Μεταξύ μας… Μεταξάς για το δήμαρχο Καλαμάτας

Τον… πόνο τους έβγαλαν οι… προύχοντες της πόλης στις δηλώσεις τους για την 28^η Οκτωβρίου
 
Τα… εμβατηριακά ντεσιμπέλ από το πρωί στους δρόμους της Καλαμάτας, αλλά και οι δηλώσεις των επισήμων, αμέσως μετά τη λήξη της παρέλασης για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, κράτησαν το ενδιαφέρον του δρώμενου στα ύψη στην Καλαμάτα.
Προχθές μάθαμε ότι ο δικτάτορας… της 4ης Αυγούστου θα πρέπει να τοποθετηθεί στο… πάνθεον των ηρώων του έθνους, σύμφωνα με το βουλευτή της “Χρυσής Αυγής”, Δημήτρη Κουκούτση και το δήμαρχο Καλαμάτας, Παναγιώτη Νίκα.
Καλά, από τον πρώτο δεν περιμέναμε και κάτι περισσότερο. Αλλά από το… φιλελεύθερο “γαλάζιο” πρώτο πολίτη του Δήμου μάς ήρθε κάπως.
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια των καθιερωμένων δηλώσεων των επισήμων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου, ο κ. Κουκούτσης απεφάνθη ότι ο Ιωάννης Μεταξάς ήταν «μέγιστος ηγέτης» του ελληνικού λαού, συμπληρώνοντας ότι και σήμερα ο λαός χρειάζεται τέτοιους ηγέτες, «γιατί τελικά τα ΟΧΙ θέλουν Μεταξάδες».
Αμέσως μετά ήρθε η σειρά του δημάρχου Καλαμάτας να μας διδάξει μαθήματα Ιστορίας. Χαρακτήρισε τον Ιωάννη Μεταξά «άξιο κυβερνήτη» και τόνισε ότι η Μεταπολίτευση μετέτρεψε τη χώρα σε προτεκτοράτο, σημειώνοντας χαρακτηριστικά: «Σήμερα είναι μια μέρα μνήμης και υπερηφάνειας. Όπου ο λαός μας ενωμένος το ’40, με τον άξιο κυβερνήτη του Ιωάννη Μεταξά, έφερε τη μεγάλη νίκη. Και να τα θυμόμαστε και να ντρεπόμαστε για την κατάντια μας, όπου έχουμε μετατραπεί σε προτεκτοράτο εξαιτίας λαθών 40 ολόκληρα χρόνια. Στη νέα γενιά ελπίζομε και πρέπει να τη βοηθήσομε για να ξαναγίνει η πατρίδα μας όπως ακριβώς αγωνίστηκαν για να είναι οι πρόγονοί μας. Δε θα αισθάνονται υπερήφανοι οι ήρωες του ’40 για τη σημερινή Ελλάδα. Αυτό είναι η πραγματικότητα και αυτό πρέπει να αλλάξομε και να βοηθήσομε όλοι ενωμένοι η πορεία του τόπου μας να είναι διαφορετική».
Η απορία μας είναι γιατί ο κ. Νίκας δεν έβαλε στο… κάδρο της παρακμής και τον εαυτό του, αφού είναι από αυτούς που υπηρέτησαν ένα “σάπιο σύστημα”, με ιδιαίτερη σπουδή, επί δεκαετίες.
Για τα περί… Μεταξάδων, θα του θυμίσουμε τον Μάνο Χατζηδάκι. Σε μια ραδιοφωνική του δήλωση, διάρκειας 76 δευτερολέπτων, τα είπε όλα: «Γιατί είπε το “Όχι” ο Μεταξάς αφού θαύμαζε τον άξονα και κυβερνούσε με τον τρόπο του χιτλερικού εθνικοσοσιαλισμού; Αυτά είναι λίγο πολύ γνωστά, οι πιέσεις, οι Άγγλοι, τα ανάκτορα κ.λπ.  Μπορεί κανείς να αναρωτηθεί: Και αν λέγαμε ναι; Πάλι στα ίδια θα ήμασταν. Ένα δυο χρόνια υπό συμμαχική επιστασία – μήπως δεν ήμασταν πέντε και δέκα χρόνια κάτω από αυτούς; – και ύστερα μέσα στη συμμαχία και τέλος στην ευρωπαϊκή κοινότητα. Άσε και εκείνη τη μεταπολεμική ψευδαίσθηση που μας την καλλιεργούσαν και οι πρώτες μεταπολεμικές κυβερνήσεις ότι ήμασταν και οι πρωταγωνιστές του πολέμου, οι περιούσιοι των συμμάχων. Πιστεύαμε στο τέλος σαν τον Καραγκιόζη πως εμείς σκοτώσαμε τον καταραμένο όφι.
Μεθύσαμε από δόξα που μόνοι μας χαρίσαμε στους εαυτούς μας. Για άλλη μια φορά νίκησαν οι Χίτες, οι κουτσαβάκηδες, οι ταγματασφαλίτες, οι βασανιστές και οι μέλλοντες Μιχαλόπουλοι και οι Κουρήδες. Αυτή είναι η 28η Οκτωβρίου».
 
Αντίδραση από το… facebook
Σχολιάζοντας από το… facebook ο αντιπεριφερειάρχης και πρώην πρόεδρος της ΝΟΔΕ Μεσσηνίας της Ν.Δ., Περικλής Μαντάς, σημειώνει: «Είναι τουλάχιστον υποκριτικό να μιλάνε για κατάντια της πατρίδας μας και μετατροπής της σε προτεκτοράτο, άνθρωποι που εδώ και 20 χρόνια συντήρησαν και συντηρούνταν από το πολιτικό σύστημα που καταγγέλλουν. Ας αναλογιστούν τη δική τους συμβολή στην κατάντια που περιγράφουν κι ας αφήσουν σε άλλους τον αέρα της κριτικής!».
Ξέχασε, όμως, ο κ. Μαντάς να σχολιάσει και εκείνα τα περί «άξιου κυβερνήτη». Εκτός κι αν ταυτίζεται με την άποψη του δημάρχου Καλαμάτας…
 
Δηλώσεις λοιπών επισήμων
Ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης, υπουργός Εργασίας και βουλευτής Μεσσηνίας, Γιώργος Κατρούγκαλος, έβαλε… την κασέτα για τις μάχες που έχει να δώσει η Ελλάδα, προκειμένου να επιστρέψει στην κοινωνική Ευρώπη. «Τέτοιες ημέρες μάς δείχνουν ότι όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι, πάντοτε μεγαλουργούν”, και συνέχισε: «Και μιλάω και για την Αλβανία και για την Εθνική Αντίσταση. Και έχουμε πολλές μάχες μπροστά μας και για τη δημοκρατία και για το κράτος δικαίου και για να ξαναφέρουμε ουσιαστικά τη χώρα μας πίσω στην Ευρώπη».
Για τη διαπραγμάτευση που έχει ξεκινήσει με τους θεσμούς σχετικά με τα εργασιακά σχολίασε: “Η μάχη για τα εργασιακά πηγαίνει καλά, ακριβώς γι’ αυτό που είπα προηγουμένως, αυτό που θέλουμε είναι να επιστρέψουμε την Ελλάδα εκεί που ανήκει, στην κοινωνική Ευρώπη, στην ευρωπαϊκή κανονικότητα. Πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε. Ορισμένοι από τους θεσμούς είναι ακραίοι, αλλά τους απομονώσαμε σε άλλη διαπραγμάτευση, πιστεύω θα τους απομονώσουμε άλλη μια φορά”.
Αν είχε επαφή με την κοινωνία, θα έλεγε κάτι για τον κόσμο που θέλει να ζήσει. Να μη του κόβει, δηλαδή, κι άλλο τη σύνταξη η κυβέρνηση που του υποσχέθηκε (μεταξύ απείρων άλλων ψευδών) ότι ο κατώτατος μισθός θα αυξηθεί στα 900 ευρώ. Αλλά ο… αυτισμός της εξουσίας είναι γνωστός, ανέκαθεν.
Ο μητροπολίτης Μεσσηνίας Χρυσόστομος θυμήθηκε και πάλι τον… καημό της Εκκλησίας με τα Θρησκευτικά. “Η σημερινή ημέρα της εθνικής παλιγγενεσίας του 1940 είναι το αποτέλεσμα της εθνικής ομοψυχίας του ελληνικού λαού. Και σε αυτό τον αγώνα αντίστασης κατά του κατακτητού ο λαός το μοναδικό συμπαραστάτη που βρήκε ήταν την Εκκλησία, η οποία στάθηκε δίπλα του αρωγός και βοηθός, όταν όλοι οι άλλοι εγκατέλειψαν το λαό αυτό και βρέθηκαν έξω από τη χώρα.
Πιστεύω, λοιπόν, ότι το σημερινό μήνυμα είναι επίκαιρο για όλους εκείνους οι οποίοι καλλιεργούν τις οποιεσδήποτε μορφές χωρισμού και αποξένωσης της Εκκλησίας από την ίδια τη συνείδηση του λαού και προσπαθούν να δημιουργήσουν φραγμούς σε αυτό που ονομάζεται εθνική συνείδηση και ορθόδοξη πραγματικότητα στη ζωή μας…».
Ο μητροπολίτης ξέχασε ότι υπήρξαν και ορισμένοι που έμειναν στη χώρα και αντιστάθηκαν…
Αυτή που δεν ξεπέρασε το μέτρο ήταν μόνο η αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας, Ελένη Αλειφέρη. Με όσο πιο σεμνό τρόπο μπορούσε τόνισε: «Μέρα τιμής και μνήμης στους αγωνιστές του ’40. Το έπος του ’40 είναι ο τελευταίος λόγος του ελληνισμού, ο πιο κοντινός σε εμάς, που πρέπει να μας εμπνέει, να μας κινητοποιεί ως λαό, ιδιαίτερα υπό τις παρούσες συνθήκες και να μας οδηγήσει σε μια νέα συλλογικότητα, απαραίτητη όμως για την επιβίωσή μας ως λαού και ως έθνους».
 
Του Αντώνη Πετρόγιαννη