Ο Καλαματιανός υποψήφιος ευρωβουλευτής
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Οι εκλογές για την ανάδειξη νέων ευρωβουλευτών στις 25 Μαΐου είναι ίσως από τις πλέον κρίσιμες στην ιστορία τους.
Μέχρι πρότινος ήταν μια διαδικασία «χαλαρής ψήφου» για τους πολίτες, αλλά η κρίση και τα αδιέξοδα που αυτή παράγει άλλαξαν άρδην την εικόνα και τη σημασία τους.
Σ’ αυτή την εκλογική μάχη υποψήφιος ευρωβουλευτής με την «Ελιά» είναι και ένας δικός μας άνθρωπος, ο Τάκης Αναστόπουλος. Εκτός των άλλων, γνωρίζει όλους τους διαδρόμους των Βρυξελλών, αφού από το 1977 περίπου μέχρι σήμερα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, βρέθηκε επικεφαλής σημαντικών επιτροπών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με τον υποψήφιο ευρωβουλευτή είχαμε μια σύντομη συνομιλία εν όψει και της αυριανής ομιλίας του στην Καλαμάτα. Για τον Τάκη Αναστόπουλο, πρωτεύον στοιχείο είναι η Ευρώπη να βρει και πάλι την κοινωνική της διάσταση, η οποία ήταν εγγεγραμμένη στις ιδρυτικές συνθήκες.
Σήμερα, βέβαια, οι ακολουθούμενες πολιτικές έχουν αλλάξει, διότι την πλειοψηφία στην Ευρώπη, στα κράτη-μέλη και στα θεσμικά όργανα έχει η κεντροδεξιά. Οι πολιτικές της κεντροδεξιάς εφαρμόζονται και αυτές νιώσαμε στην καμπούρα μας όλη αυτή την περίοδο που πέρασε.
Θεωρεί, λοιπόν, ότι πρέπει να ενισχυθεί στις 25 Μαΐου το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα και η Ελιά, γιατί πρέπει να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων στην Ευρώπη.
-Ποιο είναι, κατά τη γνώμη σας, το διακύβευμα των ευρωεκλογών στις 25 Μαΐου;
Θα έλεγα πρώτα πρώτα ότι δεν ψηφίζουμε για να ρίξουμε την κυβέρνηση. Ούτε ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε την κυβέρνηση! Πιστεύω, αντίθετα, ότι η ψήφος μας πρέπει να είναι θετική. Ψηφίζουμε για να διατρανώσουμε τη βούλησή μας να συνεχίσει η Ελλάδα να αποτελεί μέρος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Ψηφίζουμε για να δούμε τη χώρα μας να ορθοποδεί μετά τη λαίλαπα της κρίσης που έζησε και να ξαναβρεί τη θέση που της αξίζει. Ψηφίζουμε για να δούμε την Ελλάδα να ξαναγίνεται μία κανονική χώρα. Η Διοίκηση να λειτουργεί κανονικά. Η Δικαιοσύνη να λειτουργεί εύρυθμα. Η αλληλεγγύη και η κοινωνική πρόνοια να είναι και πάλι κοντά σε όσους έχουν ανάγκη. Τα πολιτικά, κοινωνικά και ανθρώπινα δικαιώματα να είναι σεβαστά και να προστατεύονται. Η οικονομία να σταθεροποιηθεί, η χώρα να μπει στο δρόμο της ανάπτυξης.
Αφήνουμε την περίοδο της λιτότητας πίσω μας. Μία νέα σελίδα γυρίζει! Σε αυτή τη νέα φάση δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος, αλλά να πορευτούμε με σύνεση, αναζητώντας πάντα τη μεγαλύτερη συναίνεση, η οποία θα εξασφαλίσει την απαραίτητη κυβερνητική σταθερότητα.
Αυτή την Ελλάδα, αυτή την καλύτερη Ελλάδα, θέλουμε μέσα σε μία καλύτερη Ευρώπη.
Είδαμε, όμως, την Ευρώπη κατά τη διαχείριση της κρίσης να δρα με τρόπο αποσπασματικό, πολλές φορές αυτοσχεδιάζοντας.
Δεν πρέπει, όμως, να ξεχνάμε ότι οι πολιτικές που ακολουθήθηκαν έχουν όνομα και πολιτική ταυτότητα. Όλοι ανεξαιρέτως ανήκαν στην ίδια πολιτική οικογένεια. Μέρκελ και Σαρκοζί, Μπαρόζο, Βαν Ρομπόυ, Γιούνκερ, συνεπικουρούμενοι απο τον Όλι Ρεν, εφάρμοσαν τις πολιτικές της χριστιανοδημοκρατίας και του νεοφιλελευθερισμού!
Ήρθε η στιγμή στις ευρωεκλογές να αλλάξουμε το συσχετισμό δυνάμεων. Για να αλλάξει η πολιτική ατζέντα! Μπορούμε να το επιτύχουμε με την εκλογή του Μάρτιν Σουλτς στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
-Συμφωνείτε με την άποψη που εξέφρασε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ότι ένα θετικό ή αρνητικό αποτέλεσμα της «Ελιάς» θα κρίνει και το μέλλον της κυβέρνησης;
Νομίζω ότι πρόκειται για το αυτονόητο. Ας μην κρυβόμαστε πίσω απο το δάχτυλό μας! Η υπομονή και οι θυσίες του λαού μας άρχισαν να φέρνουν τους πρώτους καρπούς. Σε αυτό έχει αποφασιστικά συμβάλει η κυβερνητική σταθερότητα. Η εμπιστοσύνη αποκαθίσταται, η οικονομία μας σταθεροποιείται, η χώρα μπαίνει σε ρυθμούς ανάπτυξης. Αυτό το λένε όλοι και όχι μόνον οι εταίροι μας σε θεσμικό επίπεδο. Έχουμε και τη βούλα των αγορών. Αν, όμως, η εμπιστοσύνη διαρραγεί, οι αγορές θα πάψουν να επενδύουν στην ελληνική οικονομία και θα έχουμε ένα δραματικό πισωγύρισμα. Αυτό οι πολίτες το ξέρουν και το καταλαβαίνουν. Δε χρειάζεται να τους ενοχοποιούμε. Θα αποφασίσουν με αίσθημα ευθύνης.
-Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί ο ευρωσκεπτικισμός, ο οποίος κερδίζει συνεχώς έδαφος στους πολίτες και της χώρας μας;
Η κρίση ξάφνιασε την κοινωνία. Πολλοί πολίτες απογοητευμένοι γυρίζουν την πλάτη στην Ευρώπη, η οποία δεν τους εξασφαλίζει πια το παρόν και δεν εγγυάται το μέλλον. Μπέρδεψαν το όραμα της ενωμένης Ευρώπης με τις πολιτικές που ακολουθήθηκαν τα τελευταία χρόνια.
Μαζί ξαφνιάστηκε και η Ευρώπη. Μπροστά στις νέες συνθήκες της κρίσης βρέθηκε ανέτοιμη. Η επίκληση για «περισσότερη Ευρώπη» έμεινε χωρίς περιεχόμενο. Η προσπάθεια ενεργοποίησης του γερμανογαλλικού άξονα ως ατμομηχανή της Ευρώπης αποδείχθηκε ανεπιτυχής. Όπως ήταν αναμενόμενο, η Γαλλία αδύναμη, παρά τις καλές προθέσεις του προέδρου Ολλάντ, υποχώρησε μπροστά στη ντε φάκτο πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας. Η δημιουργία, όμως, μίας γερμανικής Ευρώπης τρομάζει πολλούς ακόμα και τους ίδιους τους Γερμανούς.
Η κρίση πάνω απ’ όλα ανέδειξε ένα πρόβλημα εμπιστοσύνης στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Οι πολίτες θεώρησαν ότι η Ευρώπη ήταν μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Άρχισαν έτσι να αναδιπλώνονται και να αναζητούν τη σωτηρία εντός των στενών εθνικών τους συνόρων, η οποία έφερε την άνοδο των εθνικισμών και την κοντόθωρη στάση «ο καθένας για τον εαυτό του».
Όσο θα υποχωρεί η κρίση, τόσο θα ξεφουσκώνει και ο ευρωσκεπτικισμός. Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να δοθεί ένα πραγματικό περιεχόμενο στην Ε.Ε. Μία πραγματικά πολιτική, οικονομική και κοινωνική ένωση. Με θεσμούς και δεσμούς ομοσπονδιακού χαρακτήρα. Στην οποία οι πολίτες θα αισθάνονται ότι ανήκουν.
-Ποιο είναι το σημαντικότερο θέμα για την Ελλάδα που πρέπει να μπει στην ατζέντα της νέας Ευρωβουλής που θα προκύψει από τις εκλογές της 25ης Μαΐου;
Τα θέματα είναι, δυστυχώς, πολλά και όχι μόνο ένα. Θα προσπαθήσω να τα συνοψίσω στα εξής πέντε:
-η αύξηση των κονδυλίων που διατίθενται για την ανάπτυξη. Όπως στα τέλη της δεκαετίας του ’80 η Ευρώπη είχε προβεί στο διπλασιασμό των διαρθρωτικών ταμείων, έτσι πρέπει να γίνει και τώρα, αλλιώς το χάσμα που χωρίζει πλούσιες και φτωχές χώρες διαρκώς θα διευρύνεται.
-η τρόικα δεν έχει πλέον λόγω ύπαρξης. Η Ευρώπη δεν το έχει ανάγκη το ΔΝΤ. Η διαχείριση της εξόδου απο την κρίση πρέπει να γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο απο όργανα και μηχανισμούς που να υπόκεινται σε πλήρη δημοκρατικό έλεγχο και λογοδοσία. Το εθνικό μας σχέδιο ανασυγκρότησης θα το συζητήσουμε και θα το συμφωνήσουμε με τους εταίρους μας, όχι με κηδεμόνες.
-ο έλεγχος της φορολογικής απάτης που σε όλη την Ευρώπη ανέρχεται σήμερα σε 1 τρισεκατομμύριο πρέπει να καταστεί ευρωπαϊκή πολιτική. Πρέπει να συντονίσουμε τις ενέργειές μας όλοι μαζί. Η Ελλάδα δεν έχει παρά να κερδίσει.
-ο έλεγχος της μετανάστευσης πρέπει να γίνει σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα επαφίεται στις χώρες εισόδου, με τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Για αυτό θα πρέπει να αναθεωρηθεί ο κανονισμός Δουβλίνο ΙΙ. Οι χώρες του Νότου και ειδικά η χώρα μας δεν μπορούν να συνεχίσουν να επωμίζονται μόνες αυτό το κόστος.
-Η Ευρώπη πρέπει να αποκτήσει ισχυρή φωνή στο εξωτερικό σε συνδυασμό με την ειρήνευση στην άμεση γειτονία μας. Η Ε.Ε. πρέπει να συμβάλει στην εξομάλυνση της κατάστασης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, ειδάλλως οι επιπτώσεις στον τομέα της ενέργειας θα είναι μεγάλες για την Ελλάδα και για όλη την Ευρώπη.
-Ποια είναι η πρότασή σας για το μείζον θέμα της ανεργίας στην Ελλάδα, αλλά και στον ευρωπαϊκό Νότο;
Πρέπει να βαδίζουμε με το δεδομένο ότι ο δημόσιος τομέας διαρκώς θα συρρικνώνεται και ότι ο ιδιωτικός θα εξελίσσεται ραγδαία. Σίγουρα η ανάπτυξη θα φέρει δημιουργία απασχόλησης. Κάθε φορά που ο δείκτης της ανεργίας μειώνεται κατά 1%, αυτό σημαίνει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Αυτό, όμως, απο μόνο του δεν αρκεί. Παράλληλα, θα πρέπει να βελτιώσουμε το επίπεδο της παρεχόμενης παιδείας και να προσφέρουμε στους νέους μας τα προσόντα για να μην είναι ο αδύναμος κρίκος σε μία όλο και πιο ανταγωνιστική και παγκοσμιοποιημένη οικονομία.
Απο την άλλη πλευρά, η είσοδος των νέων τεχνολογιών στην παραγωγή ανατρέπει τα δεδομένα στην απασχόληση και φέρνει αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις. Για αυτό ο καθένας θα πρέπει να εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο τους τομείς στους οποίους παρουσιάζει συγκριτικό πλεονέκτημα. Η στροφή στον πρωτογενή τομέα της παραγωγής με νέες και δυναμικές καλλιέργειες θα αυξήσει το αγροτικό εισόδημα. Οι υπηρεσίες και ο τουρισμός θα αποτελέσουν για τα προσεχή χρόνια μία μόνιμη πηγή αύξησης των θέσεων εργασίας.
