O «ακήρυχτος» πόλεμος στο Δ.Σ. Τριφυλίας


Σε κάθε συνεδρίαση του Δ.Σ. Τριφυλίας ερχόμαστε αντιμέτωποι με εντάσεις και εμφύλιο πόλεμο. Ως ένα σημείο θα μπορούσε να πει κανείς ότι πρόκειται για υγιές, δημοκρατικό φαινόμενο. Ωστόσο, όλες οι συνεδριάσεις υπό τη νέα Δημοτική Αρχή είναι πλούσιες σε κατηγορίες, ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, πλήθος απαξιωτικών εκφράσεων, που δεν προωθούν τον πολιτισμό ούτε διευκολύνουν την εύρυθμη και ομαλή διαδικασία στη λήψη αποφάσεων.
Δεν επιχειρώ να κάνω κριτική για την κριτική. Ούτε προσπαθώ να δείξω τη εύνοιά μου προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Επιχειρώ να σταθώ σε μία ιδιαίτερη μορφή κριτικής, δεδομένου ότι γινόμαστε θεατές στη δημόσια και οξεία επίθεση, επί προσωπικού κατά του πρώην δημάρχου, που αναπαράγεται συστηματικά μέσα στην αίθουσα αυτή, χωρίς πρόθεση περιορισμού της από το σύνολο του σώματος.
Η επιμονή για όλα αυτά τα «απόκρυφα» μυστικά, με τρόπο προσβλητικό, που παραμένουν εδώ και μήνες, κλειστά χαρτιά ακόμα… οι απειλές για δημοσιοποίησή τους και οι φαιδρότητες ως τεκμήριο αποκάλυψης στοιχείων, δεν αποτελούν αντιπαράθεση επί της ουσίας, ούτε και θα έπρεπε να χαίρουν της εκτίμησης των πολιτών.
Τέτοιου είδους πρακτικές, εντυπωσιοθηρικής στρατηγικής, μας καθιστούν έρμαια της μεθοδολογίας αποδόμησης, με σκοπό την παραπλάνηση των αδαών και την εμφάνιση ελευθέρου πεδίου δράσης. Η αντιπολίτευση όμως έχει θεσμικότατο ρόλο και δεν πρέπει να σιωπά, ούτε να αφανίζεται. Και στη δική μας περίπτωση, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων έχει χαθεί ήδη στη μετάφραση…
Αυτό που με κινητοποιεί για να διατυπώσω αυτές τις σκέψεις είναι ο τρόπος που εκδηλώνεται αυτή η αντιπαράθεση, ενώπιον όλων μας, γιατί αυτός είναι που μας επιτρέπει ή όχι να εξελίξουμε την άποψή μας, για να διασωθεί η αλήθεια, όποια κι αν είναι αυτή. Κι αυτό δεν επιτυγχάνεται με ύβρεις, στοχοποιήσεις και σπίλωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Ούτε βεβαίως και με υπέρμετρα εγωκεντρικές δηλώσεις σαν αυτές που ακούμε κάθε φορά. Ο εισαγγελέας είναι λέξη προσφιλής και συχνή, μόνο που παραμένει εγκλωβισμένη στις απειλές.
Η ιστορία μάς έχει διδάξει ότι ο λαός δε δίνει ασυλία σε κανέναν, ούτε κανείς βρίσκεται για πάντα στο απυρόβλητο. Άγιοι δεν υπάρχουν! Η επίσκεψη στη Διαύγεια είναι πολύ εύκολη διαδικασία για όλους…

της Ειρήνης Σαμπάνη