Την ενοχή των δύο αδελφών όπως κατηγορούνται με την επιβαρυντική περίσταση για απάτη κατ’ εξακολούθηση τετελεσμένη και σε απόπειρα, σε βαθμό κακουργήματος, σε βάρος του Δήμου Οιχαλίας, ζήτησε χθες με την αγόρευσή του ο εισαγγελέας Εφετών, Βασ. Παπαδάς, για την υπόθεση της δασικής έκτασης «Κουμπέ» στη Μέλπεια, όπου βρίσκονται και οι ομώνυμες πηγές.
Επίσης, ζήτησε την ενοχή του συζύγου της γυναίκας για απλή συνέργεια στην απάτη, ενώ πρότεινε την απαλλαγή του δικηγόρου, του συμβολαιογράφου και του τοπογράφου μηχανικού, που επίσης κατηγορούνται για απάτη.
Στην περίπτωση που η πρόταση του εισαγγελέα γίνει δεκτή και καταδικασθούν με αυτή την κατηγορία, τα δύο αδέλφια κινδυνεύουν με ισόβια κάθειρξη.
Χθες η ακροαματική διαδικασία στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων ολοκληρώθηκε και διεκόπη για τις 12 Ιανουαρίου λόγω παρέλευσης ωραρίου.
Κατηγορίες
Σύμφωνα με τις κατηγορίες που αντιμετωπίζει, η γυναίκα εκμεταλλεύτηκε διαθήκη του πατέρα της, στην οποία δεν αναφερόταν η επίδικη έκταση και μαζί με τον αδελφό της συνέταξαν συμβόλαια (στον κατηγορούμενο συμβολαιογράφο), δηλώνοντας ψευδώς ότι με τη διαθήκη κληρονόμησαν κι άλλα δύο ακίνητα.
Η γυναίκα κατηγορείται ότι σκοπός της ήταν να σφετερισθεί την ευρύτερη έκταση, όπου βρίσκεται το δημοτικό άλσος της Κάτω Μέλπειας και να αποκομίσει παράνομο περιουσιακό όφελος, ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, βλάπτοντας αντίστοιχα το Δήμο. Το δε βούλευμα, πάντως, αναγνωρίζει ως αδιαμφισβήτητη την κυριότητα του Δήμου επί της συγκεκριμένης έκτασης από το 1964, σύμφωνα με το Κτηματολόγιο.
Τα επόμενα χρόνια, μέσω του κατηγορούμενου δικηγόρου, η κατηγορούμενη απέστειλε στο Δήμο αναφορές και εξώδικα, ότι εκτελεί έργα και κάνει παρεμβάσεις σε ιδιοκτησία της, ενώ μαζί με το σύζυγό της κατηγορούνται ότι επιχείρησαν να εμποδίσουν έργα ανάπλασης στην περιοχή.
Σημειώνεται ότι στην περιοχή υπάρχει και το αντλιοστάσιο ύδρευσης της Κάτω Μέλπειας.
Η πρόταση Εισαγγελέα
Ο εισαγγελέας στην αγόρευσή του είπε ότι η επίδικη έκταση είναι 9 στρέμματα, υπογραμμίζοντας ότι δεν αμφισβητείται το δικαίωμα του Δήμου στην περιοχή. Αναφερόμενος στο ιστορικό της υπόθεσης, αναρωτήθηκε αν είναι δυνατόν κάποιος στη διαθήκη του να ξεχάσει να συμπεριλάβει το σημαντικότερο περιουσιακό του στοιχείο, για να απαντήσει αρνητικά. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι στα συμβόλαια που συντάσσονταν παλιά, υπήρχαν ασάφειες και αυτό είναι εντονότερο σε βάθος χρόνου.
Ιδιαίτερα στάθηκε στην αξία της επίδικης έκτασης, καθώς πρόκειται για το κρισιμότερο στοιχείο στην εκδίκαση της υπόθεσης. Διευκρίνισε ότι οι ορκωτοί εκτιμητές, όταν καλούνται να εκτιμήσουν μιαν έκταση, επειδή πρέπει να προφυλάξουν το δημόσιο φορέα που είναι ο εντολέας τους, την εκτιμούν με την κατώτατη τιμή, ώστε να μην κατηγορηθεί ο φορέας για απιστία. Για να προσδιορίσει δε την υψηλή αξία της επίδικης περιοχής, στάθηκε στην αξία που μπορεί να έχει μια τέτοια έκταση με τρεχούμενα νερά, αλλά και την προστιθέμενη λόγω της δυνατότητας από μελλοντική εκμετάλλευση των νερών αυτών.
Μάλιστα, καταλόγισε δόλο στην κατηγορούμενη, όταν μπέρδευε στις διάφορες ενέργειες και αναφορές της τις θέσεις «Σιάγκα Κοτρώνι» και «Κουμπέ».
Καταλήγοντας ζήτησε την ενοχή των δύο αδελφών, όπως κατηγορούνται, του συζύγου της γυναίκας για απλή συνέργεια και την απαλλαγή των άλλων τριών ότι παραπλανήθηκαν. Για το συμβολαιογράφο σημείωσε ότι το μόνο αδίκημα που θα μπορούσε να του καταλογισθεί είναι η ψευδής βεβαίωση, αλλά σε καμία περίπτωση η κακουργηματική απάτη.
Της Βίκυς Βετουλάκη
