Τα μοντέλα μέτρησης εκλογικού ανταγωνισμού στην Ευρώπη λένε ότι όποιο κόμμα κατεβαίνει στις εκλογές χωρίς ισχυρό οργανωτικό μηχανισμό, έχει χάσει, από την αφετηρία κιόλας και πριν καν φθάσει στην κάλπη, ένα ποσοστό 2% της δύναμής του.
Εάν ισχύει αυτό, και με τον κομματικό μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ ντε φάκτο διαλυμένο μετά τη διάσπαση, ο Αλέξης Τσίπρας συνέτριψε εκτός από τις – πανταχόθεν αμφισβητούμενες και μετέωρες – δημοσκοπήσεις, και όλους τους εκλογικούς οιωνούς, πολιτικούς και επιστημονικούς.
Τα παραπάνω ισχύουν και σε ό,τι αφορά τα αποτελέσματα της Μεσσηνίας. Χάνοντας τους δύο από τους τέσσερις βουλευτές που είχε εκλέξει τον Ιανουάριο του 2015 (Θανάση Πετράκο και Έλενα Ψαρρέα) κι ένα σεβαστό αριθμό του στελεχιακού του δυναμικού, κατάφερε να συγκρατήσει τις δυνάμεις του.
Προχθές συγκέντρωσε ποσοστό 30,51% και 28.556 ψήφους, ενώ στις αρχές του χρόνου κέρδισε 31,76% και 33.504. Βέβαια, με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο έχασε ένα βουλευτή, αφού εξέλεξε 3 αντί για 4, αλλά οι υποψήφιοι και το στελεχιακό δυναμικό που έδωσαν τη μάχη των εκλογών πρέπει να αισθάνεται απόλυτα ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα.
Κι αυτό, γιατί ο στόχος της διατήρησης των δυνάμεων, αλλά και αποδυνάμωσης της όποιας δυναμικής έδειχνε να έχει η Λαϊκή Ενότητα, επετεύχθη. Στα συν θα πρέπει να υπολογιστεί ότι σε μία ακόμα εκλογική αναμέτρηση κέρδισε το μεγαλύτερο Δήμο του νομού.
Σε ό,τι αφορά τα υπόλοιπα κόμματα, η Νέα Δημοκρατία είδε το ποσοστό της να πέφτει από 37,96% τον Ιανουάριο σε 35,45% προχθές, αλλά και να χάνει ένα σεβαστό αριθμό ψηφοφόρων, με απόλυτους όρους (40.037 πριν 8 μήνες, 33.200 προχθές). Εξέλεξε δε τον ίδιο μονοψήφιο αριθμό βουλευτών, μόνο τον επικεφαλής Αντώνη Σαμαρά.
Σε αντίθεση, η Χρυσή Αυγή σημείωσε άνοδο 1% περίπου (από 7,20% σε 8,10%), αλλά έχασε δέκα ψήφους περίπου σε σχέση με τον Ιανουάριο, ενώ εξέλεξε και ένα βουλευτή.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη κέρδισε το 5,93% των εκλογέων, αλλά δεν μπορούμε να τη μετρήσουμε με τον Ιανουάριο, μια και τότε υπήρχαν δύο ξεχωριστά κόμματα.
Το ΚΚΕ, αν και έχασε σε απόλυτο αριθμό ψήφων, είδε το ποσοστό στη Μεσσηνία να ανεβαίνει σε 5,43% από 4,94%.
Σε σχέση με το εθνικό της ποσοστό, η Λαϊκή Ενότητα πέρασε το κατώφλι του 3% (3,34%), ενώ προς τα πίσω πήγε το Ποτάμι. Από 4.05% και 4.207 ψήφους τον Ιανουάριο, προχθές έφτασε μόλις στο 2,89% και στους 2.709 ψήφους.
Αντίθετα, η Ένωση Κεντρώων από 0,95% “εκτοξεύθηκε” στο 2,73%, ενώ οι Ανεξάρτητοι Έλληνες κράτησαν τις δυνάμεις τους σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Βέβαια, το σημαντικότερο στοιχείο και στη Μεσσηνία ήταν η μεγάλη αποχή. Με εγγεγραμμένους στους εκλογικούς καταλόγους 197.239, ψήφισαν μόλις οι 96.233, ποσοστό που μεταφράζεται σε 48,79%. Δηλαδή, περισσότεροι από το 50% ψηφοφόροι δεν προσήλθαν, ο καθένας για τους δικούς του λόγους, στις κάλπες! Οι Δήμοι με τα χαμηλότερα ποσοστά συμμετοχής ήταν ο Δήμος Οιχαλίας (43,62%), ο Δήμος Πύλου – Νέστορος (43,96%) και ο Δήμος Τριφυλίας (46,06%). Μόνο στο Δήμο Καλαμάτας η συμμετοχή ξεπέρασε το 50%.
Χαμένοι και κερδισμένοι μετά το… ταμείο
Πρώτος ηττημένος οι δημοσκοπικές εταιρείες, για πολλοστή φορά.
Δεύτερος ηττημένος η Νέα Δημοκρατία: όσα έλεγε το πρόσωπο του κ. Βαγγέλη Μεϊμαράκη την ώρα που έφτανε στα γραφεία της Συγγρού δε θα μπορέσουν να τα αναιρέσουν τα συνήθη σοφίσματα.
Τρίτος ηττημένος, βαριά ηττημένος, ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης. Ο υπερβολικός στόχος του 10% αποδείχθηκε εξίσου ανεδαφικός με το 17% που είχε στόχο του το ΚΚΕ το 1981, γεγονός αποκαλυπτικό για το πολιτικό αισθητήριο του ηγετικού κλιμακίου του Ποταμιού.
Τέταρτος ηττημένος, βαρύτατα, η Λαϊκή Ενότητα του κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη. Είναι φανερό ότι ο μονόπλευρος πόλεμος του νέου κόμματος κατά του ΣΥΡΙΖΑ, και μάλιστα με ορολογία κωνσταντινοπούλειας κοπής από τη μέση της προεκλογικής περιόδου και έπειτα, κόστισε παρά απέδωσε.
Πέμπτος ηττημένος το ΚΚΕ. Εκτός και η ηγεσία του πείσει τα μέλη ότι, με τραυματισμένο το διασπασμένο ΣΥΡΙΖΑ και με χιλιάδες αριστερούς απογοητευμένους, δηλαδή με μια μεγάλη δεξαμενή προς άντληση ψήφων, είναι νίκη η διατήρηση του εκλογικού του ποσοστού.
Έκτος ηττημένος η συμμετοχή των πολιτών στην εκλογική διαδικασία: η σταθεροποίηση της αποχής σε υψηλά επίπεδα (και μάλιστα στις μικρότερες ηλικίες), παρά την κρισιμότητα των στιγμών, δεν είναι παρηγορητικό σημείο.
Καθόλου παρηγορητική δεν είναι φυσικά, ίσα ίσα, η αύξηση του ποσοστού της Χρυσής Αυγής, και μάλιστα δύο ημέρες μετά την ανάληψη από τον κ. Μιχαλολιάκο της πολιτικής ευθύνης για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από στέλεχος της φιλοναζιστικής οργάνωσης.
Η επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την απροσδόκητη και για τους οπαδούς του διαφορά των επτά μονάδων, αποτελεί προσωπική νίκη του προέδρου του.
Γενικότερα, ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τη δεύτερη ευκαιρία που διεκδικούσε με τους δικούς του όρους. Χωρίς ομηρίες και εκβιαστικές δεσμεύσεις, χωρίς κυβερνητικούς εταίρους – βαρίδια και χωρίς εξ αριστερών Ερινύες, αφού το εγχείρημα του Παναγιώτη Λαφαζάνη παρέμεινε ημιτελές και εκτός Βουλής.
Το δίλημμα «νέου» και «παλιού» λειτούργησε στο έπακρο, η επιστροφή των «ζόμπι» φόβισε περισσότερο κι από το νέο Μνημόνιο και η εντιμότητα μιας μεγάλης χαμένης μάχης ξεπέρασε την, εξίσου μεγάλη, ασυνέπεια της αρχικής ελπίδας.
Ήταν μια σπουδαία νίκη, αλλά δεν είναι λευκή επιταγή: Το ρεκόρ της αποχής και το, ανατριχιαστικά παγιωμένο, 7% της Χρυσής Αυγής υπενθυμίζουν ότι η δεύτερη ευκαιρία δε δίνεται άνευ όρων. Είναι μια ευκαιρία που, από σήμερα, κρίνεται σκληρά, πρωτίστως ως προς την αποτελεσματικότητά της, όπως κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε στις προχθεσινοβραδυνές επινίκιες δηλώσεις.
Μια υπενθύμιση. Μεγάλο ποσοστό του λαού (περίπου το ίδιο που εμπιστεύτηκε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη) έκρινε δίκαιο -μετά το «πρώτη φορά Αριστερά» που δεν πρόλαβε καν να λάβει υπόσταση- να δώσει μια δεύτερη ευκαιρία, όσο κι αν απογοητεύτηκε από το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και την ασχεδίαστη διακυβέρνηση. Αυτό, όμως, είναι και το τελευταίο ψηφοδέλτιο-συχωροχάρτι.
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
