Με την αιτιολογία ότι ο δανεισμός από τράπεζες ήταν αλόγιστος, το Ειρηνοδικείο Καλαμάτας απέρριψε αίτηση 52χρονης εκπαιδευτικού για ρύθμιση οφειλών της σε τράπεζες.
Ούτε λίγο – ούτε πολύ οφείλει πάνω από 400.000 ευρώ, εκ των οποίων 134.000 ευρώ προέρχονται από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
Σε άλλη περίπτωση, το Ειρηνοδικείο δικαίωσε δανειολήπτη και προχώρησε σε ευνοϊκή ρύθμιση για τα χρέη του.
Αλόγιστος δανεισμός
Στην πρώτη απόφαση, η αίτηση είχε κατατεθεί από 52χρονη εκπαιδευτικό με δύο ενήλικα παιδιά. Ο σύζυγός της εργάζεται ως υπάλληλος με μηνιαίες αποδοχές 1.100 ευρώ. Η ίδια λαμβάνει μισθό 1.039,39 ευρώ. Καθώς τα παιδιά τους είναι άνεργα και κατοικούν μαζί τους, τα έξοδα διαβίωσης της 4μελούς οικογένειας υπολογίσθηκαν σε 1.600 ευρώ μηνιαίως.
Κατοικούν σε δικό τους σπίτι 120 τ.μ., η αξία του οποίου εκτιμήθηκε στα 200.000 ευρώ. Η ίδια διαθέτει από κοινού με το σύζυγό της ένα αυτοκίνητο 1.600 κυβικών και ο σύζυγός της άλλο ένα 1.400 κυβικών.
Στην απόφαση του δικαστηρίου αναφέρεται ότι από το 2007 προέβαινε σε υπέρμετρο δανεισμό και με τη χρήση ανακυκλούμενης πίστωσης για την επίτευξη επιπέδου διαβίωσης ανώτερου από τις οικονομικές της δυνατότητες.
Συγκεκριμένα, το 2000 έλαβε στεγαστικό δάνειο ύψους 52.824,65 ευρώ, το 2002 άλλο ένα στεγαστικό 9.000 ευρώ και το 2007 ένα καταναλωτικό δάνειο με υποθήκη του σπιτιού 120.000 ευρώ.
Το 2009 έλαβε δύο στεγαστικά δάνεια συνολικού ύψους 285.250 ευρώ, τα οποία χρησιμοποίησε για να εξοφλήσει τα παραπάνω δάνεια, δίνοντας 167.639,12 ευρώ, αλλά και για την εξόφληση κι άλλων δανείων, ύψους 118.170,28 ευρώ.
Κατά την ημέρα συζήτησης στο δικαστήριο της αίτησής της, η οφειλή της ήταν 407.818,17 ευρώ, εκ των οποίων 134.188,45 ευρώ προέρχονται από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
Το δικαστήριο αναγνώρισε ότι το εισόδημά της έχει μειωθεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, με αποτέλεσμα το μέσο ατομικό της εισόδημα να ανέρχεται στα 1.757,06 ευρώ και το μέσο οικογενειακό εισόδημα στα 3.221,97 ευρώ. Ωστόσο, κατέληξε ότι δεν επέδειξε συμπεριφορά συνετού καταναλωτή, ανεξάρτητα από τον τρόπο προώθησης από την πλευρά των τραπεζών, αφού συνέχισε να δανείζεται, παρότι διέβλεπε ως ενδεχόμενο την αδυναμία να πληρώσει τις υποχρεώσεις της. Γι’ αυτό και απέρριψε την αίτησή της.
Θετική απόφαση
Η δεύτερη περίπτωση αφορούσε 49χρονο δημοτικό υπάλληλο με τρία παιδιά (ένα ανήλικο), ο μισθός του οποίου έχει υποστεί σημαντικές περικοπές κι αυτή τη στιγμή λαμβάνει μηνιαία 846,36 ευρώ. Η σύζυγός του εργάζεται σε πρόγραμμα και πληρώνεται ανά 7-8 μήνες, με ποσό που μπορεί να φτάνει έως τα 2.500 ευρώ για όλο αυτό το διάστημα. Τα δε χρήματα αυτά η σύζυγός του τα χρησιμοποιεί για την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου για την κύρια κατοικία της οικογένειας. Οι δε δαπάνες διαβίωσης της οικογένειας ανέρχονται σε 900-970 ευρώ το μήνα.
Το 2010 ο 49χρονος προχώρησε σε συγχώνευση τριών δανείων που είχε σε ένα, ύψους 22.917,19 ευρώ.
Από το χρόνο λήψης αυτού του δανείου, όμως, αδυνατούσε να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του και το δικαστήριο αποφάσισε ότι έχει περιέλθει σε μόνιμη και διαρκή αδυναμία.
Το δικαστήριο δέχτηκε την αίτησή του και ρύθμισε τα χρέη του για μια 4ετία, κατά την οποία θα καταβάλλει 100 ευρώ μηνιαίως. Με τη λήξη της ρύθμισης θα έχει καταβάλει 4.800 ευρώ. Όσο για την υπόλοιπη οφειλή, εφόσον τηρήσει τη ρύθμιση, απαλλάσσεται.
Της Βίκυς Βετουλάκη
