Μια ξεχωριστή εμπειρία έζησαν 11 μαθητές του 1ου Λυκείου Καλαμάτας με τους δύο συνοδούς- καθηγητές τους στις 8 και 9 Φεβρουαρίου, οπότε ταξίδεψαν στην Ιταλία και ειδικότερα στη Νάπολη, όπου και πραγματοποιήθηκε διημερίδα – γιορτή της Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού. Εκεί, οι μαθητές της Β’ Λυκείου παρουσίασαν μια εργασία για τη σχέση του ελληνικού με τον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Να σημειωθεί ότι συνολικά ήταν να ταξιδέψουν στην Ιταλία 24 παιδιά, αλλά το κόστος της εκδρομής δεν τους επέτρεψε να μεταβούν, κι αυτό ήταν κάτι που στενοχώρησε τους συμμαθητές τους και τους συνοδούς, παρότι υπήρξε βοήθεια από τη Μητρόπολη, την Περιφέρεια και το Δήμο.
Εμείς βρεθήκαμε στο 1ο Γενικό Λύκειο Καλαμάτας και μιλήσαμε με τους μαθητές και τους συνοδούς καθηγητές για αυτή την εμπειρία, «εμπειρία ζωής» όπως τη χαρακτήρισαν.
Καθηγητές-συνοδοί
Η φιλόλογος Άννα Καπράλου, που ήταν η μία από τις δύο συνοδούς, παρατήρησε πως εμπνευστής της συμμετοχής ήταν ένας μαθητής που βρήκε στο διαδίκτυο πληροφορίες για την εκδήλωση. Όταν μετέφερε την πρόταση στο σχολείο, η Διεύθυνση αποφάσισε να υπάρξει συμμετοχή μαθητών στη διημερίδα-γιορτή της Ελληνικής Γλώσσας στη Νάπολη, όπου συμμετείχαν κλασσικά ιταλικά σχολεία, πέντε ελληνικά σχολεία, ενώ μέσω Skype μέχρι και μαθητές από την Αφρική, όπου υπάρχουν σχολεία της ομογένειας. Πρόσθεσε, δε, ότι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον πολλά παιδιά, αλλά, δυστυχώς, για οικονομικούς λόγους δεν μπόρεσαν να ακολουθήσουν.
Μιλώντας για τη διημερίδα, η κα Καπράλου ανέφερε ότι οι μαθητές έπρεπε να παρουσιάσουν μια εργασία με θέμα το πώς ο ελληνικός πολιτισμός συντέλεσε στη διαμόρφωση του ευρωπαϊκού. Μια εργασία που οι μαθητές ετοίμασαν μόνοι τους και, μάλιστα, πηγαίνοντας στο σχολείο τις Κυριακές, με τις δύο καθηγήτριες να έχουν απλά καθοδηγητικό ρόλο.
Όσο για τα οφέλη από το εν λόγω ταξίδι, είπε ότι κέρδισαν πάρα πολλά, μιας και σε τέτοιες εκδηλώσεις τα παιδιά, εκτός του ότι αποκτούν υπευθυνότητα, έρχονται σε επαφή με άλλους μαθητές, Έλληνες και μη, κάτι απαραίτητο, πρόσθεσε, στο πλαίσιο της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης που ανήκει στην πολυπολιτισμική κοινωνία στην οποία τα παιδιά θα ενταχθούν στο μέλλον.
Για την ίδια ήταν πολύ σημαντικό που οι μαθητές ασχολήθηκαν βαθύτερα με την ελληνική γλώσσα, είδαν ξένους μαθητές να απαγγέλουν, μεταξύ άλλων, «Ερωτόκριτο» ή να μιλούν Αρχαία Ελληνικά και έτσι αντιλήφθηκαν την ακτινοβολία της γλώσσας μας.
Κλείνοντας θέλησε να μας πει ότι τέτοιες συμμετοχές είναι απαραίτητες σε ένα σχολείο, αφού δίνουν ερεθίσματα σε ένα μαθητή να προβληματιστεί, ενώ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι μια εκδρομή δεν είναι μόνο διασκέδαση, αλλά συνδυάζει το τερπνόν μετά του ωφελίμου.
Μιλώντας για το ταξίδι η δεύτερη συνοδός, Θεοδώρα Δημητρακοπούλου, που σύμφωνα με την κα Καπράλου ήταν εκείνη που «έβγαλε» όλο το πρόγραμμα στην Ιταλία και θέλησε να την ευχαριστήσει γι’ αυτό, είπε ότι ήταν μια μεγάλη εμπειρία για όλους. Ένα ταξίδι εκπαιδευτικό, που ανταποκρίθηκε στους στόχους του, μιας και υπήρξε μια γενικότερη περιήγηση σε μουσεία και χώρους, όπου τα παιδιά κέρδισαν πράγματα. Ήταν, δε, ο ορισμός της εκπαιδευτικής εκδρομής, όπως παρατήρησε.
Αυτό που τόνισαν αμφότερες οι καθηγήτριες είναι ότι όταν ο εκπαιδευτικός δώσει ερεθίσματα, το παιδί θα διοχετεύσει όλη του την ενέργεια σε αυτά. Όταν αυτά απουσιάζουν, η ένδεια καλύπτεται με άλλους τρόπους.
Ο λόγος στους μαθητές
Φυσικά, μετά τους καθηγητές- συνοδούς μιλήσαμε και με τους μαθητές που ταξίδεψαν στην Ιταλία. Όλοι χαρούμενοι μοιράστηκαν μαζί μας τις εμπειρίες τους από το ταξίδι.
Ο Γιάννης Σκιάνης, που ήταν ο μαθητής που εντόπισε το πρόγραμμα, ανέφερε ότι το βρήκε ψάχνοντας τις δράσεις Λυκείων της χώρας και έκανε την πρόταση στο σχολείο, με τους καθηγητές και το διευθυντή να είναι θετικοί στην ιδέα της συμμετοχής. Έτσι δημιούργησαν μια ομάδα που δούλεψε για την εργασία που τελικά παρουσιάστηκε στη Νάπολη, για να συμπληρώσει ότι θα ήθελαν να παρουσιαστεί και στην Καλαμάτα.
Όσο για τη διημερίδα, είπε ότι ήταν πολύ ωραία, αφού οι μαθητές από την Καλαμάτα γνώρισαν και άλλα παιδιά, έμαθαν πράγματα που δεν ήξεραν και γενικά ήταν πολύ εποικοδομητική.
«Ερχόμασταν στο σχολείο κάθε Κυριακή», παρατήρησε ο Νίκος Βαμβακάς. Όπως είπε ακόμη, ο κάθε μαθητής είχε ενταχθεί σε μια ομάδα και είχαν αναλάβει έναν τομέα, όπως τις θετικές επιστήμες, τη φιλοσοφία κ.λπ., ενώ μετά έγινε συρραφή όλων.
Μιλώντας για τη διαδικασία που ακολουθήθηκε στη διημερίδα, είπε ότι οι μαθητές μιλούσαν για την εργασία και πίσω προβαλλόταν ένα σχετικό βίντεο.
Όλο αυτό, σχολίασε ο Νίκος, ήταν μια μοναδική εμπειρία και όλοι οι μαθητές αποκόμισαν κάτι, και από το ταξίδι και από την εργασία, αφού για να τη γράψουν έψαξαν και έτσι πολλά πράγματα «τους έμειναν».
Η Βικτώρια Μπακόγιωργα πρόσθεσε ότι η κάθε παρουσίαση διαρκούσε 15 λεπτά κι έτσι παρουσίασαν τα σημαντικότερα σημεία της εργασίας τους, ενώ ανέφερε ότι στην εκδήλωση μίλησαν και για τη δουλειά των μαθητών που τελικά δεν κατάφεραν να μεταβούν εκεί.
Όσο για την εμπειρία, τη χαρακτήρισε «πολύ ωραία», εξηγώντας ότι και τα παιδιά του 1ου Λυκείου ήρθαν πιο κοντά, αφού χρειάστηκε να δουλέψουν αρκετές ώρες μαζί, και είδαν πολλά μέρη και διαφορετικές κουλτούρες.
Ενδιαφέρουσα φάνηκε στην Καλλιόπη Μπελιά η ιδέα να μιλήσουν για την ελληνική γλώσσα σε μιαν άλλη χώρα και γι’ αυτό αποφάσισε να ασχοληθεί με την εργασία. Η ίδια ανήκε στην ομάδα που αναφερόταν στις αξίες των αρχαίων Ελλήνων και την απήχηση που έχουν ακόμα και σήμερα.
Η ακύρωση της συμμετοχής μαθητών λόγω του κόστους έδωσε την ευκαιρία στη Σταυρούλα Κρόμπα να συμμετάσχει στο εγχείρημα. Όπως είπε, η εμπειρία ήταν πολύ ωραία, ενώ, αν και μαθήτρια της Θετικής κατεύθυνσης, της άρεσε που ασχολήθηκε με την ελληνική γλώσσα.
Για την επιλογή της κάθε Κυριακή να πηγαίνει σχολείο, από το να κάνει κάτι άλλο, απάντησε η Ανδριάνα Αθανασοπούλου, λέγοντας πως ήταν κάτι πολύ όμορφο, αφού περνούσε περισσότερο χρόνο με τους συμμαθητές της και όλοι μαζί έκαναν κάτι δημιουργικό.
Όλοι μαζί, λοιπόν, δούλεψαν για μια εργασία που τους έμαθε πολλά πράγματα, με την Ανδριάνα να θεωρεί ότι όλη αυτή η γνώση θα τους βοηθήσει και στα φιλολογικά μαθήματα.
Πρώτη φορά ταξίδεψε στο εξωτερικό η Άννα Δεδούση, όπου γνώρισε ένα νέο τόπο που τον είχε φανταστεί πολύ διαφορετικό. «Μοιάζει πολύ με την Ελλάδα, αλλά διαφέρει κιόλας», σχολίασε, ενώ αυτό που της άρεσε πολύ είναι ότι συνδέθηκε με τους συμμαθητές της και εκεί γνώρισε άλλα παιδιά.
Η Σοφία Μαστρογιαννοπούλου σημείωσε ότι όλη αυτή η εμπειρία ήταν σημαντική, αφού έμαθε ακόμα καλύτερα τι σημαίνει συνεργασία και πόσο σημαντική είναι.
Ο Θοδωρής Γαλακούτης παρατήρησε ότι τα παιδιά από την Ιταλία είχαν άλλον τρόπο σκέψης, κάτι που του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Δε συγκρίνονται οι απλές εκδρομές με αυτό που ζήσαμε, είπε η Νατάσα Παπαδοπούλου, αφού ήταν καθαρά εκπαιδευτικού χαρακτήρα, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι ήταν βαρετή.
Οι μαθητές
Ιωάννης Σκιάνης Μωυσής
Αθανασοπούλου Ανδριάνα
Δεδούση Άννα
Μπελιά Καλλιόπη
Μπακόγιωργα Βικτωρία
Γαλακούτης Θεόδωρος
Βαμβακάς Νικόλαος
Γεωργουλόπουλος Δημήτριος
Παπαδοπούλου Νατάσα
Μαστρογιαννοπούλου Σοφία
Κρόμπα Σταυρούλα
Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση
