Η αγριοαχλαδιά ήταν στην άκρη του κτήματός του, στο Λυκότραφο. Ο ιδιοκτήτης την κέντρωσε και ήταν σίγουρο ότι μαζί μ’ αυτόν τους καρπούς θα γεύονταν και οι περαστικοί, καθότι δεν υπήρχε περίφραξη.
Κάποιοι, όμως, πονηροί ήθελαν το δέντρο στο δικό τους χώρο, για να μη φανεί ότι… κλέβουν αχλάδια. Έτσι, λοιπόν, τη Μεγάλη Εβδομάδα, αφού ίσως τέλεσαν και τα θρησκευτικά τους καθήκοντα, πήραν μηχάνημα, πήγαν στο χώρο και με πολλή προσοχή ξερίζωσαν και απομάκρυναν την αχλαδιά.
Ούτε γάτα… ούτε ζημιά…
Ο ιδιοκτήτης τούς εύχεται μεν καλοφάγωτα, αλλά κάθε φορά που θα γεύονται τα αχλάδια, ας θυμούνται ότι είναι κλεμμένα. Καλό θα είναι, δε, όπως υποστηρίζει, να μη τους βρει…
Ω.
Νοικοκυρεμένη η κλοπή…
