ΣΥ.ΦΑ.ΝΟ.Π.ΠΕ.: Ένας συνεταιρισμός πρότυπο λειτουργίας

ΣΥ.ΦΑ.ΝΟ.Π.ΠΕ.: Ένας συνεταιρισμός πρότυπο λειτουργίας

Το Σαββατοκύριακο ο Συνεταιρισμός Φαρμακοποιών Νοτίου Πελοποννήσου διοργανώνει στην Καλαμάτα επιστημονική διημερίδα. Κατά την πρώτη μέρα θα γίνουν εισηγήσεις για μια σειρά από προβλήματα υγείας, ενώ τη δεύτερη η γενική συνέλευση προϋπολογισμού 2017.
Τα παραπάνω παρατίθενται ως εισαγωγικά στο ερώτημα που θέλαμε να απαντηθεί χθες με την ευκαιρία της διημερίδας, ποιος είναι ο ΣΥ.ΦΑ.ΝΟ.Π.ΠΕ. Η γέννηση και η εξέλιξή του υπήρξαν ένα στοίχημα, μια και λέξεις όπως “συνεταιρισμός” και “κοινωνική οικονομία” ακούγονται όμορφα, αλλά η πρώτη, ιδιαίτερα, έχει κακοποιηθεί τις τελευταίες δεκαετίες.
Ο φαρμακοποιός Νίκος Μάραντος, σε συνεργασία με κάποιους συναδέλφους του, αποφάσισαν το 1994 να στήσουν το συνεταιρισμό, ώστε ο κλάδος να μη γίνεται έρμαιο κάθε φορά στις διαθέσεις των ιδιωτών. Από τότε μέχρι σήμερα δημιουργήθηκαν θυγατρικές αποθήκες το 2000 στην Αμαλιάδα, το 2004 στη Σπάρτη και το 2005 στην Τρίπολη.
Κι έτσι η επιχείρηση από 12 εργαζομένους που απασχολούσε στην αρχή σήμερα έχει φτάσει στους 99, εκ των οποίων οι 60 εργάζονται στην Καλαμάτα, όπου είναι και η… καρδιά του όλου εγχειρήματος.
Είναι ενδεικτικά της φιλοσοφίας των ανθρώπων που διοικούν το συνεταιρισμό κάποια στοιχεία. Το 2009, λίγο πριν μπούμε στο φαύλο κύκλο της κρίσης και των μνημονίων, τα λογιστικά βιβλία έδειχναν τζίρο που έφτανε τα 107 εκατομμύρια.
Σήμερα, παρά το γεγονός ότι υπάρχει αύξηση του όγκου των πωλήσεων, με τα διάφορα μέτρα παρατηρείται μια μείωση 40% περίπου. Αν συνυπολογίσει, βέβαια, κάποιος ότι η φαρμακευτική δαπάνη από τα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ έχει πέσει στο 1,5 δισ., ο συνεταιρισμός δείχνει…αντοχές.

Επιχειρηματικό πρότυπο
Η μονάδα θα πρέπει να θεωρείται επιχειρηματικό πρότυπο, διότι την περίοδο των… παχέων αγελάδων δε δημιουργούσε “golden boys” με παχυλές αμοιβές, αλλά επένδυε σε πάγιο κεφάλαιο. Προχώρησε σε γεωγραφική επέκταση, επένδυσε 3,5 εκατομμύρια ευρώ για την κατασκευή του κτηρίου στην Καλαμάτα, πιστοποιήθηκε για τις υπηρεσίες της, ενώ ο μηχανολογικός της εξοπλισμός κάνει τη ζωή των εργαζόμενων όσο γίνεται καλύτερη.
Και δε σταμάτησε, φυσικά, εκεί. Με μπούσουλα το πάθος του “συνανήκειν” δεν υπήρξε καμία μείωση στους μισθούς των εργαζόμενων, όπως και καμία απόλυση, ενώ οι πληρωμές ήταν και παραμένουν… Τράπεζα της Ελλάδος. Παράλληλα, ο συνεταιρισμός δεν οφείλει ούτε ευρώ. Η, δε, λειτουργία του «γεμίζει» κάθε χρόνο τα ασφαλιστικά ταμεία με 1 εκατομμύριο ευρώ, ενώ στα 23 χρόνια της λειτουργίας του ο δημόσιος κορβανάς έχει μαζέψει πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ.
Επιπρόσθετα, ο συνεταιρισμός προσφέρει υπηρεσίες 365 ημέρες το χρόνο, έχει ως προτεραιότητά του τις ανάγκες του ασθενούς και όχι τις… εξαγωγές, ενώ δημιουργεί και ένα δίκτυο φαρμακείων “green farmacy”, όπου δίνεται προτεραιότητα στο επιστημονικό κομμάτι της διαχείρισης, αλλά και στη βέλτιστη παροχή υπηρεσιών στους ασθενείς- πελάτες. 

Του Αντώνη Πετρόγιαννη