Η απεργιακή συγκέντρωση δεν είχε συμμετοχή στην Καλαμάτα (φωτογραφίες)

Η απεργιακή συγκέντρωση δεν είχε συμμετοχή στην Καλαμάτα (φωτογραφίες)

Χθες στο εργατικό κέντρο Καλαμάτας

Του Χάρη Χαραλαμπόπουλου
Φωτό: Στασινός Μουτσούλας

Χωρίς την αναμενόμενη προσέλευση, όπως άλλωστε επισημάνθηκε και από τον πρόεδρο του Συλλόγου Εργαζομένων της Περιφερειακής Ενότητας Μεσσηνίας, Θαν. Αθανασόπουλο, πραγματοποιήθηκε χθες στο Εργατικό Κέντρο Καλαμάτας η απεργιακή συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου και της ΑΔΕΔΥ.
Μιλώντας στους παριστάμενους ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου, Σ. Τσώνης, ανέφερε πως «το έλλειμμα και το χρέος δεν προκλήθηκε από τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, αλλά από αυτούς που λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο και φοροκλέπτουν ή φοροδιαφεύγουν και εκεί η κυβέρνηση θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της».
Προειδοποίησε για δυσμενέστερες αλλαγές στα εργασιακά και την κοινωνική ασφάλιση και πρόσθεσε πως οι εργαζόμενοι ζητούν κατάργηση των αντεργατικών μνημονιακών διατάξεων, επαναφορά των κύριων και επικουρικών συντάξεων σε επίπεδα αξιοπρεπούς διαβίωσης, αποκατάσταση της διαδικασίας του περιεχομένου και της καθολικότητας ισχύος των όρων της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, κατάργηση της εμπλοκής του κράτους στον προσδιορισμό του κατώτατου μισθού και του ημερομισθίου, δίκαιο φορολογικό σύστημα, ελάφρυνση των μισθωτών και συνταξιούχων, πολιτικές αναβάθμισης της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας και των κοινωνικών παροχών, παράταση της αναβολής των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας των εργατικών οικογενειών για όσο χρόνο διαρκεί η κρίση, οι μνημονιακές δεσμεύσεις, πολιτικές και οι επιπτώσεις τους στα εισοδήματα των εργαζομένων.
Ο οργανωτικός γραμματέας του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ, Δ. Πράττης, ανέφερε πως «από τη δεκαετία του ’50 πάμε στη δεκαετία του ’40», μίλησε για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων, για την παραχώρηση της υγείας, της πρόνοιας και της Παιδείας στα χέρια των ιδιωτών με πρόσβαση μόνο σε όσους έχουν χρήματα και υπερασπίστηκε την ανάγκη αναβάθμισης του δημοσίου.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Π.Ε. Μεσσηνίας, Θ. Αθανασόπουλος, μίλησε για την κατασκευασμένη απαξίωση των δημοσίων υπαλλήλων και πρόσθεσε πως «δε δεχόμαστε να είναι ο λαός στον τοίχο, να χάνει τα δικαιώματά του και να μην υπάρχει συμμετοχή στην απεργία» και τάχθηκε υπέρ των κινητοποιήσεων ως μοναδικό τρόπο αντίδρασης.
Τέλος, ο αναπληρωτής γραμματέας του Εργατικού Κέντρου, Π. Μουλάς, προέβλεψε πως θα μειωθούν περισσότερο οι μισθοί, θα διευκολυνθούν οι απολύσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις και θα διευρυνθεί η ενοικίαση εργαζομένων. Τα μέτρα που θα ληφθούν, συνέχισε, θα βυθίσουν όλο και πιο βαθιά το λαό στη φτώχεια.
Ακολούθησε πορεία των συγκεντρωμένων, αλλά και της Ανοιχτής Συνέλευσης στο κέντρο της Καλαμάτας, ενώ αντιφασιστικά μηνύματα εκφωνήθηκαν στο χώρο κάτω από τα γραφεία της «Ελληνικής Δράσης» στην οδό Αριστομένους. 


ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΜΕ

Να σταματήσουν τα μνημόνια διαρκείας

Απεργιακή συγκέντρωση στην πλατεία 23ης Μάρτη διοργάνωσε χθες το πρωί το ΠΑΜΕ Μεσσηνίας, ενώ ακολούθησε πορεία μέχρι το ΙΚΑ, όπου έγιναν και ομιλίες.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Κώστας Πετρόπουλος, από τη ΠΑΣΕΒΕ, ενώ ακολούθως μίλησε ο Παναγιώτης Κουφαλάκος από το ΠΑΜΕ (αναφέρθηκε και στα 15 χρόνια από την ίδρυσή του), πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στη ΔΕΥΑΚ και υποψήφιος δήμαρχος Δυτικής Μάνης.
Όπως τόνισε, μεταξύ άλλων, «συγκυβέρνηση, Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, Ευρωπαϊκή Ένωση, τσακίζουν το λαό για να σώσουν τα κέρδη των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών. Επιτίθενται ενιαία, με σφοδρότητα, σε όλο το λαό, σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, στους αυτοαπασχολούμενους. Φέτος κλείνουμε 15 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΜΕ. Μέσα σε αυτά τα 15 χρόνια προσπαθήσαμε καθημερινά και με ανιδιοτέλεια για την οργάνωση της εργατικής τάξης. Αποκαλύψαμε και αποκαλύπτουμε καθημερινά τη στάση των άλλων συνδικαλιστικών δυνάμεων. Δώσαμε μάχες μέσα και έξω από τα μονοπώλια και τις μεγάλες επιχειρήσεις. Αποδείξαμε ότι το ΠΑΜΕ παρά τις όποιες αδυναμίες του είναι το αποκούμπι των εργαζομένων.
Κυρίως προσπαθήσαμε να βάλουμε στη συνείδηση της εργατικής τάξης ότι το εμπόδιο σήμερα, που δεν μπορεί να καρπωθεί η τάξη μας τον πλούτο που παράγει, είναι τα μονοπώλια και οι μεγάλες επιχειρήσεις. Το μεγάλο κέρδος είναι ότι όλο αυτό το διάστημα των 15 χρόνων συνδικαλιστές απεγκλωβίστηκαν από τον επηρεασμό των άλλων συνδικαλιστικών δυνάμεων και συμπορεύτηκαν μαζί μας».