Το θέατρο του παραλόγου ζήσαμε τις προηγούμενες ημέρες στη Βουλή των Ελλήνων με αφορμή την πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης μετά την παταγώδη αποτυχία του επιτελικού χάους και όχι κράτους, που κατάφερε να μετατρέψει σχεδόν ολόκληρη την Αττική σε ένα ατελείωτο χιονοδρομικό κέντρο.
Η διαχείριση της πρόσφατης κακοκαιρίας είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό χιλιάδων συμπολιτών μας στην Αττική οδό, το κλείσιμο κεντρικών οδικών αρτηριών της πρωτεύουσας και αρκετών συνοικιών της Αθήνας, την κατάρρευση των υποδομών του ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίο κόπηκε για αρκετές μέρες σε χιλιάδες συμπολίτες μας με την κατάρρευση του δικτύου, ενώ αναδεικνύει με το χειρότερο τρόπο ότι το επιτελικό κράτος που ευαγγελίζεται η Ν.Δ. στην κυριολεξία δεν υπάρχει.
Η πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης μπορούσε να αποτελέσει εφαλτήριο για την απολογία ολόκληρης της Ν.Δ., αλλά και του Κυριάκου Μητσοτάκη προσωπικά, για την παταγώδη αποτυχία τους και την αρχή για μία δομημένη αντιπολιτευτική τακτική που θα στηριζόταν σε επιχειρήματα και προτάσεις για τη διαχείριση μιας σειράς κρίσεων που έχουν κοστίσει πάρα πολύ στην χώρα, αλλά και τους πολίτες, όπως η υγειονομική κρίση, οι φωτιές του καλοκαιριού, ο περασμένος χιονιάς, οπότε και πάλι έκλεισαν εθνικές οδοί, και η κυβέρνηση δείχνει ανήμπορη να αντιμετωπίσει.
Αντίθετη γνώμη, φυσικά, είχε ο κ. Τσίπρας, ο οποίος για άλλη μία φορά στάθηκε μέγας πολιτικός χορηγός της Ν.Δ. και της κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ προσήλθε στη Βουλή χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και οδήγησε την κουβέντα στο Κοινοβούλιο από τα ουσιώδη στα δευτερεύοντα ζητήματα.
Τι ακούσαμε, λοιπόν, για τη διαχείριση της χιονοκαταιγίδας από κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση; Απολύτως τίποτα. Αντίθετα, μάθαμε για το ποιος από τους δύο έχει καλύτερες σχέσεις με τα στελέχη διαχείρισης της Αττικής οδός, ποιος από τους δύο κατά την περίοδο της διακυβέρνησής του είχε ή έχει καλύτερες σχέσεις και σε ποιους έλεγε περισσότερα ευχαριστώ ο υπόδικος Μένιος, τον κύριο Μητσοτάκη με την πολιτική υπεροψία που τον διακρίνει να ζητάει στην ουσία μια μισή συγγνώμη από τους πολίτες οι οποίοι βρέθηκαν αποκλεισμένοι, και τον κύριο Τσίπρα με το πολιτικό θράσος που τον διακρίνει να ζητάει από τους άλλους να ζητήσουν συγγνώμη για πολιτική τυμβωρυχία της τραγωδίας στο Μάτι.
Η μπάλα στην εξέδρα λοιπόν…
Υπήρξε, όμως, ένα σημείο που συμφωνήσαν και οι δύο, όπως φαίνεται και από τις πανομοιότυπες ανακοινώσεις σε βάρος του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και του νέου προέδρου του Νίκου Ανδρουλάκη, βάζοντας ένα πλαστό πολιτικό ερώτημα. Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ της μομφής αφού δε θέλει εκλογές; Αρχικά, ζήτημα περί εκλογών δεν μπορούσε να τεθεί, καθώς η κυβερνητική πλειοψηφία ουδέποτε απειλήθηκε.
Το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, υπό την καθοδήγηση του προέδρου του ήταν το μοναδικό κόμμα που προσήλθε στη συζήτηση για την πρόταση μομφής με συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις για το πώς οφείλει να γίνει ο μετασχηματισμός ενός σύγχρονου υπουργείου Πολιτικής Προστασίας, με στόχο να αναδείξει την ανεπάρκεια του επιτελικού κράτους και της κυβέρνησης. Ο ίδιος ο Νίκος Ανδρουλάκης μετά την τραγωδία στο Μάτι υπήρξε ο δημιουργός και εισηγητής του rescEU, που αποτελεί σύγχρονο και ολοκληρωμένο πρόγραμμα διαχείρισης κρίσεων Πολιτικής Προστασίας και αλληλοβοήθειας μεταξύ των χώρων Ε.Ε.
Σε αυτό το σημείο να σημειωθεί πως η τραγική καθυστέρηση ενεργοποίησης του προγράμματος το προηγούμενο καλοκαίρι είχε ως αποτέλεσμα στην Ελλάδα να καούν τρεις φορές περισσότερές δασικές εκτάσεις σε σχέση με άλλες μεσογειακές χώρες.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν πλέον αντιληφθεί ότι ο πολιτικός άξονας έπειτα από χρόνια μετατοπίζεται προς όφελος του ΠΑΣΟΚ. Αυτό δεν οφείλεται μόνο στην προσωπική δημοφιλία του Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και στις ξεκάθαρες θέσεις που έχει αναγγείλει σε μία σειρά από ζητήματα και την ιδιαίτερη κινητικότητα που επιδεικνύει το κόμμα τον τελευταίο καιρό απευθυνόμενο σε φορείς και συλλογικότητες, προσπαθώντας να διαμορφώσει μία σύγχρονη πολιτική ατζέντα, που θα δώσει απαντήσεις σε ζητήματα, όπως η ενεργειακή άνοδος των τιμών, η άνοδος των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, η ανεργία των νέων που αποτελεί κομβικό πρόβλημα για τη χώρα μας και γενικότερα να ασκήσει μία υπεύθυνη αντιπολίτευση με ολοκληρωμένες και αξιόλογες προτάσεις, χωρίς πολιτικές ακρότητες και λεκτικούς λαϊκισμούς.
Όσο κάποιοι προσπαθούν να παρομοιάσουν τον Νίκο Ανδρουλάκη με την Ωραία Ελένη ή το μήλο της Έριδος στο δικομματικό αδιέξοδο της απλής αναλογικής που θα βασανίζει Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ, να τους θυμίσουμε ότι στο πολιτικό μας σύστημα υπάρχει και ο Δούρειος Ίππος του ΠΑΣΟΚ με το ανανεωμένο άφθαρτο στελεχιακό του δυναμικό που δε συνδιαλέγεται με Μένιους, με τις ξεκάθαρες πολιτικές του θέσεις και την πολιτική του αυτονομία που διασφαλίστηκε με τη συμμετοχή 280.000 στις εσωκομματικές του διαδικασίες του περασμένου Δεκέμβρη, κοιτάει μπροστά χωρίς να λοξοκοιτάζει δεξιά-αριστερά και στις επόμενες εκλογές θα οδηγήσει στην ολική επαναφορά της Σοσιαλδημοκρατίας ως κυρίαρχη πολιτική τάση στη χώρα μας.
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ θα είναι το πολιτικό ανάχωμα απέναντι στην επιτελική ανεπάρκεια της Ν.Δ. που διαχειρίζεται με όρους επικοινωνίας τις συνεχείς αποτυχίες της εις βάρος του Έλληνα πολίτη, αλλά και απέναντι στην ολοφάνερη ανικανότητα πλέον του ΣΥΡΙΖΑ να ασκήσει σοβαρά, απεύθυνα και αξιόπιστα τα καθήκοντά του ως αξιωματική αντιπολίτευση.
Όσο απομακρύνονται τα σενάρια που φτιάχνουν κάποιοι και θέλουν το ΠΑΣΟΚ από τη μία να κάνει τη λάντζα του κ. Μητσοτάκη και από την άλλη τα ρεπό του κ. Τσίπρα, τόσο υπάρχει η πραγματική ελπίδα για την αναγέννηση της Δημοκρατικής Παράταξης ως σοβαρής εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης.
Του Χρήστου Δημτσιούδη
πρ. γραμματέα Νεολαίας ΠΑΣΟΚ Μεσσηνίας, MSc Health Management
