-Δηλώνει αντίθετος με την τηλεργασία στο Δημόσιο και ζητά στήριξη των δικηγόρων
Στα συρτάρια των δικαστηρίων παραμένουν δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις μετά την απόσυρσή τους από τις δικαστικές αίθουσες κατά τις δύο περιόδους καραντίνας λόγω της πανδημίας και όπως τονίζει σε συνέντευξή του στο «Θ» ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Καλαμάτας, Περικλής Ξηρογιάννης, τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι μπροστά μας και θα έρθουν όταν θα πρέπει αυτές να συζητηθούν.
Από την άλλη πλευρά, ο κλάδος τους αντιμετωπίζει σημαντικά οικονομικά προβλήματα και ο κ. Ξηρογιάννης πιστεύει ότι οι δικηγόροι έχουν αντιμετωπισθεί αρνητικά από κυβερνητικά στελέχη. Αναλύει, δε, τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν για να στηριχθούν οικονομικά.
Τέλος, δηλώνει αντίθετος με την πρακτική της τηλεργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες, ενώ διευκρινίζει ότι έχουν γίνει βήματα για την ηλεκτρονική εξυπηρέτηση των πολιτών, όμως χρειάζονται πολλά να γίνουν ακόμα.
Συσσώρευση υποθέσεων
Ο κ. Ξηρογιάννης αρχικά τονίζει ότι η αναστολή της Δικαιοσύνης σημαίνει αναστολή της συνταγματικής υποχρέωσης της Πολιτείας για επίλυση των διαφορών των πολιτών, προκειμένου να αποτρέπεται η αυτοδικία και να προστατεύεται ο αδικούμενος, την ώρα που ο πολίτης πρέπει να απολαμβάνει ταχεία απονομή της Δικαιοσύνης και ορθή (κατά την ανθρώπινη δυνατότητα) κρίση.
«Από το Μάρτη, όμως, ως και το Μάιο του 2020 και από το Νοέμβρη ως σήμερα αποσύρθηκαν δεκάδες χιλιάδες υποθέσεις. Αυτό όχι μόνο οδήγησε σε αδυναμία επίλυσης προβλημάτων των πολιτών, αλλά θα δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα όταν θα εκδικαστούν, αφού θα πρέπει να κριθούν από τον υπάρχοντα αριθμό δικαστών. Θεωρώ δε ότι είναι αδύνατο να εκδοθούν τόσες αποφάσεις στο χρόνο που πρέπει. Το μεγάλο πρόβλημα θα το ζήσουμε κατά τη συζήτηση των υποθέσεων», επισημαίνει.
Προφανώς, όπως διευκρινίζει, είναι κατανοητό το πρόβλημα που υπάρχει στα ακροατήρια με τη συγκέντρωση μεγάλου αριθμού ατόμων, από διάφορα μέρη της Ελλάδας, και τον κίνδυνο μετάδοσης του ιού που εγκυμονεί αυτή η εικόνα, όμως αυτό θα μπορούσε να αντιμετωπισθεί: «Αυτό μπορούσε εύκολα να προληφθεί, με ορισμό μικρού αριθμού εκδικαζόμενων υποθέσεων καθημερινά, για να μειώνεται ο όγκος των εκκρεμών, με είσοδο στα δικαστικά κτήρια μόνο όσων έχουν σχέση με τη δίκη και όχι συγγενών και φίλων, όπως γίνεται κατά σύστημα. Με έλεγχο στις εισόδους των κτηρίων με θερμομέτρηση, όπως τώρα εμείς εφαρμόζουμε στο Δικαστήριο Καλαμάτας, σε συνεργασία με τον Ερυθρό Σταυρό, τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά για τη συμβολή του. Με παρουσία αστυνομικών σε καθημερινή βάση για τον έλεγχο των εισερχομένων. Με εγκατάσταση γραφείου τύπου ΚΕΠ στο ισόγειο των δικαστικών μεγάρων για τους πολίτες, για την έκδοση πιστοποιητικών και υποβολή αιτημάτων, προκειμένου να μην εισέρχονται στους ορόφους χωρίς λόγο. Με συζήτηση όλων των υποθέσεων που δεν έχουν μάρτυρες και διεκπεραίωση όλων των δικαστικών διαδικασιών που ολοκληρώνονται στα γραφεία. Με ηλεκτρονική υποβολή δικογράφων, προτάσεων, σχετικών με την ψηφιακή υπογραφή του δικηγόρου. Ήδη στην Καλαμάτα έχουν ψηφιακή υπογραφή περίπου 200 δικηγόροι, την οποία δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν», τονίζει και με πικρία προσθέτει ότι, δυστυχώς, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων που εκφράζει την πραγματικότητα της Δικηγορίας και της Δικαιοσύνης, δεν καλείται να εκφράσει επιστημονική άποψη σε πληθώρα θεμάτων και σημαντικών νομοσχεδίων.
Αδικημένος κλάδος
Σε ό,τι αφορά τον κλάδο των δικηγόρων και τις οικονομικές επιπτώσεις που έχει υποστεί από την πανδημία, ο κ. Ξηρογιάννης υποστηρίζει ότι με κλειστά τα δικαστήρια δεν έχουν εισόδημα και υπάρχει απουσία οικονομικής στήριξής τους: «Οι δικηγόροι ζουν και καλύπτουν τις ανάγκες των γραφείων και των οικογενειών τους από την εκδίκαση υποθέσεων. Με την υποχρεωτική αναστολή των δικαστηρίων οι δικηγόροι στερήθηκαν το μοναδικό εισόδημά τους με κυβερνητική εντολή. Παρόλα αυτά είναι ο κλάδος που, δυστυχώς, αντιμετωπίστηκε αρνητικά από κυβερνητικά στελέχη. Θυμόμαστε την τραγική αστειότητα της τηλεκατάρτισης την προηγούμενη άνοιξη, που υποχρέωνε τους επιστήμονες να μπουν σε πλατφόρμες φορέων, με κείμενα απαράδεκτα, παιδαριώδη, προσβλητικά χαμηλοτάτου επιπέδου, η οποία ευτυχώς διακόπηκε και δόθηκε ένα εφάπαξ ποσό 600 ευρώ. Την ώρα που 220 ευρώ είναι οι μηνιαίες εισφορές στα κύρια ταμεία μας, πλέον των τοπικών και άλλων ταμείων, πλέον του κόστους διατήρησης του γραφείου, δηλαδή έναντι ενός μηνιαίου κόστους περί τα 1.000 ευρώ για δικηγόρους που διατηρούν μόνοι τους γραφείο, ή περί τα 600 ευρώ σε περίπτωση συστέγασης. Ακολούθησε το καλοκαίρι με τις δικαστικές διακοπές και πάλι δεν έγιναν δικαστήρια, και με την αρχή του δικαστικού έτους ήδη από το Νοέμβρη ως σήμερα υπάρχει και πάλι διακοπή των δικαστηρίων. Από το Νοέμβρη υπήρχε και πάλι η περίφημη εξαγγελία για εφάπαξ καταβολή 400 ευρώ, η οποία μόλις τις τελευταίες μέρες ενεργοποιήθηκε, αλλά αποδείχθηκε πρόχειρη και με κριτήρια τέτοια που δεν καλύπτει τους συναδέλφους που έχουν ανάγκη, σε αντίθεση με την πρόταση της Ολομελείας των Δικηγορικών Συλλόγων που ήταν να αρχίσει η καταβολή από το χαμηλότερο εισόδημα και να προχωρά ως να τελειώσει το διαθέσιμο ποσό».
Ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου αναφέρεται και στην επιστρεπτέα προκαταβολή, η οποία, όπως λέει, κατέληξε κυρίως σε δικηγορικές εταιρείες και σε μικρό αριθμό δικηγόρων.
Θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα στήριξης των δικηγόρων, όπως μείωση των εισφορών και όχι απλώς αναβολή της πληρωμής τους, κατάργηση ή μείωση του ΦΠΑ, κατάργηση τέλους επιτηδεύματος, ριζική φορολογική αναμόρφωση του συστήματος για να εκπίπτουν όλα τα έξοδα διαβίωσης και να φορολογείται μόνο το καθαρό κέρδος, καθώς και να φορολογείται μόνο το πραγματικό εισόδημα και όχι το εικονικό όπως γίνεται πχ στον ΕΝΦΙΑ.
«Και ας γίνονται τότε καθημερινοί έλεγχοι με σοβαρές κυρώσεις. Αλλά κάποια στιγμή πρέπει να γίνει. Είναι αδιανόητο να φορολογείται κάποιος για ποσά που έχουν ορισθεί ως ποσά αναγκαίας διαβίωσης, περίπου 6.000 ευρώ το χρόνο για κάθε άτομο προσαυξημένο για τα μέλη της οικογένειας. Θα έπρεπε να υπάρχει αφορολόγητο στα ποσά που κάποιος καλύπτει τις βασικές του ανάγκες στέγασης, διατροφής και ένδυσης, όπως ήταν παλαιότερα. Αυτή η ανάγκη είναι φανερή σε περιόδους απουσίας εισοδήματος όπως τώρα», διευκρινίζει ο κ. Ξηρογιάννης.
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο κλάδος είναι τα ασφαλιστικά ταμεία, καθώς η συνένωσή τους δεν έγινε με λειτουργικό τρόπο και έτσι έχουν ελάχιστο προσωπικό, δύσκολα επικοινωνείς μαζί τους και για να λύσεις ένα ζήτημα πρέπει να ταξιδέψεις στην Αθήνα. Ως Δικηγορικός Σύλλογος Καλαμάτας έχουν προτείνει τη δημιουργία γραφείου για τον κλάδο νομικών και άλλων επιστημόνων σε κάθε υποκατάστημα ΕΦΚΑ της πρωτεύουσας των νομών.
Διαφωνεί με την τηλεργασία
Έντονη είναι η διαφωνία του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου με το θέμα της τηλεργασίας στις δημόσιες υπηρεσίες, καθώς σε καμία περίπτωση δεν εκπληρώνει τον σκοπό της: «Είναι λάθος να μειώνεται το προσωπικό των υπηρεσιών. Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί κινδυνεύει ένας υπάλληλος στην εργασία του, που συνήθως είναι ένας ανά γραφείο, με πλέξιγκλας, όπου έχει επαφή με άλλα άτομα, με αντισηπτικά, μάσκες κ.λπ., και να επιλέγεται η απουσία του, αλλά στην εκτός εργασίας ζωή του να έρχεται σε επαφή με πολλά άτομα κατά τα ψώνια, τη βόλτα κ.λπ. Και φυσικά, ζήσαμε την αποκρουστική εικόνα των κακών υπαλλήλων σε διάφορες υπηρεσίες που καλυπτόμενοι πίσω από τις διατάξεις της πανδημίας δεν εξυπηρετούσαν και με άσχημη συμπεριφορά πολλές φορές, ταλαιπωρώντας έτσι και εμάς και τους συναδέλφους τους που επιβαρύνθηκαν με μεγαλύτερο όγκο εργασίας. Όλοι οι υπάλληλοι έπρεπε να είναι στη θέση τους για να εξυπηρετούν ηλεκτρονικά τα αιτήματα των πολιτών. Με την τήρηση των ραντεβού, τα πλέξιγκλας που τοποθετήθηκαν, τις μάσκες που φορούν οι εισερχόμενοι στις υπηρεσίες, και με την επέκταση της ηλεκτρονικής εξυπηρέτησης, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει λόγος για την περίφημη τηλεργασία. Οι υπάλληλοι που ορίζονται να απασχολούνται σε τηλεργασία σε δημόσιες υπηρεσίες προφανώς και στο μεγαλύτερο μέρος τους απλώς τελούν σε άδεια, διότι δεν είναι ψηφιοποιημένες οι υπηρεσίες και τα αρχεία. Θα ήθελα να δω μία μελέτη του Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τον αριθμό των θεμάτων που διεκπεραίωσε ο κάθε υπάλληλος που μπήκε σε τηλεργασία. Θα ήταν πιο έντιμο για τους αρμόδιους απλώς να χαρακτήριζαν άδεια λόγω του υγειονομικού κινδύνου», τονίζει.
Παρά ταύτα ο κ. Ξηρογιάννης παραδέχεται ότι όσον αφορά στην ηλεκτρονική εξυπηρέτηση, υπήρξε πρόοδος σε σχέση με την απόλυτη αδράνεια των προηγούμενων ετών. «Για πρώτη φορά βλέπουμε υπηρεσίες που κοινοποιούν πιστοποιητικά πολύ σύντομα σε σχέση με το χρόνο της ηλεκτρονικής υποβολής του αιτήματος. Θυμόμαστε τις εξαγγελίες προ πολλών ετών για ηλεκτρονική διακυβέρνηση, για την οποία δεν είχε γίνει το παραμικρό. Και σήμερα όμως οι υπηρεσίες του Δημοσίου δεν έχουν ηλεκτρονική επικοινωνία και απαιτείται ο πολίτης να συλλέξει έγγραφα από διαφορετικές υπηρεσίες», καταλήγει.
Της Βίκυς Βετουλάκη
