Ολοκληρώνεται σήμερα στην Καλαμάτα το «5ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Πελοποννήσου», ενώ μέρος του προγράμματος φιλοξενήθηκε και στο Άργος, Σπάρτη, Γύθειο, Αμαλιάδα, Δημητσάνα, Πάτρα και Πύλο. Διοργανώνεται από το Κέντρο Δημιουργικού Ντοκιμαντέρ Καλαμάτας, αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία.
Το μεγάλο αφιέρωμα του φετινού φεστιβάλ ήταν η ισότητα των δύο φύλων. Το πρόγραμμα περιελάμβανε 48 ξένα ντοκιμαντέρ και 15 ελληνικά ενώ η εκπαιδευτική ζώνη 22 ταινίες. Σήμερα τελευταία ημέρα του φεστιβάλ οι θεατές μπορούν να απολαύσουν τις εξής ταινίες μικρού μήκους.
 
 
11.00 π.μ.
Ακούγοντας τη σιωπή / Listen to the silence | Mariam Chachia ( 80′)
 
Το να ‘χεις ένα όνειρο είναι πολύ φυσικό και εύκολο για τον καθένα, να το κυνηγήσεις όμως όταν κανείς δεν πιστεύει σ’ αυτό, είναι μοιραίο για λίγους. Ο εννιάχρονος Λούκα ονειρεύεται να σταθεί στην σκηνή και να χορέψει γιατί είναι ο μόνος τρόπος ν’ αποκτήσει μια θέση στον κόσμο. Τον μόνο κόσμο που γνωρίζει είναι το δημόσιο σχολείο κωφών στο οποίο πηγαίνει. Παρόλο που ξέρει ότι είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει και να μάθει το ρυθμό της μουσικής, δεν τα παρατάει. Η ταινία είναι η ιστορία ενός νεαρού αγοριού που ονειρεύεται ν’ ακουστεί.
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑ
 
 
 
1.00 μ.μ.
Gender Me | Nefise Özkal Lorentzen (52′)
(ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Το “Gender Me” είναι μια ταινία που ακολουθεί το ταξίδι του Mansour στον κόσμο του Ισλάμ. Είναι ένα προσωπικό ταξίδι σε ένα κόσμο γεμάτο ταμπού και αντιφατικές εικόνες. Αναζητά το ζήτημα της πίστης και του φύλου στο Ισλάμ και θέλει να συλλέξει ασυνήθιστες ιστορίες μουσουλμάνων ομοφυλόφιλων. Ο Mansour είναι ένας ομοφυλόφιλος Ιρανός πρόσφυγας που ζει και εργάζεται ως φαρμακοποιός στο Όσλο τα τελευταία 18 χρόνια. Τώρα θέλει να ταξιδέψει πίσω στην Κωνσταντινούπολη…
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑ
 
 
 
2.00 μ.μ.
Manislam | Nefise Özkal Lorentzen (58′)
(ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Αυτό το φιλμ εξετάζει το βάρος του αντρισμού στους Ισλαμικούς πολιτισμούς. Μας φέρνει μια νέα ερμηνεία του μύθου του Δαυίδ και του Γολιάθ. Οι πρωταγωνιστές, θαρραλέα και ειλικρινά, μοιράζονται βαθιές προσωπικές μνήμες και εμπειρίες στην προσπάθεια τους να υπογραμμίσουν και να αμφισβητήσουν το ρόλο των αντρών στο σύγχρονο Ισλάμ.
Γιατί ένας άντρας στο Kουβέιτ εμπνευσμένος από τα 99 ονόματα του Αλλάχ και των ιστοριών του Κορανίου δημιουργεί κόμικ και καρτούν σχετικά με ήρωες που τους λένε “Οι 99”; Γιατί ένας άντρας από το Μπαγκλαντές ταξιδεύει από το ένα χωριό στο άλλο, διδάσκοντας την κοινότητα πως να παίζουν ένα επιτραπέζιο; Γιατί ένας άνδρας στην Ινδονησία ενθαρρύνει άλλους άνδρες να φορέσουν μίνι φούστες σε μία επίδειξη; Όλοι έχουν τον ίδιο σκοπό. Θέλουν να αλλάξουν τη σκοτεινή πλευρά της αρρενωπότητας της κουλτούρας τους, παίζοντας παιχνίδια. Όλοι θέλουν να φέρουν στο Ισλάμ μεταρρύθμιση. Είναι οι μουσουλμάνοι Δαυίδ ενάντια στον Γολιάθ.
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑ
 
 
3.30 μ.μ.
A balloon for Allah | Nefise Özkal Lorentzen (52′)
(ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Όταν η σκηνοθέτης Nefise ήταν παιδί, συνήθιζε να στέλνει μπαλόνια με γράμματα στον Αλλάχ. Τώρα έχει αποφασίσει να στείλει ένα νέο μπαλόνι, για να δοκιμάσει το ρόλο των γυναικών στη μουσουλμανική κουλτούρα. Ακολουθώντας τα βήματα της γιαγιάς της στο μονοπάτι “Sufi”, ξεκινάει μια αποστολή να ανακαλύψει την ουσία του Ισλάμ. Η ταινία κινείται ανάμεσα στο πραγματικό της ταξίδι και τα όνειρά της. Βιώνει το πολυποίκιλο Κάιρο, την Κωνσταντινούπολη και το Όσλο πίνοντας τσάι με την Αιγύπτια φεμινίστρια Nawal El Saadawi, συζητώντας με τον ενενηντάχρονο συγγραφέα Gamal Al-Banna σχετικά με τη ζωή του και συναντάει ένα νεαρό Ισλαμιστή εξτρεμιστή. Όπως περπατάει μέσα σε έναν λαβύρινθο από πόρτες, αντιλαμβάνεται ότι μάλλον δεν είναι το Ισλάμ η πηγή του προβλήματος αλλά ότι μπορεί να υπάρχει ένας δεσμός ανάμεσα στις τρεις Αβρααμικές θρησκείες και την καταπίεση των γυναικών.
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΝΟΡΒΗΓΙΑ
 
 
 
6.00 μ.μ.
Transitory lives | Δημήτρης Λαμπρίδης και Thomas Kunstler, 55′ (ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Ένα ντοκιμαντέρ για τους Ali, Amjad και Ahmad και την μετάβασή τους σε μια νέα ζωή. Αλλά πόσο θα πρέπει να περιμένουν αυτή να ξεκινήσει;
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΕΛΛΑΔΑ
 
 
7.00 μ.μ.
A Woman Captured | Bernadett Tuza-Ritter, (87′)
(ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Μία Ευρωπαία γυναίκα κρατείται από μια οικογένεια ως οικιακή σκλάβα τα τελευταία 10 χρόνια. Παίρνοντας κουράγιο από την παρουσία της σκηνοθέτιδας, αποφασίζει να ξεφύγει από την ανυπόφορη καταπίεση και να απελευθερωθεί.
Στη σύγχρονη, πολιτισμένη, όχι όμως και ρυθμισμένη Ευρώπη, μια απίστευτη ιστορία εκτυλίσσεται στο A Woman Captured της Ουγγαρέζας ντοκιμαντερίστας Μπερναντέτ Τούζα-Ρίτερ: μια γυναίκα δουλεύει εδώ και 12 χρόνια σε ένα σπίτι, 7 ημέρες την εβδομάδα, χωρίς ρεπό και προνόμια, χαρά και χάρες, με μοναδικό αντάλλαγμα ένα πιάτο φαΐ, τα τσιγάρα της κι ένα ντιβάνι για να κοιμάται. Σκουπίζει, καθαρίζει, φροντίζει τα παιδιά και ικανοποιεί κάθε αίτημα της «αρχόντισσας» Έτα, μια μοντέρνας Κρουέλα ντε Βιλ, η οποία μάλιστα επιτρέπει, με το αζημίωτο, στο κινηματογραφικό συνεργείο να εισέλθει και να τραβήξει πλάνα, προφανώς γιατί δεν πιστεύει πως κάνει κάτι κακό ή πως ενοχοποιείται με οποιονδήποτε τρόπο. Η Μάρις, μια πραγματική ηρωίδα, λέει πως είναι 53 ετών, αλλά άνετα μοιάζει μια εικοσαετία γηραιότερη, με το σκαμμένο της δέρμα, το βαθουλωμένα της μάτια και τα ελάχιστα δόντια που της έχουν απομείνει. Ο θεατής υποψιάζεται μια βρομοδουλειά, ένα παλιό χρέος που δεν λέει να εξοφληθεί, μια παράνομη συναλλαγή, ένα σκοτεινό παρελθόν.
Ποια Γιαλίντζα Απαρίσιο και ποια Μαρίνα ντε Ταβίρα στο Ρόμα του Κουαρόν: η Μαρίς, που χρησιμοποιεί ψευδώνυμο (ενώ δεν δείχνει, τουλάχιστον σε πρώτο επίπεδο, να φοβάται κανέναν με τις εξαντλημένες και μηχανικές κινήσεις της) για να αποκαλύψει την ταυτότητά της προς το τέλος, ωφελείται από μια καλλιτεχνική επιχείρηση που δεν αρκεί να καταγράψει σε στιλ βεριτέ μια τραγική περίπτωση, αλλά «ακτιβίζει» θετικά στη θεαματική, συγκινητική τρίτη πράξη. Από απηνής και μαντρωμένη, η Έντιθ μεταμορφώνεται σε άνθρωπο με αισθήματα, σκοπό και προοπτικές – μια Lady for a Day, αλλά όχι στα ψέματα και όχι για μια μέρα μοναχά. Η αλήθεια είναι πως μόνο στην Ουγγαρία, 22 χιλιάδες άνθρωποι δουλεύουν σε συνθήκες σκλαβιάς, ενώ η Ευρώπη αριθμεί 1,5 εκατομμύριο και ολόκληρος ο πλανήτης 45 εκατομμύρια πολίτες κατώτερου Θεού. Το ντοκιμαντέρ συμμετείχε στο περυσινό Φεστιβάλ του Sundance.
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑ
 
 
 
8.30 μ.μ.
The road to Sparta | Barney Spender (60′ )
(ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ)
 
Τέσσερις δρομείς, τέσσερις ιστορίες, ένα ελληνικό δράμα. Ο δρόμος προς τη Σπάρτη ακολουθεί τη ζωή τεσσάρων δρομέων, εμπεριεχομένου και του “Υπερμαραθώνιου Άνδρα” Ντιν Καρνάζη, καθώς προσπαθούν να ακολουθήσουν τα βήματα του Φειδιππίδη και να ολοκληρώσουν το εξουθενωτικό Σπάρταθλο των 246 χιλιομέτρων μέσα σε 36 μόνο ώρες.
Χρησιμοποιώντας ειδικά γραμμένη ποίηση της A.E. Stallings και μουσική από το Old House Playground, ο “Δρόμος για τη Σπάρτη” ενώνει την αρχαία ιστορία με το μοντέρνο αγώνα δρόμου και ανακαλύπτει ένα δρόμο στρωμένο με αίμα και φουσκάλες, πόνο και δόξα.
 
ΧΩΡΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ ΑΓΓΛΙΑ
 
10.00 μ.μ.
Τελετή λήξης – Απονομή βραβείων Ισότητας – Συναυλία