Όπως παρουσιάζονται στην απόφαση του τριμελούς ανηλίκων Κυπαρισσίας
Ενδιαφέρον παρουσιάζει το σκεπτικό της καθαρογραμμένης πλέον απόφασης του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Κυπαρισσίας, για τον ανήλικο Έλληνα που έχει καταδικασθεί σε 15 χρόνια κάθειρξης για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και σε ληστεία τελεσθείσα με ιδιαίτερη σκληρότητα εναντίον προσώπου, κατά του αρχιμανδρίτη Φώτη Ζαχαρόπουλου, το Φεβρουάριο του 2014 στη Χώρα.
Υπενθυμίζεται ότι με ομόφωνη απόφασή του τη Δευτέρα το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Καλαμάτας αθώωσε τον αρχικά συγκατηγορούμενο του ανήλικου, τον 25χρονο Γεωργιανό.
Μάλιστα, βάσει αυτής της αθωωτικής απόφασης ο δικηγόρος του ανήλικου Έλληνα δήλωσε τις προηγούμενες ημέρες ότι «δίχως την κύρια πράξη του συγκεκριμένου φυσικού αυτουργού, δεν μπορεί να θεμελιωθεί συμμετοχική ευθύνη δική μας».
Σημειώνεται ότι η υπόθεση του ανηλίκου εκκρεμεί σε δεύτερο βαθμό και αναμένεται να εκδικασθεί τον Οκτώβριο.
Το σκεπτικό
Το σκεπτικό του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων της Κυπαρισσίας για την ενοχή του ανηλίκου ως απλού συνεργού έχει ως εξής:
«Στην προκειμένη περίπτωση, από την κύρια αποδεικτική διαδικασία γενικά, τις μαρτυρίες των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης που εξετάσθηκαν ένορκα στο ακροατήριο, τα έγγραφα που διαβάστηκαν στο ακροατήριο και σε συνδυασμό με την απολογία του ανηλίκου, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα:
Στις 15 Φεβρουαρίου 2014, ημέρα Σάββατο και περί ώρα 19.30 με 20.00, ο ανήλικος συναντήθηκε στην πλατεία της Χώρας του Δήμου Πύλου-Νέστορος με το Γεωργιανό, με τον οποίο είχε φιλικές σχέσεις. Ο Γεωργιανός ήταν, σύμφωνα με τις καταθέσεις των εξετασθέντων μαρτύρων, σκληρός και οξύθυμος άνθρωπος, που τσακωνόταν συχνά, ενώ ο ανήλικος, άτομο περιορισμένων ικανοτήτων, που δε συμπεριφερόταν ούτε αντιλαμβανόταν τα πράγματα σύμφωνα με την ηλικία του, αλλά φερόταν όπως ένα παιδί 14 περίπου ετών. Σύμφωνα δε με την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του ψυχιάτρου, ο οποίος εξετάσθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, ο ανήλικος είναι ένα άτομο με νοητική υστέρηση, η οποία δεν μπορεί να προσδιοριστεί ποσοτικά.
Μόνος φίλος του ανηλίκου ήταν ο Γεωργιανός, ο οποίος ήταν και το ισχυρό πρόσωπο στη μεταξύ τους σχέση. Οι δυο τους αποφάσισαν να μεταβούν την επόμενη ημέρα στην Καλαμάτα, προκειμένου να παρακολουθήσουν αγώνες αυτοκινήτων (καρτ), οι οποίοι διεξάγονταν εκεί. Επειδή, όμως, κανείς από τους δύο δε διέθετε τα απαιτούμενα χρήματα για τη μετάβασή τους στην Καλαμάτα, ήτοι για να ανεφοδιάσουν με καύσιμα το όχημα του Γεωργιανού και για να καταναλώσουν κάποιο φαγητό ή ποτό, έπρεπε να αναζητήσουν εκ των πραγμάτων την οικονομική συνδρομή κάποιου γνωστού τους προσώπου.
Στον αρχιμανδρίτη
Μετά από συζήτηση σκέφθηκαν να ζητήσουν χρήματα από τον αρχιμανδρίτη, για τον οποίο είχαν πληροφορίες ότι, αφενός μεν, βοηθάει οικονομικά τους αλλοδαπούς, αφετέρου δε ότι διατηρεί περιστασιακά ομοφυλοφιλικές σχέσεις, ανταμείβοντας μάλιστα οικονομικά όσους συνευρίσκοντο ερωτικά μαζί του.
Πράγματι μετέβησαν με το αυτοκίνητο του Γεωργιανού στην οικία του αρχιμανδρίτη, η οποία βρίσκεται στη Χώρα, κι αφού στάθμευσαν λίγα μέτρα πιο πέρα, ώστε το όχημα να μην είναι ορατό, πήγαν πεζοί στην οικία του. Χτύπησαν το κουδούνι της οικίας, μετά δε από λίγο κατέβηκε τη σκάλα ο αρχιμανδρίτης, κι αφού τους άνοιξε την πόρτα, μέσω της αυλής της οικίας, τους οδήγησε στον πρώτο όροφο, στο εσωτερικό της οικίας του. Ο αρχιμανδρίτης φορούσε πιτζάμες και από πάνω μία φανέλα και ζακέτα.
Όταν εισήλθαν στην οικία, ο Γεωργιανός με τον αρχιμανδρίτη κατευθύνθηκαν στην κουζίνα, όπου ο αλλοδαπός τού ζήτησε χρήματα, αφήνοντας να εννοηθεί ότι ήταν διατεθειμένος να ενδώσει στις τυχόν ερωτικές του επιθυμίες. Ο ανήλικος παρέμεινε στο διάδρομο της οικίας και από το σημείο εκείνο δεν είχε οπτική επαφή με το χώρο της κουζίνας. Στη συνέχεια ο Γεωργιανός πράγματι περιήλθε σε ερωτικές περιπτύξεις με τον αρχιμανδρίτη, ο οποίος είχε εν τω μεταξύ παραμείνει εντελώς γυμνός, όμως περίπου δέκα λεπτά αργότερα, λόγω διαφωνίας του με τον αρχιμανδρίτη σχετικά με το ποσό της αμοιβής του για την ερωτική τους συνεύρεση, διαπληκτίσθηκε μαζί του.
Ο αρχιμανδρίτης εξήλθε από το χώρο της κουζίνας, ενώ δε βρισκόταν στην πόρτα που συνδέει αυτή με το διάδρομο όπου βρισκόταν ο ανήλικος, έχοντας το πρόσωπο του στραμμένο προς τον ανήλικο, δέχθηκε επίθεση από πίσω από το Γεωργιανό, ο οποίος, έχοντας ανθρωποκτόνο σκοπό, αφού τον έπιασε από τον αριστερό ώμο με το αριστερό του χέρι, με το δεξί κατέφερε σε αυτόν πολλαπλά (τουλάχιστον τρία) βίαια χτυπήματα με σιδηρογροθιά στο κεφάλι. Ο παθών στη συνέχεια σωριάσθηκε στο πάτωμα, το κεφάλι του και το πάνω μέρος του σώματος του βρίσκονταν στην κουζίνα, ενώ τα πόδια του βρίσκονταν στο διάδρομο. Ο Γεωργιανός με τη βοήθεια του ανηλίκου έσυραν το σώμα του θύματος στην κουζίνα, ώστε να μη φαίνεται στο διάδρομο, σε περίπτωση που εν τω μεταξύ εμφανιζόταν κάποιος.
Θάνατος αρχιμανδρίτη
Στη συνέχεια ο ανήλικος, έχοντας αντιληφθεί τον ανθρωποκτόνο σκοπό του Γεωργιανού, ακινητοποίησε τον αρχιμανδρίτη, κρατώντας τον από τα πόδια και με κατάλληλη τοποθέτηση του σώματός του, έτσι ώστε να καθηλωθεί αυτός στο έδαφος και να μην έχει ευχέρεια κινήσεων, ώστε να μπορέσει ο Γεωργιανός να του περάσει ένα πουκάμισο γύρω από το λαιμό και τραβώντας το, πιέζοντας του επί ώρα το λαιμό, να τον πνίξει. Αποτέλεσμα των ανωτέρω ενεργειών του Γεωργιανού ήταν ο θάνατος του αρχιμανδρίτη, σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση νεκροψίας – νεκροτομής που αναγνώσθηκε.
Στη συνέχεια κι αφού σκέπασαν το σώμα του θύματος με ένα χαλί και το κεφάλι του με μία φανέλα, έψαξαν σε όλα τα δωμάτια της οικίας για την ανεύρεση χρημάτων. Ο ανήλικος αφαίρεσε το κινητό του παθόντα, χωρίς όμως να έχει σκοπό παράνομης ιδιοποιήσεως, αφού το πέταξε αμέσως μετά την έξοδό τους από την οικία του θύματος, πρόθεση του δε, ήταν να μην ανακαλυφθούν από τις διωκτικές αρχές, ενώ ο Γεωργιανός αφαίρεσε τα κλειδιά του μοναστηριού, αλλά και χρήματα τα οποία βρήκε ο ίδιος και τα κράτησε, εν συνεχεία δε αποχώρησαν από την οικία.
Την επόμενη ημέρα ο ανήλικος και ο Γεωργιανός συναντήθηκαν και πήγαν, όπως είχαν αρχικά κανονίσει, με το όχημα του τελευταίου στην Καλαμάτα (το οποίο είχε εν τω μεταξύ εφοδιάσει με βενζίνη με τα χρήματα που βρήκε στην οικία του θύματος, μιας και την προηγουμένη ημέρα δεν είχε καθόλου χρήματα) και παρακολούθησαν τους αγώνες αυτοκινήτων. Από τα παραπάνω περιστατικά αποδεικνύεται με σαφήνεια ότι ο Γεωργιανός, σε ήρεμη ψυχική κατάσταση αποφάσισε να αποκτείνει τον αρχιμανδρίτη, ότι η πρόθεση του, δε, ήταν ανθρωποκτόνος συνάγεται αναμφιβόλως από τη σφροδρότητα των κτυπημάτων, τα οποία κατάφερε κατά του θύματος επανειλημμένως στο κεφάλι, αλλά και από τον εν συνεχεία πνιγμό του δια του πουκαμίσου του.
Ο ανήλικος, εν γνώσει της θανατηφόρου αυτής πρόθεσης του ανωτέρω και με την πρόθεση να επιτευχθεί το θανατηφόρο αποτέλεσμα, παρέσχε σε αυτόν απλή συνδρομή, βοήθεια, στην τέλεση και κατά τη διάρκεια της τέλεσης της ανθρωποκτονίας αυτής. Η βοήθεια αυτή συνίσταται στην εκ μέρους του ακινητοποίηση του αρχιμανδρίτη, ο οποίος είχε ήδη σωριαστεί από τα χτυπήματα που είχε δεχθεί με τη σιδερογροθιά από τον Γεωργιανό, ώστε να καθίσταται ευχερής η σφίξη του πουκαμίσου γύρω από το λαιμό του από το Γεωργιανό.
Απλή συνέργεια
Επίσης, αποδείχθηκε ότι η συνέργεια του ανήλικου στην τελεσθείσα από τον Γεωργιανό ληστεία, η οποία τελέσθηκε με ιδιαίτερη σκληρότητα, είναι απλή, καθόσον οι πράξεις που τέλεσε ο ανήλικος δεν είναι πράξεις πραγματώσεως της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της ληστείας, αλλά πράξεις διευκόλυνσης της κυρίας πράξεως, η εκ μέρους του δε συνδρομή προς το Γεωργιανό κατά τη διάπραξη αυτής, παρασχέθηκε με την παρουσία του στον τόπο του εγκλήματος που διασφάλιζε την εκτέλεση του σχεδίου που είχε οργανωθεί από τον αυτουργό για την τέλεση της ληστείας, καθόσον ο ανήλικος παρείχε βοήθεια στην κάμψη της αντίστασης του θύματος, ενώ δημιουργούσε στο Γεωργιανό τη βεβαιότητα ότι θα επέμβει όποτε χρειαστεί, προκειμένου να τον βοηθήσει.
Σύμφωνα με την ψυχιατρική πραγματογνωμοσύνη του ψυχιάτρου, ο ανήλικος κατά το χρόνο τέλεσης των πράξεων για τις οποίες κατηγορείται έπασχε από νοητική υστέρηση, στοιχείο διαχρονικό από τα πρώτα παιδικά του χρόνια και εντεύθεν. Οι πνευματικές του λειτουργίες ήταν και είναι σε τέτοιο βαθμό διαταραγμένες, ώστε δεν έχει καταλογισμό για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείται (πλήρες ακαταλόγιστο).
Πλην όμως από το λοιπό αποδεικτικό υλικό και ειδικότερα από τις μαρτυρικές καταθέσεις και ιδίως την απολογία του κατηγορουμένου, προκύπτει μεν ότι ο κατηγορούμενος δεν είχε πλήρη αντίληψη του αδίκου χαρακτήρα της πράξης, όχι όμως σε σημείο κατάφασης πλήρους ανικανότητας αντίληψης του άδικου και κατ’ επέκταση αποκλεισμού του καταλογισμού. Συγκεκριμένα, από τον τρόπο που περιέγραψε το επίδικο περιστατικό, όπως και ενώπιον του ανακριτή, χωρίς ουσιαστικές διαφοροποιήσεις και με χρονική συνέπεια όλων των ενεργειών του τόσο πριν από την τέλεση όσο και κατά την τέλεση της πράξης του, προκύπτει ότι ο ανήλικος κατά την πράξη του λειτουργούσε σε κατάσταση επίγνωσης του αδίκου (έστω και με μειωμένη ικανότητα).
Κατόπιν των ανωτέρω εκτεθέντων θα πρέπει ο ανήλικος να κηρυχθεί ένοχος για τις πράξεις της απλής συνέργειας στην ανθρωποκτονία εκ προθέσεως και στη ληστεία τελεσθείσα με ιδιαίτερη σκληρότητα εναντίον προσώπου, τις οποίες τέλεσε ο Γεωργιανός σε βάρος του αρχιμανδρίτη, και αθώος για τις πράξεις της οπλοφορίας από κοινού και της οπλοχρησίας από κοινού που του αποδίδονται».
της Βίκυς Βετουλάκη
