Κατά τη διάρκεια συζήτησης στη Βουλή του νέου αναπτυξιακού νόμου, ο Καλαματιανός υφυπουργός Οικονομίας, Αλέξης Χαρίτσης, σημείωσε μεταξύ άλλων:
«Οι προηγούμενοι και πιο πρόσφατοι αναπτυξιακοί νόμοι δεν άλλαξαν τη διάρθρωση της οικονομίας. Υπήρξε απουσία καθαρής στόχευσης και οράματος και ο ρόλος περιορίστηκε σε ένα μηχανισμό παροχής ρευστότητας, ενισχύοντας καθιερωμένους κλάδους, διστάζοντας να θέσουν διαφορετικές κλαδικές ή οριζόντιες στοχεύσεις.
Το αποτέλεσμα ήταν να παραχθεί χαμηλή προστιθέμενη αξία, με αποτελέσματα που βιώσαμε όλοι. Ένα σαθρό αναπτυξιακό μοντέλο που βασιζόταν σε φούσκες, το οποίο με την κατάρρευσή του οδήγησε τελικά στην αποδιάρθρωση της παραγωγής και στη βαθιά οικονομική κρίση που και σήμερα βιώνουμε.
Όλα όμως τα παραπάνω, αυτές οι στρεβλώσεις του παρελθόντος, συνέβησαν διότι δεν υπήρξε συνολικός σχεδιασμός από την πλευρά του κράτους για το πού θα πρέπει να κατευθυνθούν οι επενδύσεις και επικράτησε μια λογική που βασιζόταν μόνο σε μια αποσπασματική και κατά περίπτωση ενίσχυση δραστηριοτήτων.
Εμείς, με το νέο αναπτυξιακό νόμο, επιχειρούμε μια αλλαγή παραδείγματος. Δε θέλουμε ένα κράτος πελατειακό, που να μοιράζει μετρητά σε ημετέρους, ούτε βεβαίως αντιλαμβανόμαστε το κράτος ως κράτος-νυχτοφύλακα. Το κράτος παρεμβαίνει ενεργά για να διορθώσει τις στρεβλώσεις που ενίοτε παράγει η αγορά και βεβαίως για να χαράξει τις αναπτυξιακές προοπτικές. Διότι είναι πολύ σημαντικό να βρούμε τους πόρους –δημόσιους και ιδιωτικούς- για να χρηματοδοτήσουμε την οικονομία, εξίσου όμως σημαντικό είναι να κατευθύνουμε αυτούς τους πόρους σε εκείνες τις δραστηριότητες, τους γεωγραφικούς χώρους και τα παραγωγικά υποκείμενα που θα παραγάγουν τελικά τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα για την οικονομία. Θέλουμε, λοιπόν, ένα κράτος επιτελικό, που δημιουργεί δίκτυα και οικονομίες κλίμακας μέσα στην οικονομία και συνδυάζει όλα τα διαθέσιμα εργαλεία πολιτικής που έχει στα χέρια του για την προώθηση του στρατηγικού σχεδίου.
Εμείς δε μιλάμε περί ανάπτυξης, γενικώς και αορίστως. Για εμάς η ανάπτυξη έχει σαφές πολιτικό και κοινωνικό περιεχόμενο. Ανάπτυξη δεν μπορεί να είναι η συρρίκνωση μισθών και συντάξεων, ούτε η μετατροπή της χώρας σε μια τεράστια Ειδική Οικονομική Ζώνη. Η ανάπτυξη πρέπει να είναι βιώσιμη και δίκαιη».
