Συμπάσχουν οι Καλαματιανοί στους μετανάστες, αλλά ζητούν λύση (φωτογραφίες)


Σε «υγρό τάφο» έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια η Μεσόγειος για ανθρώπους που ψάχνουν απεγνωσμένα τη «Γη της επαγγελίας», εγκαταλείποντας την πατρίδα τους είτε για οικονομικούς είτε για άλλους λόγους.
Καθώς το φαινόμενο όλο και εντείνεται, με απώλεια χιλιάδων ψυχών, η ελληνική αλλά και η ιταλική πλευρά ζητούν τη βοήθεια της Ευρώπης, ώστε να υπάρξει ένα σχέδιο για το Μεταναστευτικό.
Το «Θάρρος» μίλησε με Καλαματιανούς και δείτε τι μας απάντησαν για το σοβαρό αυτό θέμα:

 
Νάσος
Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει καθημερινά  και έρχεται να προστεθεί σε μια σειρά από παρόμοια γεγονότα που καθιστούν τη Μεσόγειο υδάτινο τάφο για ανθρώπους, στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν, κυρίως, από χώρες που πλήττονται από τον πόλεμο, την τρομοκρατία και τις κακουχίες. Έτσι πέφτουν στα νύχια λαθρεμπόρων ανθρωπίνων ψυχών, για ένα καλύτερο μέλλον, που τελικά καταλήγει σε τραγωδία.
Είναι πασιφανές ότι η Ελλάδα δε δύναται να αντέξει άλλο αυτό το ποσοστό μεταναστευτικής εισροής. Μεταναστευτική πολιτική σημαίνει οργάνωση, σχεδιασμός, κριτήρια (ποσοτικά και ποιοτικά) και όχι εισβολή, εκτοπισμός Ελλήνων εργαζομένων και δημιουργία γκέτο, με κίνδυνο για την εθνική και κοινωνική συνοχή.
Θα πρέπει, πέρα από τα εθνικά μέτρα ασφάλειας και ελέγχου των διελεύσεων αυτών, η Ε.Ε. να αντιμετωπίσει το θέμα σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, αναζητώντας τα βαθιά αίτια που προκαλούν αυτό το κύμα μετανάστευσης, με κύριο άξονα την εφαρμογή διπλωματικής πολιτικής στις αποσταθεροποιημένες πολιτικά χώρες της Λιβύης, του Ιράκ, της Συρίας και την αποτελεσματική αντιμετώπιση του τζιχαντισμού.
 
Γιάννης
Ο Γιάννης ζει το θέμα των μεταναστών από πολύ κοντά, αφού διαμένει στην Κω: «Στην Κω που ζω από το περασμένο καλοκαίρι, το φαινόμενο εισόδου στην Ελλάδα γίνεται όλο και πιο έντονο. Οι μετανάστες αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε κάθε σημείο γύρω από λιμάνι, καθώς το αστυνομικό τμήμα δεν μπορεί να ανταπεξέλθει τόσο γρήγορα και να τους εξυπηρετήσει όλους.
Με ενέργειες βουλευτή της Κω βρέθηκε παλιό ξενοδοχείο (ιδιοκτησίας της Τράπεζας Πειραιώς). Περιφέρεια, εθελοντές και στρατός βοήθησαν στον καθαρισμό του, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει και να μεταφέρουν εκεί τους μετανάστες, για να αποσυμφορηθεί το κέντρο της πόλης και το αστυνομικό τμήμα.
Στη συνέχεια όλοι αυτοί οι μετανάστες, αφού ελεγχθούν από το αστυνομικό τμήμα, φεύγουν για τον Πειραιά, ενώ αρκετοί από αυτούς για το εξωτερικό, όπου έχουν συγγενείς.
Το θέμα είναι ότι σίγουρα χρειάζονται περισσότερο προσωπικό οι υπηρεσίες, ώστε να εξυπηρετούν περισσότερο κόσμο και να μη δημιουργούνται οι εικόνες που βλέπουμε εμείς στο νησί.
 
Στάβυ
Θεωρώ ότι πρέπει να δημιουργηθούν υποδομές υπέρ των μεταναστών και αυτό να γίνει με καλή πρόθεση και καλό πνεύμα. Ωστόσο, δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό στη χώρα μας κάτι τέτοιο, επειδή είμαστε ρατσιστές.
Πρέπει να δούμε το θέμα ανθρωπιστικά, αφού κι εμείς έχουμε υπάρξει μετανάστες.
 
Νίκος
Όταν γίνονται τόσο μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών, είτε για οικονομικούς λόγους είτε για λόγους πολέμου ή διωγμών, υπάρχουν πάντα νεκροί και αυτό είναι απαράδεκτο.
Θεωρώ ότι στην Ελλάδα δεν μπορούν να χωρέσουν όλοι οι μετανάστες και πρόσφυγες του κόσμου. Γι’ αυτό είμαστε και σε μια ένωση κρατών, ώστε να αντιμετωπίζουμε αυτά τα πράγματα ενιαία.
Δεν μπορούμε να σταθούμε αμέτοχοι σε αυτό που ζουν αυτοί οι άνθρωποι. Προφανώς, αν ήταν καλά στις χώρες τους, δε θα έρχονταν εδώ.  
 
κ. Θεόδωρος
Οι μετανάστες είναι πάρα πολλοί. Τι να κάνει ο κρύος στον παγωμένο; Ναι, είναι άνθρωποι και συμπάσχουμε, αλλά αυτό πρέπει να το αντιμετωπίσει η ΕΟΚ. Το πρόβλημα είναι πολύ μεγάλο και μας φοβίζει, αφού δεν ξέρει κανείς τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί. Δίκιο έχουν και αυτοί, αλλά δίκιο έχουμε και εμείς.
Κι εμείς υπήρξαμε μετανάστες, αλλά όταν φύγαμε, μας έλεγξαν όσο δεν πήγαινε, χαρτιά, αστυνομίες, ποινικά μητρώα. Άρα, δεν πήγαμε έτσι. Εμείς ήμασταν μετανάστες, αυτοί είναι λαθρομετανάστες.
 
κα Stacy, κ. Ιωσήφ
Εγώ ήμουν στην Αμερική επί 52 χρόνια. Αυτό που γίνεται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα και την Ευρώπη είναι το χειρότερο. Κι εμείς μετανάστες πήγαμε έξω, αλλά πήγαμε με το νόμο, περάσαμε από γιατρούς, βγάλαμε χαρτιά, είχαμε τα πάντα. Για παράδειγμα, εμείς ήμασταν 7 άτομα, η αδερφή μου η μικρή είχε πνευμονία τότε και έτσι την κόψανε για 3 χρόνια.
Όταν φτάσαμε εκεί, μας έμαθαν τη γλώσσα και δουλέψαμε από 14 χρόνων. Έτσι καταφέραμε να επιβιώσουμε.
Η κατάσταση πλέον στην Ελλάδα με φοβίζει πάρα πολύ και σκέφτομαι να ξαναφύγω για την Αμερική.
 
κ. Γιάννης
Κι εμείς κάποτε είχαμε πολέμους και είχαμε πάει πρόσφυγες στη Συρία, αν ξέρετε ιστορία, κι έτσι πρέπει να είμαστε με την ανθρώπινη ζωή λίγο ευαίσθητοι.
Από εκεί και πέρα, δεν είναι σωστό αυτή η ιστορία να γίνεται για πολιτική εκμετάλλευση. Η Ελλάδα μπορεί να δεχθεί όσους μπορεί. Από εκεί και πέρα, πρέπει η Ευρωπαϊκή Ένωση και το κεφάλαιο να βάλουν κάποια χρήματα στην άκρη και να κοιτάξουν σοβαρά αυτό το θέμα. 
 
κ. Δημήτρης
Η Ελλάδα δε χωρά άλλους μετανάστες, γι’ αυτό και δεν αφορά τους Έλληνες πολίτες αυτό το θέμα. Αφορά αποκλειστικά αυτούς που διοικούν την Ελλάδα και πρέπει να φροντίσουν να μη γίνει πολύ μεγαλύτερο, με δυσβάστακτα προβλήματα και για αυτούς και για εμάς και, κατ’ επέκταση, για όλη την Ευρώπη, καθότι είμαστε η πύλη της. Πιστεύω ότι ήδη έχουμε αργήσει να μεριμνήσουμε και σε ατομικό αλλά και σε συλλογικό επίπεδο.
Αυτή η εικόνα με φοβίζει, αφού δεν μπορώ να αφήσω τα παιδιά μου ελεύθερα, όπως έκαναν οι δικοί μου, χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι όλοι οι μετανάστες είναι κακοί, αλλά σίγουρα υπάρχει κάποια φοβία.
Οφείλει το κράτος να λάβει μέτρα άμεσα και αποτελεσματικά.
Ως κράτος, κι ας είμαστε σε αυτή την κατάσταση, έχουμε κάποιες, έστω, μικρές υποδομές για να λύσουμε το πρόβλημα σε μεμονωμένες περιοχές, για παράδειγμα σε 1-2 νησιά ή σε μια άκρη της παραμεθορίου. Μέχρι εκεί μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, αλλά στο σύνολο δε λύνεται. 

Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση