Στην οδό της ρήξης με την κυβέρνηση εμφανίζονται να βαδίζουν οι μεγαλοεργολάβοι, εν όψει της έναρξης των διαπραγματεύσεων για την αναθεώρηση των συμβάσεων παραχώρησης.
Σύμφωνα με δημοσίευμα, στα επιτελεία των ισχυρότερων κατασκευαστικών ομίλων τις τελευταίες μέρες επικρατεί συναγερμός και «προετοιμασία μάχης», με τις πληροφορίες να εντάσσουν στο «οπλοστάσιό» τους από τη γενική παύση εργασιών, δηλαδή την «ακινητοποίηση της επανεκκίνησης» στους 5 οδικούς άξονες, μέχρι αγωγές αποζημίωσης, διαμαρτυρίες στην E.E., αλλά και συνέδρια «για την αποκατάσταση της αλήθειας».
Το κλίμα που βγαίνει, ιδιαίτερα από τους τρεις μεγαλύτερους παίκτες, Eλλάκτωρ, TEPNA και J&P Άβαξ, προοιωνίζει για επερχόμενη σύγκρουση, ως λογικό αποτέλεσμα της στοχοποίησής τους από την επομένη των εκλογών, όπως υποστηρίζουν. Αυτό, σε συνδυασμό με την παύση πληρωμών από το Δημόσιο για τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη, το κλείσιμο κάθε εναλλακτικής χρηματοδοτικής κάνουλας, λόγω της γενικότερης δεινής θέσης της χώρας, την ακύρωση προγραμματισμένων και το απόλυτο πάγωμα στη δημοπράτηση νέων projects, προκαλεί συνθήκες ασφυξίας που απομακρύνουν την πιθανότητα συναινετικής λύσης.
H KYBEPNHΣH
Στον αντίποδα βρίσκεται η «ανάγνωση» της κυβέρνησης, που, επιχειρώντας να αποδραματοποιήσει τις εξελίξεις, μιλάει για την αναζήτηση της «χρυσής τομής», ώστε και τα έργα να είναι βιώσιμα, αλλά και να υπάρξει ελάφρυνση για το κοινωνικό σύνολο.
Γι’ αυτό και από παράγοντες κοντά στην ηγεσία του υπουργείου Yποδομών οι αντιδράσεις των εργολάβων χαρακτηρίζονται ως «κίνηση τακτικής», προκειμένου να κατοχυρώσουν κεκτημένα που δεν ανταποκρίνονται ούτε στις σημερινές δυνατότητες του Δημοσίου ούτε στις σύγχρονες ανάγκες.
Έτσι, οι εκπρόσωποι των εταιρειών, αλλά και των δανειστριών τραπεζών, που μετά το πρώτο 15νθήμερο του Ιουνίου θα περάσουν την πόρτα του υπουργείου Υποδομών, θα βρουν στο τραπέζι 7 συμβάσεις παραχώρησης και συγκεκριμένα των 5 οδικών αξόνων, αλλά και της Αττικής Οδού και της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου.
Προτεραιότητα, ωστόσο, θα δοθεί σε αυτές των Ολυμπίας Οδού, Αυτοκινητόδρομου Αιγαίου, E65 και Ιόνιας Οδού.
«Στο πλαίσιο της επαναδιαπραγμάτευσης των όρων θα εξεταστούν τα πάντα», τονίζουν αρμόδιες πηγές, με τις πληροφορίες να μιλούν για καθιέρωση ενός συστήματος που θα συναρτά τη διάρκεια της παραχώρησης και το ύψος των διοδίων με τη συχνότητα των διελεύσεων.
Έτσι η κυβέρνηση κατεβαίνει με ένα πεντάπτυχο που θα προβλέπει:
-Επανεξέταση κοστολόγησης
-Αναλογικό σύστημα χρέωσης
-Μείωση της τιμής των διοδίων που καλούνται να αποσβέσουν το 60%-70% των έργων
-Μετοχική παρουσία του Δημοσίου στις εταιρείες παραχώρησης
-Εύλογη συρρίκνωση της προβλεπόμενης απόδοσης των ιδίων κεφαλαίων των παραχωρησιούχων από 8-10% που είναι σήμερα.
Επιπρόσθετα, το νέο κυβερνητικό μοντέλο για πέρασμα από τα μεγάλα έργα στα μικρότερα και περιφερειακά ως πυλώνα της παραγωγικής ανασυγκρότησης θέτει εξ ορισμού τις δύο πλευρές σε αντίπαλα στρατόπεδα, αφού σημαίνει το σπάσιμο των εργολαβιών και το μοίρασμα της πίτας σε περισσότερους παίκτες.
ΟI ANOIXTOI ΛOΓAPIAΣMOI
Το πρόβλημα, όμως, είναι οι ανοιχτοί λογαριασμοί του παρελθόντος, αλλά και το γεγονός ότι πλέον δε δημοπρατείται κανένα καινούργιο έργο, μικρό ή μεγάλο.
H λογική Σταθάκη και Σπίρτζη, παρά τις διαφοροποιήσεις, είναι ότι οι οδικοί άξονες «δε βγαίνουν». Κι αυτό γιατί τα ακριβά διόδια φέρνουν μείωση της κυκλοφορίας, οδηγώντας σε «σκλήρυνση» ή και αποχώρηση των τραπεζών και νέες απαιτήσεις για χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου. «Αυτός είναι ένας φαύλος κύκλος που πρέπει να σπάσει», λένε χαρακτηριστικά.
Από την άλλη, όμως, η κυβέρνηση «καίγεται» να μη σταματήσουν τα έργα, γιατί, εκτός των άλλων, αυτό θα σήμαινε απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας και αξίωση περαιτέρω αποζημιώσεων από τους εργολάβους. «Τα έργα πρέπει να ολοκληρωθούν και θα ολοκληρωθούν» τονίζουν σε κάθε ευκαιρία.
Σε αυτό το «αδύναμο σημείο», άλλωστε, ποντάρει και η απέναντι πλευρά, που πέρα από τις προειδοποιητικές βολές σε θεσμικό επίπεδο, μέσω των γνωστών επιστολών του ΣTEAT, έχει φροντίσει να στείλει μήνυμα ότι η «παύση πληρωμών οδηγεί σε παύση εργασιών», με ό,τι σημαίνει αυτό.
Σημειώνεται ότι από τους οδικούς άξονες εξαρτώνται πάνω από 12.000 θέσεις εργασίας, ενώ οι 4.000 εκτιμάται ότι δημιουργήθηκαν από την επανεκκίνηση προ διετίας.
H κυβέρνηση εκτιμά ότι το κατασκευαστικό κόστος είναι πάνω από τους διεθνείς μέσους όρους, υπολογίζοντάς το σε τουλάχιστον 7 εκ. ευρώ ανά χλμ., με το κόστος συντήρησης να κυμαίνεται από 60 έως 250 χιλιάδες ευρώ ανά χλμ., ενώ για τα διόδια μιλάει για υπέρογκες αυξήσεις και υπέρμετρη επιβάρυνση των χρηστών.
Οι εργολάβοι, από την άλλη, επιμένουν ότι τόσο το κόστος όσο και το ύψος των διοδίων (0,067 ευρώ ανά χλμ.), είναι αρκετά χαμηλότερα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Για το θέμα αυτό, δραστηριοποιούνται σε δύο κατευθύνσεις. Ετοιμάζουν «παραστάσεις διαμαρτυρίας» μέσω του ΣTEAT στα αρμόδια θεσμικά όργανα των Bρυξελλών, αλλά και σε διεθνή fora, μέσω της Hellastron, του νεοσυσταθέντος φορέα όλων των αυτοκινητόδρομων και υποδομών με διόδια, που είναι μέλος των αντίστοιχων διεθνών οργανισμών. Στο πλαίσιο αυτό διοργανώνεται και συνέδριο προκειμένου να παρουσιαστούν τα στοιχεία για το πραγματικό κόστος.
Πηγή: dealnews.gr
