«Γιατί να είμαι στη σκηνή και να τραγουδώ όμορφα, αν δε φτάνει σε κάποιου την καρδιά και δε δω το χαμόγελό του;»
Εκπληρώνοντας μια παλιά ανοικτή υπόσχεση, η διάσημη Γερμανίδα σοπράνο Μάρλις Πέτερσεν θα τραγουδήσει για πρώτη φορά στην Κορώνη, τον τόπο που αποτελεί το καταφύγιο της ψυχής της εδώ και πολλά χρόνια, και κατοικεί μόνιμα την τελευταία τριετία.
Η μεγάλη βραδιά δίνεται στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Κορώνης και έχει προγραμματιστεί για την προσεχή Κυριακή, 21 Σεπτεμβρίου, στις 8.30, στο προαύλιο του Ιερού Ναού της Παναγίας Ελεήστριας, αποτελώντας ένα σπουδαίο καλλιτεχνικό γεγονός. Θα τη συνοδεύσουν οι διακεκριμένοι μουσικοί συνεργάτες της, Ματίας Λάντεμαν (πιάνο), Μάρκους Ντόινερτ (βιολί) και Ματίας Μπάουμχοφ (keyboard).
Με οργανωτικό «ενορχηστρωτή» και υπεύθυνο των προσκλήσεων, τον καπετάν Κώστα Κυρκοριανό, και μια πλειάδα φίλων και υποστηρικτών, το Φεστιβάλ Κορώνης έχει μια μακρά εντυπωσιακή πορεία φιλοξενίας αλλοδαπών και Ελλήνων καλλιτεχνών διεθνούς ακτινοβολίας.
Αυτή τη φορά, πέραν της εμφάνισης της Μάρλις Πέτερσεν, η οποία πείστηκε να τραγουδήσει παρά τη σθεναρή απόφασή της να θέλει την Κορώνη «ησυχαστήριο» που δε συνδέεται με τις μουσικές-επαγγελματικές έγνοιες, εκείνο που δίνει υπεραξία στην επικείμενη εκδήλωση, ανοίγοντας ένα νέο δρόμο, είναι ότι θα ενώσει επί σκηνής ντόπιους και ξένους μουσικούς, ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Αυτή η σύμπλευση και η ενεργός συμμετοχή περίπου 25 μελών από χορωδίες της Κορώνης και της Καλαμάτας αφήνουν ένα μονιμότερο αποτύπωμα, συνδέοντας και αγκαλιάζοντας ένα ευρύτερο κοινό, δεδομένου και ότι το ρεπερτόριο που έχει επιλεγεί καλύπτει μεγάλο μουσικό φάσμα και απευθύνεται σε όλους. Έτσι η γιορτή μεγαλώνει, εκπληρώνοντας τους υπέρτατους σκοπούς της μουσικής, που είναι να ενώνει και να δίνει χαρά στους ανθρώπους.
Η Μάρλις Πέτερσεν είναι πολυβραβευμένη και πολυαγαπημένη κοινού, μουσικών και κριτικών, με τις εμφανίσεις της να αποτελούν κάθε φορά «είδηση» παγκοσμίως. Στη μακρά καλλιτεχνική της πορεία έχει αποσπάσει κορυφαία βραβεία, ενώ τη συνοδεύουν χαρακτηρισμοί, όπως περιζήτητη ντίβα, η μαγεία της Μάρλις, ένα από τα κορυφαία υποκριτικά ταλέντα ή το μεγάλο αστέρι της όπερας κ.ά.
«Ο ρόλος της “Λούλου”, μία από τις πλέον επιτυχημένες παραγωγές στην ιστορία του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, έγινε talk of the town, όταν ανέβηκε σε πρώτη πανελλήνια παρουσίαση τον Οκτώβριο του 2005, εντυπωσιάζοντας κοινό και κριτικούς στην Ελλάδα και το εξωτερικό», αναφέρεται στη σελίδα του Μεγάρου Μουσικής.
Με αυτή τη σπουδαία, λοιπόν, καλλιτέχνιδα είχαμε την ευκαιρία να συναντηθούμε πριν από λίγες μέρες (μαζί με τη μαέστρο των χορωδιών Κορώνης και Allegri, Αγγελική Λαζάρου) και να μιλήσουμε για τη σχέση της με την Ελλάδα και την Κορώνη, για τη μουσική, αλλά και για απλά καθημερινά πράγματα (όπως οι πολλές γάτες της, οι… μελιτζάνες, τις οποίες αρέσει να τρώει με όλες τις συνταγές, η κιθάρα, που είναι το όργανο που ανοίγει τη δική της καρδιά…). Και ήταν λες και γνωριζόμασταν από χρόνια… Αλλά αυτό δε θα πρέπει να κάνει εντύπωση, καθώς πρόκειται για έναν πραγματικά πολύ απλό και γήινο άνθρωπο που δεν έχει αλλοτριωθεί από τη λάμψη της επαγγελματικής επιτυχίας.
«Γιατί… μωρέ;»
Η Μάρλις λάτρεψε τη χώρα μας και τους ανθρώπους της με την… πρώτη ματιά, όταν σε εφηβική ηλικία βρέθηκε στην Αθήνα και στην Κέρκυρα και έκτοτε επέστρεφε με κάθε ευκαιρία, με ταξίδια σε διάφορες περιοχές, ενώ έμεινε στο Πήλιο και για εννέα χρόνια στην Αθήνα. Τους δεσμούς με την Ελλάδα τόνωσε η επιτυχία της εμφάνισης το 2005 στο Μέγαρο Μουσικής, με τις συνεργασίες να μη σταματούν όμως εκεί (ακολούθησαν η μονόπρακτη όπερα «Ο Νάνος» του Αλεξάντερ φον Τσεμλίνσκυ, το 2021 έδωσε συναυλία για τα 30 χρόνια του Μεγάρου, έχει διδάξει σε master class και έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ σε διάφορες πόλεις, όπως Μυτιλήνη, Ναύπλιο κ.ά.).
Το 2007 αγόρασε το κτήμα στην Κορώνη και δέκα χρόνια μετά είχε ετοιμάσει το σπιτικό της (όχι χωρίς να αντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες κατά την ανέγερσή του), ενώ από το 2022 αποφάσισε τη μόνιμη διαμονή, έχοντας αφήσει το διαμέρισμά της στη Βιέννη.
«Πάντα η Ελλάδα ήταν το σπίτι της ψυχής μου» αναφέρει συχνά, ενώ στην ερώτηση γιατί οι ξένοι αγαπούν την Ελλάδα, η Μάρλις λέει ότι βρίσκουν εδώ -μαζί με το κλίμα, τη φύση, τη θάλασσα και όλες τις ομορφιές- έναν πιο απλό και χαλαρό τρόπο ζωής, κι αυτό ήταν που είχε ανάγκη και η ίδια, καθώς στη Βόρεια Ευρώπη και σε χώρες όπως η Γερμανία «όλα είναι κανονισμένα βάσει προγράμματος, αλλά εδώ δε χρειάζεσαι να είσαι πάντα έτσι. Στην Ελλάδα μπορείς να μάθεις το “αφήνεσαι στη ροή”».
Ωστόσο, τονίζει, χρειάζεται μια ισορροπία ώστε να είσαι αξιόπιστος όταν πρέπει και πιο χαλαρός όταν θέλεις και έχεις την ευκαιρία. Φυσικά, δεν είναι όλα εύκολα και ειδυλλιακά, με τη Μάρλις να αναφέρει ως παράδειγμα τους μάστορες που δε βρίσκεις εύκολα ή τη διαρκή αναβλητικότητα του «άσ’ το για αργότερα», που δημιουργεί πρόβλημα από ένα σημείο και μετά.
Εκείνο, όμως, που πραγματικά τη στενοχωρεί και δεν μπορεί να καταλάβει τους Έλληνες είναι το ότι δε νοιάζονται, δεν τιμούν και δεν προστατεύουν τη γη της πατρίδας τους. Πετούν σκουπίδια παντού και ξεφορτώνονται τα ογκώδη απορρίμματα όπου να ‘ναι- ίσως, παρατηρεί, και με κάποια κακία για τους άλλους (τη γνωστή παροιμία με την κατσίκα του γείτονα).
«Γιατί… μωρέ;» αναρωτιέται στα ελληνικά -τα οποία μιλάει πολύ καλά- και σκέφτεται φωναχτά ότι η εκπαίδευση και η τοποθέτηση περισσότερων κάδων ίσως βελτίωναν την κατάσταση των σκουπιδιών.
Οι πέντε ωραιότεροι μήνες της ζωής της…
Το 2021 η Μάρλις πήρε την τελευταία πτήση από Μόναχο για Αθήνα, πριν επιβληθεί το γενικό lock down για την ανάσχεση της πανδημίας του κορωνοϊού και αποφάσισε να περάσει την «καραντίνα» στην Κορώνη. Χαρακτηρίζει εκείνο το διάστημα ως τους 5 καλύτερους μήνες της ζωής της, ενώ η πρότερη φόρτιση ήταν τέτοια που τον πρώτο μήνα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να κάθεται στο μπαλκόνι και να κοιτάζει τη θάλασσα.
«Έπειτα από 32 χρόνια εξαντλητικού προγράμματος και απαιτήσεων, ήταν εύκολη για μένα η αλλαγή ζωής» μας λέει και συνεχίζει: «Συνειδητοποιώ ότι είμαι μια γυναίκα που αλλάζει, το σώμα και το μυαλό δε θέλουν πια τόσο μεγάλες ταχύτητες, θέλουν ησυχία και κάτι άλλο στη ζωή.
Σε αντίθεση με όταν ήμουν πιο νέα, τώρα μπορώ να διαλέξω. Η ποιότητα και η δυνατότητα να διαλέγεις τον τρόπο ζωής σου και τι θέλεις να κάνεις είναι πολύ σημαντική».
Γεννημένη για το τραγούδι και τη σκηνή…
Η Μάρλις ήταν 4 ετών όταν έδειξε ότι διαθέτει μουσικό αυτί, παρότι οι γονείς της δεν είχαν ιδιαίτερη σχέση με τη μουσική. Στα 7 της χρόνια ξεκίνησε μαθήματα πιάνου και στο σχολείο οι δάσκαλοί της κατάλαβαν ότι είχε πολύ καλή φωνή, γι’ αυτό και τραγουδούσε σε όλες τις παραστάσεις. Αλλά ήταν η συμμετοχή στην εκκλησιαστική χορωδία, και σε ηλικία 16 ετών, όταν έγινε η «αποκάλυψη», με τη νεαρή Πέτερσεν, χωρίς πρότερη σχετική εκπαίδευση, να ανταποκρίνεται σε όλες τις δύσκολες μουσικές προκλήσεις, αποκαλύπτοντας ένα εντυπωσιακό φωνητικό εύρος. «Εκεί κατάλαβα ότι θέλω να γίνω τραγουδίστρια» εξηγεί η Γερμανίδα κολορατούρα σοπράνο. Ωστόσο, οι γονείς της ανησυχούσαν ότι το τραγούδι δε θα της εξασφάλιζε μια εύκολη ζωή και η συμβιβαστική λύση ήταν να σπουδάσει δασκάλα και μετά να δοκιμάσει αν μπορεί να τα καταφέρει στο τραγούδι. Τελικά, η Μάρλις δε χρειάστηκε να μπει στην εκπαιδευτική αίθουσα, καθώς οι σπουδές της στο τραγούδι, δίπλα στη διάσημη Ουγγαρο-γερμανίδα Sylvia Geszty, τη βοήθησαν να τελειοποιήσει το ταλέντο της και έδειξαν καθαρά σε όλους το δρόμο.
Amazing (θαυμάσια), απαντά αυτοματικά η Μάρλις Πέτερσεν στο άκουσμα του ονόματος της Μαρίας Κάλλας, ενώ παρατηρεί ότι είναι υπέροχο που θεωρείται «ηρωίδα» (όπως συμβαίνει π.χ. με διάσημους αθλητές) για όλους στην Ελλάδα και είναι τραγουδίστρια της όπερας. Θεωρεί, δε, ότι ο «μύθος» της προέρχεται όχι μόνο από το ταλέντο και τη μεγάλη καριέρα της, αλλά και επειδή ήταν πολύ ανθρώπινη, ανυψώθηκε και χάθηκε, θυμίζοντας αρχαία τραγωδία.
Ταλέντο και κάτι παραπάνω από φωνή: μουσικότητα, αποφασιστικότητα και εγκεφαλικότητα, καθώς και μια μερίδα τύχης που θα σε οδηγήσει σε έναν πρόσφορο δρόμο, είναι τα «συστατικά» για επιτυχία πάνω στη μουσική σκηνή, σύμφωνα με τη Μάρλις, και η ίδια το βιώνει ως θεϊκό κάλεσμα και προορισμό ζωής.
«Η φωνή της Μάρλις είναι λυρική σοπράνο, αλλά οι ρόλοι της είναι δραματικοί, είναι τραγωδίες. Δεν επαναλαμβάνεται ποτέ, είναι τόσο διαφορετική σε κάθε εμφάνιση και τα καταφέρνει με πολύ διαφορετικούς ρόλους, που δείχνουν όλες τις στάσεις της ζωής» παρατηρεί η Αγγελική Λαζάρου.
Είναι «high performance sport» προσθέτει η Μάρλις Πέτερσεν για τις απαιτήσεις της όπερας, εξηγώντας ότι ο τραγουδιστής (η τραγουδίστρια) δεν μπορεί να κάνει 8-10 ώρες εξάσκησης που χρειάζεται για ένα όργανο, αλλά απαιτείται να έχει 3 και πλέον ώρες πλήρους συγκέντρωσης κατά την παράσταση, προσέχοντας την κίνηση, το συγχρονισμό με τη χορωδία και το μαέστρο και τόσα άλλα πολλά πράγματα που χρειάζεται να αντιμετωπίσει πάνω στη σκηνή.
Κάνει ακόμη λόγο για τις 6 τρελές εβδομάδες της προετοιμασίας, με 6 ώρες πρόβας την ημέρα, με στόχο να «βελτιώσεις όλα αυτά που κάνεις, τα συναισθήματα που πρέπει να δείξεις. Η όπερα δεν ακούγεται, είναι παράσταση, κι εγώ λατρεύω να είμαι πάνω στη σκηνή.
Αυτό λατρεύω σε αυτό το επάγγελμα, αλλά με συναρπάζει και το να “γλιστράς” (sneak) στην ψυχολογία μιας (άλλης) γυναίκας. Π.χ. στη Μήδεια πρέπει να βρεις μέσα σου τη θέληση να σκοτώσεις τα παιδιά σου… Πού θα το βρεις αυτό; Θα πας να βρεις ένα σημείο μέσα σου που ζηλεύει, όπου υπάρχει τόση πολλή ζήλεια και μίσος. Το ξέρουμε αυτό, πιστεύω, ότι όλοι το έχουμε. Πρέπει να βρεις, λοιπόν, εκείνη τη στιγμή αυτή την ενέργεια και να τη βγάλεις στη σκηνή. Να είσαι έτοιμη να σκοτώσεις οτιδήποτε υπάρχει γύρω σου, ό,τι δημιούργησε και αγαπάει, κι όλα αυτά να βγουν στο τραγούδι, στη φωνή, στο πρόσωπο, στο σώμα. Είναι συναρπαστικό για μένα».
Ζωτικής σημασίας είναι, όμως, και η επικοινωνία με το κοινό: «Είναι σημαντικό να υπάρχουν και οι δύο πλευρές για να δημιουργηθεί αυτός ο κύκλος. Όταν έχεις την αποδοχή του κοινού, επιστρέφεις πίσω την όμορφη ενέργειά σου. Γιατί να είμαι στη σκηνή και να τραγουδώ όμορφα, αν δε φτάνει σε κάποιου την καρδιά και δε δω το χαμόγελό του; Αυτό φτάνει πίσω σε μένα στη σκηνή. Αυτό είναι το όμορφο και γι’ αυτό το κάνουμε» είναι η τρυφερή σχέση της Μάρλις με το κοινό της.
Όσο για τη «Λούλου» του Μπεργκ, με την οποία «ταυτίστηκε» για 18 χρόνια, κάνοντας τεράστια επιτυχία διεθνώς, η Μάρλις Πέτερσεν αναφέρει: «Δεν είναι μια τυπική όπερα. Είναι μια παράξενη τρελή ιστορία που δείχνει τη μοίρα, την άνοδο και την πτώση ενός νέου κοριτσιού, μέσα σε μόλις τρία χρόνια, από 15 έως 18 χρόνων. Αυτό που με συναρπάζει είναι ότι δεν μπορείς να βάλεις τη Λούλου σε ένα πλαίσιο, δεν ακολουθεί κανέναν κανόνα, είναι πολλά και ό,τι περιμένεις δεν είναι, είναι ελεύθερο πνεύμα, αλλά ταυτόχρονα όχι. Η ελευθερία της ύπαρξής της είναι πολύ ενδιαφέρουσα».
Στην Ελευσίνα, στη Βιέννη και εν πλω…
Όσο για τα επόμενα σχέδιά της, η Μάρλις Πέτερσεν θα εμφανιστεί στη Βιέννη τον προσεχή Δεκέμβριο με την όπερα που έχει συνθέσει ο Τσέχος Λ. Γιανάτσεκ «Markopulos affair» (ναι, το όνομα είναι ελληνικό, με πρωταγωνίστρια μια κυρία…337 ετών) και θα επιστρέψει εκεί την άνοιξη για τον Μπότσεκ (Wozzek) του Μπεργκ. Θα δώσει διάφορα ρεσιτάλ ανά τον κόσμο, αλλά και εν πλω, σε κρουαζιέρα 10 ημερών στα Κανάρια Νησιά το Μάρτιο. Φυσικά, δεν ασχολείται μόνο με τη μουσική. Είχε πάντα ιδιαίτερη αγάπη για τα αρώματα και τώρα είναι ενθουσιασμένη με την αρωμαθεραπεία και τη μείξη λαδιών (έχοντας παρακολουθήσει και σχετικό σεμινάριο), ενώ στα ταλέντα της συμπεριλαμβάνεται το μασάζ!
Τέλος, είναι προσκεκλημένη και θα συμμετάσχει στις 25-27 Σεπτεμβρίου στο 3ο διεθνές συμπόσιο της Ελευσίνας που έχει τίτλο «Επαναγοητεύοντας τον Κόσμο» (Re-enchanting the World). Εκεί η Μάρλις Πέτερσεν θα μιλήσει με θέμα «Πώς να βρούμε πάλι τη μαγεία στη δουλειά» (Re-enchanting Work), με την ίδια να βρίσκεται σε (διαρκή) διαδικασία αναζήτησης…
Στην Κορώνη την Κυριακή για την υπόσχεση…
«Πρέπει να υπάρχει ένα μέρος που δεν έχεις τραγουδήσει» ή κάπως έτσι είχε πει πριν από χρόνια στη Μάρλις Πέτερσεν, στην προσπάθεια που έκανε να την πείσει να δώσει μια συναυλία στην Κορώνη, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Τεχνών. Εκείνη, όμως, δεν ήθελε να συνδέσει την Κορώνη με τη μουσική και τα επαγγελματικά, υπερασπιζόμενη το δικαίωμά της να έχει έναν τόπο ηρεμίας, χωρίς (εξωτερικούς και εσωτερικούς) καταναγκασμούς.
Η υπόσχεση που είχε δώσει στον Κώστα Κυρκοριανό ήταν ότι αυτό θα γίνει κάποτε στο πλαίσιο κάποιας γιορτής ή φεστιβάλ, κι αυτό θα συμβεί την Κυριακή 21/9/2025. «Η υπόσχεση είναι υπόσχεση και όταν το κάνω, το κάνω με όλη μου την καρδιά. Αν το κάνεις αλλιώς, δεν έχει νόημα» λέει η Μάρλις Πέτερσεν και μας προσκαλεί να απολαύσουμε «ένα πραγματικά καλό κονσέρτο» και να ταξιδέψουμε με τη φωνή της!
Εκτός από τους τρεις διακεκριμένους μουσικούς που έχουν έρθει από Γερμανία και Αυστρία, πάνω στη σκηνή θα πάρουν θέση και 25 μέλη από τις χορωδίες του Φεστιβάλ Κορώνης, της Allegri, της Φιλαρμονική και του Ωδείου του Δήμου Καλαμάτας, του Ορφέα και της Αρμονίας Καλαμάτας. Αυτή η συνεργασία χαροποιεί όλες τις πλευρές, με τη Μάρλις να εκφράζει τον ενθουσιασμό της, λέγοντας ότι θα μπορούσε να δώσει τη μουσική παράσταση μόνη της, όμως έτσι γίνεται πιο συμπεριληπτικό.
Η μαέστρος Αγγελική Λαζάρου μεταφέρει ότι πολύ γρήγορα έφυγε το αρχικό άγχος, χάρις στην απλότητα της Μάρλις και την ικανότητά της να μεταφέρει τις γνώσεις της, και όλα τα μέλη απολαμβάνουν τις πρόβες, μαθαίνοντας πολλά από τη διακεκριμένη σοπράνο. «Είναι ένα μάθημα ζωής που μας δίνει το Φεστιβάλ Κορώνης» προσθέτει με νόημα.
Το δε πρόγραμμα της συναυλίας «Μάρλις Πέτερσεν και Φίλοι-Μια φωνή σε ένα ταξίδι» περιλαμβάνει κομμάτια από εκκλησιαστική και κλασική μουσική, οπερέτα, μουσική δωματίου, τραγούδια από μιούζικαλ και ταινίες, μέχρι και ένα ελληνικό τραγούδι για τη θάλασσα!
«Έχω καθήκον να φέρω αυτά τα κομμάτια στο ίδιο ύψος της αρχικής τους μαγείας»
Η ερώτηση για μια «σύγκριση» της κλασικής με τη σύγχρονη μουσική απαντήθηκε γραπτώς (στα αγγλικά) από τη Μάρλις, αναφέροντας τα παρακάτω: «Η κλασική μουσική επιβιώνει εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Ακόμη παίζουμε το έργο συνθετών που δημιουργήθηκε πριν από 1.500 χρόνια και ακόμη παλαιότερα. Πιστεύω ότι υπάρχει μια αιώνια μαγεία σε αυτά κομμάτια και σε αυτούς τους συνθέτες. Δέχθηκαν το άγγιγμα από το “χέρι του Θεού” και η μαγεία πέρασε από το νου στα χέρια τους και μέσα στη μουσική που έγραψαν.
Ως καλλιτέχνις είναι ένα εσωτερικό καθήκον να φέρω αυτά τα κομμάτια στο ίδιο ύψος της αρχικής τους μαγείας, κάτι που σημαίνει ότι η ιερή ενέργεια πρέπει επίσης να είναι μέσα μου για να το κάνω με αξιοπρέπεια και αφοσίωση. Είναι “θεϊκό κάλεσμα”, όταν έχεις το χάρισμα της μουσικότητας (musicality), για αυτό και το ονομάζουμε vocation (σ.σ. στα αγγλικά είναι η ίδια λέξη για τη θεϊκή αποστολή-κάλεσμα, την κλίση-προορισμό, καθώς και για το επάγγελμα). Είμαι πεπεισμένη ότι κάνουμε ένα επάγγελμα με θεραπευτική δύναμη.
Οι καιροί προχωρούν και η κλασική μουσική στις μέρες μας καθοδηγείται περισσότερο από το μυαλό και όχι τόσο από την καρδιά. Έχουμε τόσες πολλές τεχνικές δυνατότητες, ηλεκτρικά όργανα, νέες τεχνικές παιξίματος κι έτσι το “βασίλειο” της σύνθεσης έχει αλλάξει εντελώς.
Μεγαλώνοντας καταλαβαίνω ότι όλο το ανθρώπινο σύστημα χρειάζεται αρμονία, ίσως γι’ αυτό μας αρέσει να κοιτάζουμε πίσω “τον παλιό καλό καιρό” και την καλή παλιά αιώνια εμπνευσμένη μουσική του Μπαχ, του Μότσαρτ, του Βέρντι, για να αναφέρω απλώς τρεις από τον “ωκεανό” της φανταστικής μουσικής».
MARLIS PETERSEN & FRIENDS – A VOICE ON A JOURNEY
Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου, 20.30, στην Ελεήστρια της Κορώνης
Τέσσερις μουσικοί φίλοι σάς προσκαλούν σε μια μελωδική βραδιά με θρησκευτική μουσική, κλασικό τραγούδι, οπερέτα, μουσική σαλονιού, μιούζικαλ και κινηματογράφο!
Έργα των: W.A. Mozart, Richard Strauss, Fritz Kreisler, Alexander Zemlinsky, Fred Raymond, Michael Gore, Claude-Michel-Schοnberg, Barbra Streisand, Μαρίνας Σάττι.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Marlis Petersen | σοπράνο
Markus Daunert | βιολί
Stephan Matthias Lademann | πιάνο
Matthias Baumhof | keyboard
Συμμετέχουν η Χορωδία Κορώνης και μέλη της χορωδίας Allegri
ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
15 / 12 / 10 ευρώ (κάτω των 18 είσοδος ελεύθερη)
Προπωλούμενα &και διαδικτυακά εισιτήρια θα έχουν έκπτωση
ΑΓΟΡΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ
www.ticketservices.gr
00 30 210 7234567
-Κατάστημα Αλντεμπαράν, Κορώνη
Της Χριστίνας Ελευθεράκη
