Η Μεσσηνία για μια ακόμα φορά στο… βάθρο της διάκρισης
Η Ομάδα Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου του ΤΕΙ Πελοποννήσου τιμήθηκε για τη δουλειά που κάνει
«Η Ελλάδα που αντιστέκεται, η Ελλάδα που επιμένει», έλεγε ο Σαββόπουλος. Πολλές φορές έχουμε γράψει επ’ αυτού. Ο κανόνας, όμως, είναι τελείως διαφορετικός.
Στην πλειοψηφία της η Ελλάδα αντιστέκεται μόνο στα λόγια, δεν ενδιαφέρεται σε ποιον και για ποιον λόγο αντιστέκεται.
Μας φταίει ο κόσμος του 2018 χωρίς να υπολογίζουμε ότι, καλώς ή κακώς, κι εμείς κομμάτι αυτού του κόσμου είμαστε. Θέλουμε να τον αλλάξουμε, αλλά δεν παραδεχόμαστε ότι αν αλλάξει αυτός ο κόσμος, πρέπει να αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι που ανήκουμε σ’ αυτόν.
Κι όμως, υπάρχουν κάποιες μικρές εστίες αντίστασης. Δεν ξέρουμε, όμως, αν μπορούν να γίνουν αιτία και αφορμή μιας συνολικότερης δημιουργικότητας. Ας είναι.
Προχθές, στο Μέγαρο Καρατζά της Εθνικής Τράπεζας στην Αθήνα, παρευρισκόμενοι στην εκδήλωση των βραβείων Ποιότητας του περιοδικού “Γαστρονόμος” της εφημερίδας “Καθημερινή”, ζήσαμε τη συγκίνηση που δημιουργεί η επιμονή των παραγωγών, μικρών και μεγάλων, να τιθασεύσουν τη φύση, για να φέρουν στο τραπέζι μας προϊόντα εξαιρετικής ποιότητας και διατροφικής αξίας.
Παρακολουθώντας την εκδήλωση και βλέποντας τα καθαρά πρόσωπα των ανθρώπων που βραβεύτηκαν, πειστήκαμε ότι υπάρχει και μιαν άλλη Ελλάδα. Μια Ελλάδα που δε χρωστάει σε κανέναν και δε θα χρεοκοπήσει ποτέ! Στη χώρα αυτή ο χρόνος έχει άλλο μέτρο. Από αλλού χαράζει και αλλού δύει ο δικός της Ήλιος.
Παρούσα και η Μεσσηνία, η οποία μας έδωσε την ευκαιρία «να ρουφήξαμε» αισιοδοξία από τους συντελεστές του Εργαστηρίου Γευσιγνωσίας Ελαιόλαδου Καλαμάτας (Βασίλης Δημόπουλος και Άννα Μηλιώνη, αλλά και το σύνολο των εθελοντών που απαρτίζουν την Ομάδα).
Έχουμε γράψει αρκετές φορές για τη συγκεκριμένη προσπάθεια. Δεν είναι και λίγο να είσαι ένα από τα τρία διαπιστευμένα εργαστήρια γευσιγνωσίας ελαιολάδου στην Ελλάδα από το Διεθνές Συμβούλιο Ελαιολάδου (ΔΣΕ). Βέβαια, όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά και για πολλά άλλα που έχουν κάνει τα μέλη της, θα έπρεπε να δώσουν έναν αγώνα ιδιαίτερο. Πέρα από φώτα δημοσιότητας και “μπάρμπες στην Κορώνη”. Γνωρίζετε πολλές ομάδες τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων που είναι αυτοχρηματοδοτούμενες;
Προχθές βράδυ τιμήθηκαν με το ειδικό βραβείο από τη συντακτική ομάδα του “Γαστρονόμου”. Σεμνά και λιτά το παρέλαβαν, σεμνά και λιτά αποχώρησαν από την εκδήλωση. Όταν ρώτησα έναν από τους συντελεστές της ομάδας “πώς νιώθει” με το βραβείο… ανά χείρας, μού απάντησε: “αγχωμένη”. Κι όταν τη ρώτησα το λόγο, μου είπε απλά ότι “τώρα θα πρέπει να κάνουμε ακόμη περισσότερα πράγματα για το ελαιόλαδο”.
Εν τέλει, «υπάρχουν δύο Ελλάδες. Αυτή που εξαναγκάζεται και τους ίδιους τους υπηκόους της να καταπονεί και σ’ ένα διεθνή χορό μεταμφιεσμένων να μετέχει με το φόρεμα της Ευρωπαίας.
Και υπάρχει η άλλη, που εξακολουθεί να υπακούει στον Ηράκλειτο και στον Μακρυγιάννη. Η πρώτη μπορεί να καταλυθεί μια μέρα. Η δεύτερη, ακόμη κι αν μείνει χωρίς υπόσταση, ποτέ. Τουλάχιστον εγώ, γι’ αυτήν υπάρχω […] Η Ελλάδα η δική μου δεν είναι η τρέχουσα» (Οδυσσέας Ελύτης – Συν τοις άλλοις).
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
Βραβεία ποιότητας του «Γαστρονόμου»: Τιμήθηκε η Ομάδα Γευσιγνωσίας Ελαιολάδου του ΤΕΙ
