Στου καιρού το ρέμα…
Η είδηση είναι γνωστή εδώ και λίγες ημέρες: Την προσεχή Δευτέρα 23 λήγοντος, ο Μανώλης Μητσιάς με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη καταθέτουν στο Πνευματικό Κέντρο της Καλαμάτας την επιτυχημένη συναυλία «Ο Γκάτσος που αγάπησα», την οποία παρακολούθησα πέρυσι στην κατάμεστη αίθουσα του ιστορικού «Παρνασσού» και θεωρώ πως είναι ό,τι σημαντικότερο μουσικό γεγονός έλαχε στον Πολιτισμό μας τα τελευταία χρόνια. Στοιχείο, άλλωστε, που οδήγησε την παράσταση και στο κατάμεστο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού.
Από μια άποψη, είναι κρίμα που η αίθουσα που επιλέχτηκε για την εκπληκτική μουσική μυσταγωγία είναι πολύ μικρή για το μέγεθος του Γκάτσου, αλλά και του σπουδαίου ερμηνευτή Μητσιά. Ενός καλλιτέχνη που εξακολουθεί εδώ και σχεδόν μισό αιώνα να υπερασπίζεται τα «πιστεύω του» και να παθιάζεται όταν καλείται να ερμηνεύσει το έργο που έχει αφήσει παρακαταθήκη σε όλους τους σκεπτόμενους Έλληνες ο μέγιστος Αρκάς ποιητής, μεταφραστής και στιχουργός.
Θεωρώ ότι η παράσταση που ετοιμάζεται με οργανωτική φροντίδα της συντρόφου του Γκάτσου Αγαθής Δημητρούκα, θα προσφέρει στους τυχερούς που θα σπεύσουν ένα δίωρο Πολιτισμού. Και ταυτόχρονα, θα τους δώσει την ευκαιρία για μια μουσική κάθαρση, καθώς ό,τι ακούγεται από τα ιδιωτικά ραδιόφωνα είναι από ασήμαντα έως σκουπίδια.
Πριν από μερικά χρόνια, παρακολουθώντας –Δεκαπενταύγουστο- τον Μητσιά στο προαύλιο του σχολείου της Ασσέας, μαζί με την Άσπα, τον Πέτρο Τσώνη και την κόρη του Μαρία (που μαθαίνω ότι προοδεύει στις σπουδές της στο μπελκάντο και την όπερα), ακούσαμε τον Μητσιά να λέει στο πυκνό ακροατήριο: «Όσο ζω και μπορώ, θα έρχομαι εδώ, γιατί θεωρώ χρέος μου να τιμώ το μεγάλο δάσκαλο Νίκο Γκάτσο. Θεωρώ καθήκον μου να προσπαθώ να απλώσω το έργο του ποιητή στη νεολαία που σήμερα υποφέρει από τραγούδια “μιας χρήσης” ή υπερβολικού “ροζ”».
Και μόνο γι’ αυτό το μήνυμα αξίζει το χειροκρότημα. Όσο για το πρόγραμμα της συναυλίας; Διαθέτει ό,τι σημαντικότερο γράφτηκε τα τελευταία σαράντα χρόνια, από τους μεγάλους Χατζιδάκι, Ξαρχάκο, Θεοδωράκη, Ανδριόπουλο, Μούτση, Κηλαηδόνη, και συγγνώμη αν μου διαφεύγει κάποιος άλλος. Βέβαια, ο Μητσιάς ερμήνευσε με μεγάλη επιτυχία και άλλους σημαντικούς συνθέτες, όπως ο Άκης Πάνου και ο Θάνος Μικρούτσικος, αλλά, βλέπετε, αυτοί οι δύο δεν ευτύχησαν να βρεθούν μέσα στο μαγικό κόσμο του Γκάτσου.
Κατά τα άλλα, φοβάμαι πως τα μηνύματα από τις «πρώιμες» μεγάλες φωτιές που ξέσπασαν σε Ηλεία και Αρκαδία, δείχνουν πως θα έχουμε μια πολύ δύσκολη χρονιά στο μέτωπο των πυρκαϊών. Αλλά, γενικά, η συμπεριφορά του καιρού –για μέσα Απρίλη- στοιχειοθετεί ένα τοπίο πολύ τραβεστί: Τη ζέστη ακολουθεί βροχόνερο με αφρικανική λάσπη, δυνατός άνεμος από την Εσπερία παίρνει τη σκυτάλη και οι μετεωρολόγοι δείχνουν να βραχυκυκλώνονται για τα καλά.
Τα μάτια μας ανοιχτά!
Γιώργος Αρκουλής
Μήνυμα Πολιτισμού
