Βίκη Κοσμοπούλου: «Το τσόφλι των ανθρώπων πάντοτε έσπαγε εύκολα»

Βίκη Κοσμοπούλου: «Το τσόφλι των ανθρώπων πάντοτε έσπαγε εύκολα»

Το πρώτο της βιβλίο θα παρουσιάσει την προσεχή Παρασκευή στο αναγνωστικό κοινό της Καλαμάτας η Καλαματιανή Βίκη Κοσμοπούλου, μια νέα στο χώρο συγγραφέας. Μπορεί να έχει σπουδάσει Ψυχολογία, όμως η αγάπη της για το γράψιμο ήταν κάτι που πάντα την απασχολούσε. Έτσι, μέσα από τις εκδόσεις «Κέδρος» κυκλοφόρησε το βιβλίο υπό τον τίτλο «Το τσόφλι», το οποίο έχει γραφεί με μια ιδιαίτερη τεχνική, καθώς πρόκειται για δώδεκα ζεύγη πεζών.
Το «Θάρρος» μίλησε μαζί της και σας την παρουσιάζει:
 
-Πως μπήκε η συγγραφή στη ζωή σας;
Η συγγραφή μπήκε στη ζωή μου ως ανάγκη έκφρασης σκέψεων και συναισθηματιών. Τα πρώτα γραπτά ήταν ποιήματα πρωτόλεια και ανεπεξέργαστα. Στη συνέχεια, παράλληλα με τα ποιήματα, έγραφα στίχους που μελοποιήθηκαν και παραμύθια. Τα διηγήματα ήρθαν μετέπειτα. Αφορμή ήταν ένας διαγωνισμός διηγήματος βασισμένος στην ποίηση. Επτά λέξεις από ποίημα του Καβάφη έπρεπε να μπλεχτούν σε ένα διήγημα χιλίων λέξεων. Το «Πίσω στη Βενετία» είναι η εξελιγμένη μορφή αυτής της πρώτης προσπάθειας. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
 
-Το «τσόφλι» τι είναι για εσάς και γιατί επιλέξατε αυτόν τον τίτλο;
«Το τσόφλι», τίτλος του τελευταίου διηγήματος που φέρει το μήνυμα του βιβλίου, αλλά και τίτλος του βιβλίου, το επέλεξα γιατί είναι αυτό γύρω από το οποίο περιστρέφεται το αίτημα των ανθρώπων να επιστρέφουν στο χρόνο. Πρόκειται για το τσόφλι του κοσμικού αυγού που, σύμφωνα με το μύθο, έσπασε από το Χρόνο και την Ανάγκη για να δημιουργηθεί η ζωή.
 
-Πρόκειται για δώδεκα ζεύγη πεζών όπως γράφετε. Τι σημαίνει αυτό για τον αναγνώστη; Και σε ποια κατηγορία θα το εντάσσατε εσείς;
Ναι, πρόκειται για 24 πεζά που παρουσιάζονται ανά ζεύγη. Ένα μεγάλο διήγημα και ένα μικρό συνομιλούν. Παρουσιάζονται είτε δύο πλευρές της ίδιας ιστορίας, είτε παράλληλες, είτε αντίθετες. Κατηγορία; Δεν έχω ιδέα. Τη ζευγαρωτή; Δεν ξέρω εάν έχουν παρουσιαστεί ξανά κείμενα ανά ζεύγη, για να είμαι ειλικρινής.
 
-Έχετε σπουδάσει Ψυχολογία. Τελικά, «το τσόφλι» των ανθρώπων στις μέρες μας σπάει ευκολότερα σε σχέση με το παρελθόν;
«Το τσόφλι» των ανθρώπων πάντοτε έσπαγε εύκολα. Είμαστε εύθραυστοι. Πώς και κατά πόσο θωρακίζει κανείς «το τσόφλι του» εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Είναι μιαν άλλη κουβέντα αυτό. Στις μέρες μας βλέπουμε ανθρώπους με «τσόφλι» πορώδες και ευάλωτο και άλλους με «τσόφλι» ενισχυμένο μπετόν αρμέ. Αλλά και αυτοί οι τελευταίοι κάποιες ρωγμές ήθελαν να καλύψουν.
 
-Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε μέσα από το βιβλίο σας;
Το μήνυμα θα το λάβει ο κάθε αναγνώστης ξεχωριστά. Ο καθένας αποκωδικοποιεί με διαφορετικό τρόπο τα δεδομένα. Μπορεί κάποιος να “πάρει” κάτι για το οποίο δεν είχα την παραμικρή πρόθεση. Κι αυτό είναι πολύ όμορφο. Να μετουσιώνονται οι σκέψεις.
 

-Το βιβλίο έχει ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο… Πώς και αυτή η επιλογή;
Το έργο του εξωφύλλου είναι του Γιώργου Σταματάκη. Είναι τελειόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών. Καταλήξαμε στη φωτογραφία έπειτα από σκέψη. Το έργο μεταφέρει το μήνυμα του βιβλίου μέσα από αντικείμενα με κάποια αξία για μένα.
 
-Πόσο εύκολο είναι για ένα νέο συγγραφέα να φτάσει στη στιγμή που το έργο του θα εκδοθεί;
Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο. Κάθε εκδοτικός οίκος έχει το δικό του στυλ και αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Η έκδοση δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Το γράψιμο ως διαδικασία είναι η προτεραιότητα.
 
-Μέχρι σήμερα ποια είναι η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού;
Η ανταπόκριση μέχρι στιγμής είναι θετική. Έχω ακούσει όμορφα σχόλια από φίλους και συγγραφείς. Το καλύτερο, όμως, που έχει συμβεί είναι σε συζήτηση φίλη να πει μια φράση, χωρίς να θυμάται ότι είναι φράση του βιβλίου.
 
-Περιμένουμε κάποιο νέο βιβλίο από εσάς;
Δεν έχω σταματήσει να γράφω. Ο χρόνος θα δείξει αν κάποια ή κάτι από τα γραπτά καταλήξει να γίνει βιβλίο. Όσο «το τσόφλι» παραμένει ανοιχτό, όλα είναι πιθανά…
 
-Μιλήστε μας για την παρουσίαση της Καλαμάτας…
Ανυπομονώ για την παρουσίαση στην Καλαμάτα. Θα γίνει την Παρασκευή 22 του μηνός, στις 7.00 το απόγευμα, στο cafe MYLO. Τη διοργάνωση έχει αναλάβει το βιβλιοπωλείο Βιβλιόπολις. Στο τραπέζι θα είναι για να τιμήσουν «το τσόφλι» ο Γρηγόρης Λακιώτης, ψυχίατρος παιδιών και εφήβων, ο Άγγελος Λαππας, ποιητής και πρόεδρος της Ένωσης Μεσσήνιων Συγγραφέων, η Αντωνία Παυλάκου, γραμματέας της ΕΜΣ και η ηθοποιός Σταυρούλα Μπαρδουνιώτη, που θα διαβάσει αποσπάσματα. Εκ μέρους του «τσοφλιού», λοιπόν, καλώ όλους τους φίλους Καλαματιανούς.
  
Το βιβλίο
Τρεις χιλιάδες εξακόσιοι εργάτες εκτελούν πρόθυμα την τελευταία εντολή.
«Εργάζονται συστηματικά στο μεγάλο ρολόι. […] κι όλο πεισμώνουν, κι όλο πιστεύουν πως το τσόφλι θα κλείσει, πως ο Χρόνος θα λιποτακτήσει, πως θα μείνει πάλι απ’ έξω να τριγυρνά με την τροτέζα του […]»*
*Σύμφωνα με το μύθο, ο Χρόνος και η Ανάγκη περιελίσσονταν γύρω από το κοσμικό αυγό και το έσπασαν για να σχηματιστεί το ταξινομημένο σύμπαν – η γη, ο ουρανός και η θάλασσα.
Είκοσι τέσσερα πεζά. Δώδεκα ζεύγη σε διάλογο για την ανάγκη όσων βρίσκονται στο τσόφλι να επιστρέφουν στο χρόνο, να νιώσουν ασφάλεια, να διορθώσουν λάθη, να λυτρωθούν, να γιατρευτούν, να ερωτευτούν ξανά, να αλωθούν, να βρουν σημείο αναφοράς, την έμπνευση αλλά και την πρώτη σκέψη.
H κόρη και ο γαμπρός της Βενετίας, ο Βίκτορας κι ένας μοναχός, ο Παύλος Αναγνώστου και κάποιος ταξιδιώτης, η Ρενάτα Σκαρλάτου και η Άννα, τρεις συγγραφείς, ο Ξενοφών κι ένας «καμικάζι», η Δέσποινα κι ένα ζευγάρι, ο Άγγελος Ασλάνογλου και η Vicenta, ο Λάζαρος και μια ξενιτεμένη, μια «σταχτοπούτα» και η Μαρτίριο Άλμπα, όλοι ζητούν επανεκκίνηση. Κάτι αλλιώτικο, όμως, συμβαίνει με την Αντιγόνη και την Εύα.
Πάντως ο Χρόνος δίνει σε όλους μια υπόσχεση.
 
Ποια είναι η Βίκη Κοσμοπούλου
H Βίκη Κοσμοπούλου γεννήθηκε το 1981 στο Μόντρεαλ. Η οικογένειά της επαναπατρίστηκε το 1987, οπότε και ξεκίνησε τη σχολική της εκπαίδευση στην Καλαμάτα. Φοίτησε στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου «Ψυχολογία και Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας». Εργάζεται σε ψυχοπαιδαγωγικό κέντρο.
Γράφει στίχους, ποιήματα, παραμύθια και πεζά. Διηγήματά της περιλαμβάνονται στα συλλογικά έργα «Απίθανες ιστορίες της πόλης μας» (εκδ. iwrite) και «Μια εικόνα, χίλιες λέξεις» (τόμος α΄ και β΄, εκδ. το βιβλίο). Διηγήματα, ποιήματα και βιβλιοπαρουσιάσεις της δημοσιεύονται στη λογοτεχνική ιστοσελίδα τοβιβλίο.net. Συνεργάζεται με το περιοδικό ΙΣΤΟΡΙΑ.

Του Παναγιώτη Μπαμπαρούτση