Δεν μπορείς να μη χαίρεσαι για τη δημιουργικότητα και τις διακρίσεις των νέων παιδιών και μια τέτοια περίπτωση είναι η Νεφέλη Αναστασοπούλου-Ζωντανού. Η νεαρή Καλαματιανή φοιτήτρια δοκίμασε τις δυνάμεις της στη συγγραφή και στην πρώτη της δημόσια προσπάθεια επιβραβεύθηκε με την εξασφάλιση έκδοσης!
Ανάμεσα σε εκατοντάδες συμμετέχοντες που έλαβαν μέρος στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Διηγήματος των εκδόσεων «Γραφή», με τίτλο «Αντανακλάσεις-Ιστορίες για έναν κόσμο που αλλάζει», το κείμενο της Νεφέλης επιλέχθηκε ανάμεσα στα 30 που ξεχώρισαν και είναι στην 20άδα που θα συμπεριληφθεί στο συλλογικό τόμο του διαγωνισμού.
«Η Ομάδα των Εκδόσεων Γραφή θέλει να ευχαριστήσει θερμά όλους τους συμμετέχοντες που μοιράστηκαν τις ιστορίες τους μαζί μας. Κάθε διήγημα έχει τη δική του φωνή και η δημιουργικότητά σας έκανε αυτόν το διαγωνισμό ξεχωριστό. Και να θυμάστε ότι η λογοτεχνία θα συνεχίζει να μας ενώνει!», σημειώνουν οι υπεύθυνοι του διακεκριμένου εκδοτικού οίκου.
Το διήγημα της Νεφέλης Αναστασοπούλου-Ζωντανού έχει τίτλο «Χωρίς Σφυγμό» και περιστρέφεται γύρω από την Τεχνητή Νοημοσύνη, καθώς σχετίζεται με τα ενδιαφέροντά της, τις σπουδές της και τις επαγγελματικές της βλέψεις.
Το «Θ» είχε την ευκαιρία να μάθει περισσότερα για το «Χωρίς Σφυγμό», τη συγγραφέα του και την ανάγκη της να γράφει και να διαβάζει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η Νεφέλη Αναστασοπούλου είχε πρωτεύσει στις Πανελλαδικές Εξετάσεις 2021–2022, εξασφαλίζοντας ως μαθήτρια του 2ου Γενικού Λυκείου Καλαμάτας θεσμοθετημένη υποτροφία από το Ίδρυμα Θεοδώρου & Καλλιόπης Παυλή.
Η επικοινωνία με τη Νεφέλη Αναστασοπούλου-Ζωντανού «αποκαλύπτει» ένα νεαρό άτομο με κριτική σκέψη και άποψη, που αντιμετωπίζει με επιστημονικά εφόδια, ηθικές άγκυρες και αποφασιστικότητα τον κόσμο που αλλάζει ραγδαία εξαιτίας της Τεχνητής Νοημοσύνης, κι αυτό είναι από μόνο του ελπιδοφόρο…
-Νεφέλη, τελικά τα νέα παιδιά όχι μόνο διαβάζουν, αλλά και γράφουν; Ποια είναι η σχέση σου με τη γραφή;
Ναι, τα νέα παιδιά γράφουν, γιατί η ανάγκη αυτή εκδηλώνεται νωρίς, κι από την παιδική ηλικία ακόμη. Η δική μου σχέση με τη δημιουργική γραφή είναι μακρόχρονη και ξεκινά σχεδόν από τότε που έμαθα να διαβάζω και να γράφω. Τη θεωρώ θεμελιώδη, τόσο για την επεξεργασία και «τακτοποίηση» των βιωμάτων όσο και για την προσέγγιση του κόσμου από ένα καλλιτεχνικό, δημιουργικό πρίσμα. Μέχρι πρότινος, η σχέση αυτή είχε έναν πιο αυθόρμητο, ακατέργαστο χαρακτήρα. Πρόσφατα επιδίωξα να της προσδώσω δομή και κατεύθυνση, γράφοντας ολοκληρωμένα έργα και συμμετέχοντας σε διαγωνισμούς. Ήταν μια επί μακρόν προοπτική στο μυαλό μου που πλέον υλοποιήθηκε.
-Πώς εμπνεύστηκες το «Χωρίς Σφυγμό» και σε τι αναφέρεται;
Όταν διάβασα το θέμα του διαγωνισμού («ιστορίες για έναν κόσμο που αλλάζει, καθρεφτίζοντας τις επιλογές μας»), το μυαλό μου στράφηκε αμέσως στις πιο μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας: τη ραγδαία τεχνολογική πρόοδο, την κλιματική αλλαγή, τον πολιτικό εξτρεμισμό. Καθότι οι σπουδές μου σχετίζονται με την τεχνολογία και έχω διεισδύσει σε βάθος στην τεχνητή νοημοσύνη-ένα ζήτημα πολυσυζητημένο και άκρως αμφιλεγόμενο-, μου φάνηκε το κατάλληλο πεδίο για να εστιάσω. Έτσι γεννήθηκε το «Χωρίς σφυγμό», ένα διήγημα που εξετάζει την εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνητής νοημοσύνης και τις υπαρξιακές προκλήσεις που μπορεί να εγείρει. Πρόκειται για μια μάλλον δυσοίωνη θεώρηση του μέλλοντος και της ανθρώπινης πορείας, όχι απαραίτητα προδιαγεγραμμένη, αλλά αρκετά πιθανή ώστε να μας προβληματίζει και να μας καλεί σε αναστοχασμό.
-Τι σκεφτόσουν όταν έστελνες τη συμμετοχή σου στο διαγωνισμό και ποια ήταν τα συναισθήματα όταν έμαθες για τη διάκριση;
Όταν υπέβαλα τη συμμετοχή μου, δεν είχα ιδιαίτερες προσδοκίες, καθώς επρόκειτο για το πρώτο μου διήγημα και τον πρώτο μου διαγωνισμό. Περισσότερο το αντιμετώπισα ως αφορμή για να ολοκληρώσω ένα έργο και να δοκιμάσω τις δυνάμεις μου. Όταν έλαβα τα νέα ότι το διήγημά μου επιλέχθηκε για να εκδοθεί, η έκπληξη ήταν πολύ ευχάριστη. Μου έδωσε ένα έναυσμα να αφοσιωθώ περισσότερο στη συγγραφή.
-Έτσι, αυτή η επιτυχία σε κάνει να βλέπεις πιο “ζεστά” το γράψιμο;
Αναμφίβολα θα εξακολουθούσα να γράφω, ανεξαρτήτως διάκρισης ή αποτυχίας, καθώς πρόκειται για ανάγκη έμφυτη και εσωτερική. Αλλά πράγματι, η αναγνώριση αυτή μου έδωσε περισσότερη αισιοδοξία για το μέλλον των κειμένων μου και με έκανε να πιστέψω πως αξίζει να συνεχίσω με μεγαλύτερη προσήλωση.
-Τι βιβλία διαβάζεις;
Τα αναγνώσματά μου καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα, καθώς απολαμβάνω να απορροφώ διαρκώς νέες γνώσεις και οπτικές. Στρέφομαι συχνά στη μη μυθοπλαστική λογοτεχνία-φιλοσοφία, επιστήμη, ιστορία, πολιτική-καθώς με βοηθά να εμβαθύνω στην κατανόηση του κόσμου και να καλλιεργώ κριτική σκέψη και ενημερωμένη άποψη. Στο χώρο της μυθοπλασίας, αγαπώ τα κλασικά έργα και τον απαράμιλλο τρόπο με τον οποίο πραγματεύονται διαχρονικά, θεμελιώδη ζητήματα. Τον τελευταίο καιρό έχω αφιερωθεί σε συγγραφείς όπως ο Ντοστογιέφσκι και ο Κάφκα, ενώ διατηρώ από παιδί μια διαχρονική αδυναμία στην Άγκαθα Κρίστι.
-Τι σπουδάζεις και με τι θέλεις να ασχοληθείς επαγγελματικά;
Σπουδάζω στο Τμήμα Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στην ΑΣΟΕΕ. Επαγγελματικά, με ενδιαφέρει ο χώρος της επιχειρηματικότητας και της τεχνολογίας, με ιδιαίτερη έμφαση στην τεχνητή νοημοσύνη, την οποία θεωρώ το πλέον συναρπαστικό και κομβικό πεδίο του μέλλοντος. Η συγγραφή, βεβαίως, θα παραμένει πάντα κομμάτι της ζωής μου και θα συνεχίσω να την καλλιεργώ παράλληλα με κάθε άλλη δραστηριότητα.
– Πώς είναι ο ακαδημαϊκός κόσμος και η φοιτητική ζωή; Ανταποκρίνονται στις προσδοκίες σου;
Η ακαδημαϊκή και φοιτητική ζωή είναι γεμάτη δυνατότητες, προκλήσεις και ευκαιρίες. Συνοδεύεται μεν από άγχος και αβεβαιότητα, αλλά ταυτόχρονα παρέχει έναν λευκό καμβά ελευθερίας, δημιουργίας και αναζήτησης. Μου έχει προσφέρει πλούτο γνώσης, νέους ορίζοντες και προοπτικές, προσωπική και πνευματική εξέλιξη. Αποτελεί αναμφίβολα ένα συναρπαστικό κεφάλαιο.
-Πες μας κάποιες σκέψεις που κάνεις για την Τεχνητή Νοημοσύνη…
Η ιδιαιτερότητα της τεχνητής νοημοσύνης είναι πως-σε αντίθεση με κάθε προηγούμενη τεχνολογία-δεν αυτοματοποιεί απλώς διαδικασίες, αλλά αντικαθιστά την ίδια την ανθρώπινη σκέψη, σε όλο το εύρος και το βάθος της. Από τις εντυπωσιακές εφαρμογές της στην Ιατρική και την προσβασιμότητα στη γνώση έως τον κίνδυνο μαζικής ανεργίας, υπονόμευσης της κριτικής σκέψης και παραπληροφόρησης, είναι δύσκολο να κρίνει κανείς αν θα κάνει, τελικά, περισσότερο καλό ή κακό. Δεν πιστεύω στην άκριτη απόρριψή της ούτε στην αλόγιστη χρήση της. Σίγουρα, πάντως, η ενασχόληση μαζί της μας αφορά όλους, καθώς διεισδύει ανεπιστρεπτί σε κάθε πτυχή της ζωής. Το ουσιώδες σήμερα είναι να μάθουμε να προσαρμοζόμαστε στις συνεχείς μεταβολές της και να κατανοούμε πώς αναδιαμορφώνει τον κόσμο γύρω μας.
Η τεχνητή νοημοσύνη μάς αναγκάζει να επαναπροσδιορίσουμε τι έχει πραγματικά αξία: αν ο κόπος, ο χρόνος και η συσσώρευση γνώσης πάψουν να αποτελούν το κύριο μέτρο, τότε αυτό που μένει είναι το βάθος της σύλληψης και το ηθικό βάρος της επιλογής. Αν τελειοποιήσει την ικανότητά της να μας δίνει τις σωστές απαντήσεις, ίσως θα μας επιτρέψει να εστιάσουμε στο να κάνουμε τις σωστές ερωτήσεις.
«Περπατώντας στο δάσος» το νέο βιβλίο της μαμάς, Κατερίνας Ζωντανού…
Η Νεφέλη μοιάζει να εκπληρώνει τη γνωστή παροιμία με το… μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά. Όπου μηλιά η μαμά της, Κατερίνα Ζωντανού, καταξιωμένη Μεσσήνια συγγραφέας παιδικών βιβλίων, με διψήφιο αριθμό εκδόσεων, αλλά και με audio book.
Συνεχίζοντας τη σταθερή συνεργασία με τις εκδόσεις «Μεταίχμιο», η Κατερίνα Ζωντανού ετοιμάζει το νέο της βιβλίο, με τίτλο «Περπατώντας στο δάσος».
Την εικονογράφηση έχει κάνει η Μαίρη Καλαμπαλίκα και απευθύνεται σε παιδιά από 4 ετών.
«Τι φοβερό, μια τέτοια υπέροχη μέρα, να πρέπει να αφήσεις το παιχνίδι σου και να τρέχεις στην άλλη άκρη του δάσους για να βοηθήσεις τον γερο-λαγό! Το σκιουράκι ξεκινά ανόρεχτα για αυτή την αγγαρεία. Τι συμβαίνει, όμως, και όταν φτάνει στο λαγό όχι μόνο είναι χαρούμενο, αλλά του λέει κι ευχαριστώ; Περπατώντας στο δάσος, ίσως ανακαλύψεις τη χαρά της προσφοράς!», αναφέρεται στην παρουσίαση του «Περπατώντας στο δάσος», που αναμένεται να κυκλοφορήσει στο τέλος του μήνα (30 Οκτωβρίου 2025).
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
