Ο Βασίλης Τζαμουράνης είναι από τους ανθρώπους που γνωρίζουν τους χώρους του Δημαρχείου τόσο του νέου, όσο και των παλαιότερων, όσο κανένας άλλος. Όντας προϊστάμενος, για τρεις και πλέον δεκαετίες, στις Διευθύνσεις Τεχνικών Υπηρεσιών, δε θα μπορούσαν τα πράγματα να είναι και διαφορετικά. Η συσσωρευμένη πείρα για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είναι αδιαμφισβήτητα μεγάλη.
Σήμερα, από άλλη θέση, αυτή του υποψηφίου δημάρχου, διεκδικεί την πολιτική διοίκηση του δήμου Καλαμάτας, τελείως διαφορετική από αυτή του υπηρεσιακού παράγοντα.
Στη συνέντευξη που ακολουθεί, ο κ. Τζαμουράνης απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, δεν θέλησε να ρίξει…ανάθεμα σε καμία δημοτική αρχή. Μπορεί να διαφώνησε σε πολιτικές αποφάσεις, αλλά, όπως σημειώνει, με όσους συνεργάστηκε κάτι αποκόμισε, ως πολύτιμο φορτίο για τη… νέα ημέρα.
Από την άλλη πλευρά, παραδέχεται ότι ο δήμος Καλαμάτας δημιουργεί συνέχεια καινούργιες ανάγκες, νέα “πρέπει” για τη βελτίωση της εικόνας του, την παροχή υπηρεσιών προς τους πολίτες του.
Γι’ αυτό και αποφάσισε μαζί με τους συνεργάτες του να δημιουργήσουν έναν νέο “πήχη” προσδοκιών, με τη δημιουργία της παράταξης “Πρότυπος Δήμος”, με τον οποίο διεκδικεί και την ψήφο των δημοτών.
Τα αποτελέσματα της νέας του προσπάθειας θα φανούν την επόμενη Κυριακή 26 Μαΐου.
Είχατε την τύχη να συνεργαστείτε στενά με πέντε δημάρχους (Μπένος, Κουμάντος, Μαλαπάνης, Κουτσούλης και Νίκας). Ποιός ήταν το πιο “αγύριστο κεφάλι” και ποιός ο περισσότερο “συναινετικός”;
Συνεργασία σε έναν δήμο -αλλά και γενικότερα- σημαίνει, μεταξύ άλλων, ανταλλαγή και σύνθεση απόψεων, όπως βεβαίως και κοινή προσπάθεια, κοινό αγώνα και κοινή αγωνία μέχρι να προκύψει το βέλτιστο αποτέλεσμα, αυτό που θα ωφελήσει την πόλη και τους δημότες. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, αυτό που προκρίνεται στις συνεργασίες είναι η συναίνεση. Όπως αντιλαμβάνεστε, επομένως, «αγύριστο κεφάλι» δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον, ο καθένας είχε τα δικά του χαρακτηριστικά.
Με τον Σταύρο Μπένο και τον αείμνηστο Χρήστο Μαλαπάνη μιλούσαμε πιο εύκολα τη γλώσσα των μηχανικών. Ο Παναγής Κουμάντος είχε τη γνωστή του πραότητα, ο Γιώργος Κουτσούλης το γνωστό εκρηκτικό χαρακτήρα και ο Παναγιώτης Νίκας γνώριζε αρκετά από διοίκηση και έργα. Με λίγα λόγια, ο καθένας είχε τα δικά του χαρακτηριστικά, προτερήματα και μειονεκτήματα, τα οποία τον έκαναν ξεχωριστό, αλλά ταυτόχρονα και απολύτως συναινετικό.
Υπήρξαν στιγμές, όπου κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μαζί τους, “χτυπήσατε” το χέρι στο τραπέζι;
Δε νομίζω ότι τα προβλήματα λύνονται με φωνές και χτυπήματα του χεριού στο τραπέζι. Ο διάλογος, η εξαντλητική μελέτη των προβλημάτων και η χρησιμοποίηση πειστικών και τεκμηριωμένων επιχειρημάτων, είναι αυτά που οδηγούν σε λύσεις και σε καλή συνεργασία.
Είναι φυσικό η εκάστοτε δημοτική αρχή να έχει τη δική της πολιτική θεώρηση και ευθύνη όσον αφορά τις προτεραιότητές της.
Ο δικός μου ρόλος, ως υπηρεσιακός παράγοντας και διευθυντής των Τεχνικών Υπηρεσιών, ήταν να καταθέτω την τεχνική και επιστημονική άποψη στην εκάστοτε δημοτική αρχή. Όπως είναι φυσικό, υπήρχαν και περιπτώσεις όπου οι δημοτικές αρχές έκαναν επιλογές στις οποίες δεν συμφωνούσα τόσο εγώ, όσο και συνάδελφοί μου.
Η τελική απόφαση, όμως, ήταν της εκάστοτε εκλεγμένης δημοτικής αρχής.
Ο ελληνικός κινηματογράφος αλλά και η ελληνική πραγματικότητα έχει αποδείξει ότι η θέση του δημάρχου έχει ταυτιστεί με το ρουσφέτι. Συμφωνείτε;
Ε, εντάξει… Δεν είναι μόνο ο δήμαρχος που «διαπρέπει» στο ρουσφέτι, σε άλλο επίπεδο είναι τα… πρωτεία. Ο δήμαρχος είναι περισσότερο γνωστός για «…τα παράπονα στο δήμαρχο»!
Στα σοβαρά, όμως. Η σάτιρα του κινηματογράφου απέναντι στους πολιτικούς και η ανάδειξή τους σε καρικατούρες, δεν νομίζω ότι μπορεί να αποτελέσει ασφαλές και αξιόπιστο κριτήριο για τέτοιες γενικεύσεις, πόσο μάλλον να συνιστά και «απόδειξη».
Η αυτοδιοίκηση εν προκειμένω, όσο και κάθε είδους λειτούργημα ή επάγγελμα, όπως η δημοσιογραφία λόγου χάριν, υπηρετείται από ανθρώπους.
Σε ό.τι με αφορά, οι αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται όχι με κριτήριο τις εξυπηρετήσεις και τα μικροσυμφέροντα, αλλά με γνώμονα το συμφέρον των πολλών κι αυτό θα επιδιώξω.
Αν είχατε λίγο χρόνο να ξεκλέψετε από την προεκλογική σας εκστρατεία, τι θα κάνατε;
Είναι αλήθεια ότι η προεκλογική περίοδος είναι μια απαιτητική περίοδος που δεν αφήνει πολλά περιθώρια για προσωπική ζωή. Θα ήθελα να έχω λίγο ελεύθερο χρόνο για την οικογένειά μου και κυρίως τα παιδιά μου και τους φίλους μου, να απολαύσω καθημερινές συνήθειες, μια βόλτα ή το διάβασμα ενός βιβλίου, ένα μπάνιο στη θάλασσα, αυτά που κάνει κάθε απλός άνθρωπος στην καθημερινότητά του.
Αφού όλοι οι υποψήφιοι, λίγο έως πολύ, γκρινιάζουν για την Καλαμάτα, γιατί ο Παναγιώτης Νίκας έχει την ταμπέλα του πετυχημένου δημάρχου;
Ο εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο. Όσον αφορά δε το πρόσωπό μου, αλλά και το συνδυασμό “Πρότυπος Δήμος”, δεν συμφωνώ με τον όρο “γκρινιάζουν” αν αυτό σημαίνει μηδενισμός του έργου των προηγούμενων δημοτικών αρχών. Δεν είναι άλλωστε ούτε του χαρακτήρα μου.
Αν όμως σημαίνει, την απαίτηση των πολιτών για βελτίωση της εικόνας της πόλης, τη δημιουργία προοπτικών ανάπτυξης, την επίλυση προβλημάτων που δεν έχουν ακόμη βρει τη λύση τους, το θεωρώ εποικοδομητικό.
Κανείς δεν αρνείται ότι μια πόλη, ένας δήμος, αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό, ο οποίος καθημερινά δημιουργεί νέες ανάγκες που αναπόφευκτα δεν μπορούν -πώς θα ήταν δυνατόν;- να καλυφθούν, παρά τις μεγάλες προσπάθειες που όλες οι προηγούμενες αρχές έχουν καταβάλει, πάντα με γνώμονα η κάθε μία την καλυτέρευση της ποιότητας ζωής στην Καλαμάτα και τον ευρύτερο δήμο της.
Οι θέσεις και οι προτάσεις μας, επομένως, δεν αποτελούν σε καμία περίπτωση “γκρίνια” απέναντι σε κανέναν. Αντίθετα, συνιστούν μια σοβαρή προγραμματική δέσμευση για τη συνέχεια της προσπάθειας που όλες οι δημοτικές αρχές μέχρι τώρα είχαν αναλάβει, προκειμένου ο δήμος και οι κάτοικοί του να απολαμβάνουν μια ζωή που δικαιούνται και αξίζουν.
Από πού να ξεκινήσει και πού να τελειώσει ο νέος δήμαρχος για ν’ αλλάξει το δήμο Καλαμάτας;
Νομίζω ότι την πληρέστερη απάντηση στην ερώτηση αυτή, δίνει το πρόγραμμα του συνδυασμού μας, ένα πρόγραμμα με ξεκάθαρα διατυπωμένες προτεραιότητες όσον αφορά το δήμο και τους δημότες.
Υπενθυμίζω, μεταξύ άλλων, τους πέντε στόχους μας:
α) Τη μετάβαση του δήμου στη νέα ψηφιακή εποχή (ψηφιακή λειτουργία, καινοτομίες, έξυπνες εφαρμογές, πρότυπες δράσεις).
β) Την εξυπηρέτηση της καθημερινότητας των δημοτών με παροχή όσο γίνεται ποιοτικότερων υπηρεσιών με το μικρότερο δυνατό κόστος.
γ) Την εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής των δημοτών με κοινωνική μέριμνα και αλληλεγγύη σε όσους έχουν ανάγκη, καθώς και στη χάραξη μιας τιμολογιακής πολιτικής του δήμου και της ΔΕΥΑΚ, με στόχο την ελάφρυνση των οικονομικά πιο αδύναμων, των πολυτέκνων, των ανέργων κ.ά.
δ) Το σχεδιασμό και υλοποίηση των απαραίτητων έργων υποδομής και των απαραίτητων έργων στις γειτονιές και τις Τοπικές Κοινότητες, που θα διευκολύνουν τις δραστηριότητες των δημοτών και θα προστατεύουν τις περιουσίες τους.
ε) Τη δημιουργία νέας αναπτυξιακής ταυτότητας της πόλης μας, μέσα από την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου αναπτυξιακού προγράμματος με συνέργειες, στην πρωτογενή παραγωγή, στον τουρισμό, στον πολιτισμό και στον αθλητισμό, με σκοπό να καταστήσουμε την Καλαμάτα και το δήμο μας, τουριστικό, αθλητικό και πολιτιστικό προορισμό.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
