενός σοβαρού δικαιοδοτικού συστήματος στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη.
Στο ισχύον ελληνικό δικαιοδοτικό σύστημα, έφεση μπορεί να ασκηθεί κατά των αποφάσεων τόσο των πολιτικών δικαστηρίων όσο και των ποινικών δικαστηρίων και των διοικητικών δικαστηρίων. Ο νόμος προσδιορίζει τα αρμόδια να εκδικάσουν εφέσεις δικαστήρια, κατά κατηγορία υποθέσεων, εξειδικεύοντας το θεμελιώδες δικαίωμα μη στερήσεως του νόμιμου δικαστή. Στο ελληνικό δικαιοδοτικό σύστημα υπάρχει κατηγορία δικαστηρίων που καλούνται Εφετεία και έχουν ως κύρια αποστολή την εκδίκαση εφέσεων.
Ευχόμενος να τελειώσει γρήγορα η περιπέτεια της οικογενείας του Κώστα, σας χαιρετώ…
Μιλάμε πάλι…
Του Κώστα Δεληγιάννη
