Ένα ρεπορτάζ, σε τηλεοπτικό σταθμό, έδωσε το ερέθισμα στον μπάρμπα Γιώργο για το κείμενο που ακολουθεί. Όπως γράφει, «λένε η δουλειά δεν είναι ντροπή, φτάνει να μην πληγώσεις την ψυχή. Για επιβίωση και αξιοπρέπεια μπορεί να κάνεις οποιαδήποτε εργασία κι όταν ακόμη αυτή δεν είναι συμβατή με τα τυπικά σου προσόντα, όπως, για παράδειγμα, ένας νέος, που σπούδασε, κουράστηκε, ξοδεύτηκε και δεν μπορεί να βρει ανάλογη δουλειά με τη μόρφωσή του.
Ένας από αυτούς τους νέους, μη μπορώντας να βρει δουλειά σε αυτή την οικονομική λαίλαπα που ζούμε, αναγκάστηκε να ζητήσει οποιαδήποτε δουλειά στα βόρεια προάστια της Αττικής. Και βρήκε, αυτή του συνοδού. Όχι, όμως, ηλικιωμένων ή μικρών παιδιών, αλλά να βγάζει βόλτα τα σκυλιά τους. Δεν είπε όχι και έβγαζε ένα καλό χαρτζιλίκι. Το γεγονός αυτό παρουσιάστηκε στην τηλεόραση ως κορυφαίο γεγονός της ικανότητας του νέου να βρει δουλειά και, μάλιστα, αφορολόγητη, προς μεγάλη πικρία του κ. Σαμαρά, που δεν μπορεί να τον φορολογήσει γιατί δεν προέβλεπε η υπάρχουσα νομοθεσία να φορολογούνται οι νταντάδες των σκύλων. “Ελλάδα, δε θα χαθείς με τέτοια έξυπνα παιδιά που βγάζεις. Θα βρουν δουλειά, νταντάδες να γίνουν στα σκυλιά”».
Χ.Χ.
Επάγγελμα: Συνοδός σκύλων
