«ΘΑΡΡΟΣ» 15 Οκτωβρίου 1908: Πρωτοφανής και πανηγυρική αιχμαλωσία και ληστεία εμπόρου

«ΘΑΡΡΟΣ» 15 Οκτωβρίου 1908: Πρωτοφανής και πανηγυρική αιχμαλωσία και ληστεία εμπόρου

-Παράξενα πράγματα

-Η απαγωγή του εις τα βουνά

-Τα βασανιστήριά του

Εις τον σταθμόν
Ο εξ Ανδρούσης έμπορος Κ. Κωνσταντόπουλος χθες έπεσε θύμα πρωτοφανούς ληστείας λαβούσα χώραν πανηγυριικώτατα.

Ούτος με το αθηναϊκόν τραίνον την πρωίαν εκ Θουρίας επεβάσθη δια Τζεφερεμίνι. Εις τον σταθμόν Μπάστα όμως ανέμενον αυτόν ο Κώστας Καλύβας, ο Δημ. Κουτρής εκ Νεοχωρίου της Εύας μετά τριών φυγοδίκων ωπλισμένοι μέχρις ονύχων.

Τον συνέλαβον και τον απεμάκρυναν του σταθμού υπό την κατάπληξιν του παρισταμένου κόσμου. Εσταμάτησαν το τραίνον, και ηπείλησαν να τον φονεύσουν. Του αφήρεσαν τα χρήματα, το περίστροφον και ήρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα. Ο κόσμος τα είχε χάση κυριολεκτικώς.

Οι παριστάμενοι χωροφύλακες ανίσχυροι ήσαν απλοί θεαταί της σκηνής.

Ο δυστυχής ληστευθείς έκλαιε και διεμαρτύρετο.

Τον απήγαγον, τα βασανιστήρια
Κατόπιν τον έβγαλαν από το τραίνο και τον απεμάκρυναν εκείθεν και τον ωδήγησαν εις το Σπήλαιον Γαδίστρα του χωρίου Νεοχωρίου.

Εκεί οι φυγόδικοι και ο Κουτρής ήρχισαν να τον κτυπούν αλύπητα, τον εκρέμασαν και τον εβασάνιζον. Του έλεγον δεν ν’ ανακαλέση την αγωγήν του κατά του Καλυβα.

Τα βασανιστήρια αυτά εξηκολούθησαν επ’ αρκετήν ώραν από τα οποία ο δυστυχής έμπορος είχε καταστή ημιθανής. Οι υποκόπανοι του είχαν μαυρίση το σώμα και τον είχαν αναισθητήσει.

Το ξυλοκόπημα και οι ύβρεις και αι απειλαί, ότι θα τον φονεύσουν εξηκολούθουν.

Ο φόβος του αποσπάσματος
Μετ’ ολίγον κάποιος χωρικός του ανήγγειλεν ότι καταφθάνει το απόσπασμα. Τότε ούτοι ετράπησαν μετά του βασανιζομένου εις φυγήν.

Απεμακρύνθηαν και αυτοί προς το βουνόν και εσταμάτησαν εις τον «Άγιον Βασίλειον» παρά το Βουλκάνον.

Εκεί εν ασφαλεία ούτοι επανήρχισαν το βασανιστικόν έργον των.

Το απόσπασμα είχεν ειδοποιηθή και έσπευσεν εις καταδίωξιν, αλλά δεν ήξευρε πού να διευθυνθή.

Απόφασις θανάτου, η δραπέτευσίς του
Εκεί, αφού εκουράσθησαν να τον τυραννούν έκαμαν σκέψιν να τον φονεύσουν. Ο εις όμως των φυγοδίκων ονόματι Μήτσος διεφώνησε με τους άλλους και κατορθώσας ν’ απομακρύνη εκείθεν τον βασανιζόμενον τω έκαμε θέσιν και ετράπη εις φυγήν ούτος προς τας κλιτύας του βουνού.

Οι άλλοι αντιληφθέντες την φυγήν έσπευσαν κατ’ αυτού και μη δυνάμενοι να τον φθάσουν τον επυροβόλησαν κατ’ επανάληψιν, αλλ’ αστόχως, τοιουτοτρόπως εσώθη ο δυστυχής, ο οποίος χαροτρομαγμένος έφθασεν εις τον σταθμόν, όπου εξέθηκε τα συμβάντα εις τον αστυνομικόν σταθμάρχην. Χθες δε το εσπέρας ήλθεν ενταύθα και παρουσιάσθη προ του Εισαγγελέως.

Η Αστυνομία
Ο σταθμάρχης Μπάστα ανήγγειλε πάντα εις την αστυνομικήν διεύθυνσιν. Ο Σκουτερίδης έδωκεν επειγούσας αυστηράς διαταγάς και εκράτησε μυστικόν το πράγμα.

Ο υπομοίραρχος δε Παπαδόπουλος εν τω αστυνομικώ σταθμώ επέβλεπε τους επιβάτας και κατά τύχην περιέπεσεν εις χείρας του ληστευθείς.

Αφορμή της πρωτοφανούς ληστείας ήτο, ότι ο έμπορος ούτος είχεν εγείρη αγωγήν κατά του συνεργήσαντος μετά των φυγοδίκων Καλύβα δι’ απαίτησιν 1.593 δραχμών όταν προ ετών συνηλλάσσοντο εις την Ανδρούσαν.

Δια τον λόγον τούτον τον ηπείλουν, ότι θα τον φονεύσουν εάν δεν ανεκάλει την αγωγήν.

Το πρωτοφανές τούτο γεγονός της ληστείας παρήγαγε κατάπληξιν εις τους διαφόρους σταθμούς όπου εγνώσθη. Εξηγέρμενοι δε οι χωρικοί εσχολίαζον τούτο.

Αι σκευωρίαι του δήθεν ληστευθέντος
«ΘΑΡΡΟΣ» 16 Οκτωβρίου 1908
Περί των ληστρικών σκηνών του Μπάστα διελευκάνθη χθες, ότι εις όλην αυτήν την υπόθεσιν περισσότερον ένοχος είναι ο δήθεν ληστευθείς Κωνσταντόπουλος ή Κοπεντενάς.

Ούτος διετέλει εις την υπηρεσίαν ευυπολήπτου εμπόρου Κων. Καλύβα γνωστοτάτου εν τη αγορά Καλαμών, ο οποίος τελευταίως τον είχε δανείση 1.000 δραχμάς, ας ούτος δεν ηννόει να των επιστρέψη. Ισχυρίζετο μάλιστα, ότι ο Καλύβας του χρεωστεί και του ήγειρε και αγωγήν και επιπλέον ήτο έτοιμος να τω κοινοποιήση συντηρητικήν κατάσχεσιν επί των αποθηκών των σύκων του εν Μεσσήνη.

Με όλην αυτήν την ιστορίαν ο Καλύβας είδεν, ότι δεν ηδύνατο να πάρη τα χρήματά του. Έμαθε δε ότι ο Κωνσταντόπουλος ήτο έτοιμος να φύγη δια τας Αθήνας ή την Αμερικήν.

Να μη κάθηται λοιπόν να περιμένη τον ανέμενεν εις τον σταθμόν Μπάστα και βοηθούμενος υπό των άλλων του επήρεν όσα χρήματα του ευρήκε και έφυγε, διακηρύσσων: Πήρα τα χρήματά μου…

Ο τρόπος πράγματι καθ’ ον τον εξήγαγε του βαγονίου ήτο άγριος, ηναγκάσθη δε να σταματήση και το τραίνον, καθώς εγράφομεν χθες.

Τα κατόπιν όμως της απαγωγής του εις τα βουνά ήσαν μηχανεύματα του ιδίου του Κωνσταντοπούλου, ο οποίος τα κατήγγειλεν εις τον Σταθμάρχην Μπάστα, ελθών δ’ ενταύθα τα εξέθηκε εις τον Εισαγγελέα, την Αστυνομίαν. Ελθών δε και εις τα γραφεία μας έκλαιε και ωδύρετο. Και χθες εξηκολούθει ενταύθα να υποστηρίζη αυτά, αλλά το πράγμα είχε γνωσθή επακριβώς και εδέησε να φύγη, διότι οι συμπατριώται του είχον εξεγερθή κατ’ αυτού, ως δημιουργήσαντος φανταστικήν ληστείαν.

Σύλληψις ενόχου
«ΘΑΡΡΟΣ» 17 Οκτωβρίου 1908
Αι σκηναί του Μπάστα και η δήθεν λήστευσις του εμπόρου Κωνσταντοπούλου εξακολουθούν να κρατούν εν αναστατώσει τας αρχάς.

Απεκαλύφθη μεν ότι δεν εγένετο ληστεία, αλλά και ο τρόπος καθ’ ον ήρπασαν ο Καλύβας και οι λοιποί τα χρεωστούμενα αυτώ υπό του Κωνσταντοπούλου εκίνησαν κατ’ αυτών την καταδίωξιν των αρχών.

Ούτω εκτός του μεταβάντος επί τόπου ανακριτού χθες μετέβη επίσης και ο αστυνόμος Παπαδόπουλος προς καταδίωξιν των ενόχων.

Η αστυνομία όμως εις τας άλλας ενεργείας αυτής επληροφορήθη ότι τινές αυτών ευρίσκονται ενταύθα και έλαβε τα μέτρα της.

Ούτω ο εξ αυτών Δημ. Σκουράκης ανεκαλύφθη εις την Πλεύναν υπό του χωροφύλακος Ηλ. Τσώνη. Ο χωροφύλαξ ώρμησε να τον συλλάβη, αλλ’ ούτος αντέστη και ούτω συνήφθη πάλη μεταξύ αυτών. Ο χωροφύλαξ κατόρθωσε τέλος να τον συλλάβη και να κατάσχη επ’ αυτού και εν πιστόλιον μονόκαννον.