Σταύρος Αγγελόπουλος, ένας Καλαματιανός που λόγω επαγγέλματος έφυγε για την Ολλανδία

Σταύρος Αγγελόπουλος, ένας Καλαματιανός που λόγω επαγγέλματος έφυγε για την Ολλανδία

Το «Θάρρος» συνεχίζει το ταξίδι του στους Καλαματιανούς του εξωτερικού, αλλά αυτή την Κυριακή παραμένει στην Ολλανδία. Εκεί μας υποδέχεται ο Σταύρος Αγγελόπουλος, ένας Καλαματιανός που σπούδασε στο ΤΕΙ Λάρισας, στη Σχολή Μηχανικών Έργων Υποδομής. Βλέποντας, όμως, τη ζήτηση στον τουρισμό, αποφάσισε να στραφεί σε αυτόν και να σπουδάσει το αντικείμενο.
Ο Σταύρος ξεκίνησε να εργάζεται στο ξενοδοχείο «Pharae», ενώ μέσω υποτροφίας άρχισε σπουδές και στο ΙΙΕΚ Ορίζων. Επόμενος σταθμός ήταν η Costa Navarino για δύο σεζόν και πλέον το Park Plaza, στο αεροδρόμιο του Άμστερνταμ.
 
Πόσο καιρό εργάζεσαι στο εξωτερικό και πόσο εύκολη ήταν η απόφασή σου να φύγεις;
Εργάζομαι στην Ολλανδία ήδη 10 μήνες. Ομολογώ πως η απόφαση πάρθηκε σχετικά εύκολα, δεδομένων των συνθηκών, αλλά και της κατάστασης στην οπoία βρίσκεται η Ελλάδα αυτή τη στιγμή.
Εν έτει 2017 και με τον τουρισμό να στηρίζει σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό την ελληνική οικονομία, το επάγγελμα του ξενοδόχου, δυστυχώς, παραμένει εποχικό.
 
Δυσκολεύτηκες στην ανεύρεση εργασίας στη χώρα που βρίσκεσαι;
Ναι, δε θα το κρύψω. Τίποτε δεν έρχεται εύκολα, χρειάζεται συνεχή προσπάθεια, υπομονή και επιμονή, και όπως ξέρουμε, ο επιμένων νικά. Από τις αποτυχίες μας μαθαίνουμε, γινόμαστε καλύτεροι και στο τέλος όλης αυτής της προσπάθειας έρχεται η επιβράβευση.
 
Πώς αντιμετωπίζουν τους Έλληνες στη χώρα που ζεις;
Υπάρχουν πάρα πολλοί Έλληνες που ζουν και εργάζονται στην Ολλανδία. Η αντιμετώπιση προς εμάς είναι θετική, κυρίως διότι μέσα από την εργασία και τη συμπεριφορά μας αποδεικνύουμε πως είμαστε ένας σκληρά εργαζόμενος λαός, που προσπαθεί για το καλύτερο.
 
Τι θα ήθελες να μεταφέρεις από την κουλτούρα της εκεί ζωής σου στην Ελλάδα;
Το σεβασμό των ανθρώπων προς τους νόμους και τα κοινά. Όταν ο καθένας ατομικά σέβεται και τηρεί τα παραπάνω, τότε μόνο θα πετύχουμε ως σύνολο την «αλλαγή» για την οποία μιλάμε και θέλουμε τα τελευταία χρόνια.
 
Τρία πράγματα που πρέπει κάποιος να δει, αν επισκεφτεί την πόλη που βρίσκεσαι…
Η Ουτρέχτη κυριολεκτικά είναι παραμυθένια πόλη. Σίγουρα θα πρέπει κάποιος να επισκεφτεί το καθεδρικό ναό της πόλης με τον πύργο (Domtoren),το σπίτι του Rietveld Schroder, ενός από τους πιο σημαντικούς Ολλανδούς αρχιτέκτονες, καθώς και να κάνει μια βόλτα με βάρκα στο κεντρικό κανάλι της πόλης (Oudegracht).
 
Τι είναι αυτό που σου λείπει περισσότερο από την Καλαμάτα;
Οι άνθρωποί μου. Οικογένεια, φίλοι, καθώς και η θάλασσα.
 
Σκέψη για επιστροφή υπάρχει στο μυαλό σου;
Πάντοτε. Σαν την Ελλάδα πουθενά.

Κλείνοντας ο Σταύρος θέλησε να πει τα εξής: «Θα ήθελα με την ευκαιρία να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που με στήριξαν, τις επιχειρήσεις όπου ανδρώθηκα επαγγελματικά, καθώς και το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων Μεσσηνίας, διότι χωρίς αυτούς δε θα ήμουν ο άνθρωπος αλλά και ο επαγγελματίας που είμαι σήμερα»

Των Κώστα Γαζούλη- Παναγιώτη Μπαμπαρούτση