Η απόφαση της δημοτικής ομάδας της πλειοψηφίας να προχωρήσει την ερχόμενη Δευτέρα σε διαδικασίες εκλογής για τον υποψήφιο διάδοχο του Παναγιώτη Νίκα προκάλεσε τα πρώτα ρήγματα μεταξύ των μελών της.
Με ανακοίνωσή της η Μαρία Οικονομάκου ασκεί κριτική στον τρόπο που μεθοδεύτηκε η εκλογή, αφού αναφέρεται “σε λυπηρή διαδικασία”, ενώ το ίδιο καυστικός είναι και ο Παναγιώτης Λύρας, τοπικός σύμβουλος στη Δημοτική Κοινότητα Καλαμάτας.
Από την άλλη πλευρά, ο αντιδήμαρχος Θανάσης Ηλιόπουλος, αντικρούοντας την κα Οικονομάκου, δηλώνει: «Μαρία, μην κυνηγάς φαντάσματα, δεν είμαστε εμείς οι αντίπαλοί σου»!
Αντιδράσεις, όπως ήταν φυσικό, προκάλεσε η απόφαση των δημοτικών συμβούλων της πλειοψηφίας να διοργανώσουν διαδικασίες εκλογής υποψήφιου δημάρχου την ερχόμενη Δευτέρα “εν στενώ οικογενειακώ κύκλω”.
Μάλιστα, η αντιδήμαρχος και υποψήφια δήμαρχος Καλαμάτας με το συνδυασμό “Καλαμάτα, Ξεκινάμε!”, Μαρία Οικονομάκου, έδωσε χθες στη δημοσιότητα ανακοίνωση, στην οποία σημειώνει την αντίθεσή της επί της διαδικασίας.
Αυτή είναι η πρώτη δημόσια ένσταση, η οποία αν συνυπολογιστεί με αυτή του Παναγιώτη Λύρα, αλλά και άλλων που δεν έχουν τη διάθεση να βγουν ανοιχτά και να αντιδράσουν, τότε όλα δείχνουν ότι κάτι δεν πάει καλά στο “Βασίλειο της Δανιμαρκίας” ή στη δημοτική ομάδα του Παναγιώτη Νίκα, αν προτιμάτε.
Η ανακοίνωση της κας Οικονομάκου έχει ως εξής: «Η πρωτοβουλία συναδέλφων της δημοτικής πλειοψηφίας να οργανώσουν διαδικασία εκλογής διαδόχου του δημάρχου Καλαμάτας με υποχρεώνει να γνωστοποιήσω προς όλους τους συμπολίτες μου τη θέση μου στο θέμα αυτό:
1) Όταν πριν από λίγο καιρό ανακοίνωσα την υποψηφιότητά μου για το αξίωμα του δημάρχου Καλαμάτας, είχα, για την ενότητα της δημοτικής μας ομάδας, θέσει μια μόνο αίρεση: να διεξαχθεί δημοσκόπηση στην καλαματιανή κοινωνία, υπό προϋποθέσεις διασφαλισμένης εγκυρότητας, αξιοπιστίας και αντικειμενικότητας, το αποτέλεσμα της οποίας θα ήταν δεσμευτικό για τους πάντες, οι οποίοι και θα συντάσσονταν υπό τον-την υποψήφιο-α, που θα αναδεικνυόταν προτιμώμενος-η από τη δημοσκοπική διαδικασία. Η παραπάνω πρότασή μου είχε ένα βασικό χαρακτηριστικό: άνοιγμα στην τοπική κοινωνία με ταυτόχρονη διασφάλιση της ενότητας.
2) Αντί για την ανάληψη, λοιπόν, μιας πρωτοβουλίας εξωστρεφούς κίνησης προς τους συμπολίτες μας, με έκπληξη και, συνάμα, λύπη βλέπω να οργανώνεται μια ακριβώς αντίστροφη διαδικασία, της οποίας το κύριο γνώρισμα είναι αυτό που δε θα έπρεπε να διατρέχει, ως πολιτική/ αυτοδιοικητική νοοτροπία, καμία πολιτική ομάδα και κανένα στέλεχος στη σημερινή εποχή: την αυστηρή οριοθέτηση της διαδικασίας μόνο “μεταξύ μας” (και κατά κυριολεξία των εκλεγμένων), λες και υπάρχει κάτι που θέλουμε να ελέγξουμε οπωσδήποτε υπό το φόβο μήπως μας “ξεφύγει”.
Δεν υιοθετώ, βέβαια, αυτό που υπόκωφα, όλο και πιο έντονα, ακούγεται, ότι δηλαδή η διαδικασία αυτή θέλει να “νομιμοποιήσει” ήδη ειλημμένες αποφάσεις, κατόπιν υπόδειξης.
3) Παράλληλα, η δρομολογούμενη εξέλιξη έχει, στη λογική της, και μια βαθιά και ουσιώδη αντίφαση. Μία τέτοια διαδικασία θα είχε νόημα μόνο στην περίπτωση παραίτησης ή αποχώρησης του δημάρχου, οπότε και η δημοτική ομάδα θα καλείτο να εκλέξει το διάδοχό του, διαρκούσης της δημοτικής θητείας. Κάτι τέτοιο, όμως, από όσο ξέρω, δε συμβαίνει.
4) Παραμένω αμετακίνητα σταθερή στην πορεία που έχω χαράξει. Θέτω στην επιλογή του λαού της Καλαμάτας την υποψηφιότητά μου, τη διάθεσή μου για προσφορά στην πόλη, όπου ζω και ανήκω. Με τον τρόπο και το ήθος που πολιτεύτηκα μέχρι σήμερα. Θα είμαι όπως ήμουν πάντα και όπως με ξέρετε. Καλαμάτα, Ξεκινάμε!».
«Μαρία, μην κυνηγάς φαντάσματα…»
Μία από τις βασικές αρχές της δημοκρατίας μας είναι ο σεβασμός της άποψης του άλλου. Όταν θεωρείς μόνο τη δική σου άποψη σωστή και δεν αντέχεις τη δοκιμασία, μάλλον χάνεις το μέτρο.
Διαβάζοντας τις σημερινές (σ.σ. χθεσινές) δηλώσεις της φίλης μου της Μαρίας Οικονομάκου, με την οποία συμπορευτήκαμε στον ίδιο συνδυασμό από το 2006 και πιστέψαμε (μάλλον) τις ίδιες αρχές και αξίες, αναρωτήθηκα εάν κάποιος είναι ξένο σώμα τελικά.
Για να μη μακρηγορούμε, όμως, και όσον αφορά εμένα προσωπικά, θα ήθελα να της πω: «Μαρία, μην κυνηγάς φαντάσματα, δεν είμαστε εμείς οι αντίπαλοί σου»!
Θανάσης Ι. Ηλιόπουλος
Δημοτικός σύμβουλος
«Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος»
Από τις 21 Οκτωβρίου 2018 και πριν ακόμα την επίσημη ανακοίνωση της υποψηφιότητας του Παναγιώτη Νίκα για την Περιφέρεια Πελοποννήσου όσο και πριν από την ανακοίνωση της υποψηφιότητας από μέλος της δημοτικής μας ομάδας, κατέθεσα την άποψή μου (verbavolant, scriptamanent) περί της μετάβασης στη μετά Νίκα εποχή για την παράταξη, στην οποία είμαι ένας απλός κωπηλάτης.
Κι αυτό έγινε δημοσίως, με ανάρτηση στο διαδίκτυο, του οποίου φίλοι πια είμαστε σχεδόν όλοι, και όχι «εν κρυπτώ και παραβύστω», σε κάποια χασαποταβέρνα «μεταξύ τυρού και αχλαδίου» ή σε κάποιο υπερώο της πόλης, όπου τα παραπολιτικά είθισται να επισκιάζουν την ουσία και τα προσωπικά να προηγούνται της Δημοκρατίας…
«Φως, περισσότερο φως, ανάψτε κάνα φως
Να βλέπω τι και πώς, ν’ αρχίσω να μιλάω».
Χωρίς να ακούσουμε όλοι και κυρίως οι δημότες, πώς θα συνεχιστεί το επιτυχημένο έργο της δημαρχοντίας Νίκα, ποιο το όραμα για την ιστορική, πολύτροπο πόλη μας, με ποια κριτήρια θα επιδιωχθούν οι ενδεχόμενες προεκλογικές και οι απαραίτητα μετεκλογικές συνεργασίες βάσει της νέας πραγματικότητας της απλής αναλογικής και τόσων άλλων θεμάτων.
Και εξηγούμαι! Η Δημοκρατία ως πολίτευμα έχει τα προβλήματά της… Αλλά μια κουτσή Δημοκρατία είναι βαρονία και υποτελές φέουδο της επιθυμίας των ολίγων, των εκλεκτών. Αυτών που μοιράζουν τα χαρτιά, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ποιος κάνει τη «μάνα»! Η επιλογή της κλειστής διαδικασίας και όχι της ανοιχτής είναι μία επιλογή ήττας!
Κάποιοι δεν έμαθαν ακόμα και θέλουν «μικρό γήπεδο». Κι ας έχει προηγηθεί το ιστορικό της 29ης Νοεμβρίου του 2009, τότε «που σώπασαν οι λύκοι, γιατί ούρλιαζαν οι άνθρωποι».
Μαζί εκλεχτήκαμε, μαζί ορκιστήκαμε ενώπιον του ίδιου Θεού φαντάζομαι, ο δήμαρχος, οι δημοτικοί σύμβουλοι, οι πρόεδροι των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων και οι τοπικοί σύμβουλοι. Και το να αποφασίσουν κάποιοι ότι αυτοί μόνο μαζί με μετρημένο εκλογικό σώμα έχουν το δικαίωμα να πάρουν μιαν απόφαση, μοιάζει με δοσομετρητή ελεγχόμενο, για να μη χαλάσει η συνταγή!
«Να είμαστε έτοιμοι! Κάθε ώρα είναι η δική μας ώρα» λέει ο ποιητής, αλλά «συνάδελφοι» μέσω άλλου ποιητή απαντούν «χωρίς περίσκεψην, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ, μεγάλα και αψηλά τριγύρω τους έχτισαν τείχη»
Και με την κοινωνία απούσα… και απαυδούσα από τα ύστερα που δεν τιμούν τα πρώτα!
13 συνάδελφοι, φίλοι και συναγωνιστές δημοτικοί σύμβουλοι της «Δημοτικής Πρωτοβουλίας» του δημάρχου Παναγιώτη Νίκα έλαβαν λιγότερους σταυρούς από το γράφοντα, τοπικό σύμβουλο της Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας. Είναι κατώτερης ποιότητας οι σταυροί που λαμβάνει ένας καπνεργάτης; Υπάρχουν διαβαθμίσεις στις ψήφους; Οι τοπικοί σύμβουλοι δεν είναι μέλη της δημοτικής ομάδας; Όταν εκλέγεται κάποιος ή κάποια από το Λαό, απονομιμοποιείται η επιλεκτική διαδικασία, η κοπτοραπτική.
Η Δημοκρατία είναι γιορτή, δεν είναι πανηγυράκι. «Τρεις το λάδι, τρεις το ξύδι και έξι το λαδόξυδο!»
«Εμείς -αγαπητοί μου φίλοι- δε γονατίσαμε σκυφτοί να φιλήσουμε τα πόδια του δυνατού». Έχουμε χρόνια γράψει στο ένα γόνατό μας τη λέξη Ευθύνη, στο άλλο Συμμετοχή, στην καρδιά μας Αλληλεγγύη, γνωρίζοντας από πάντα ότι «για να κάνεις εχθρούς, δε χρειάζεται να κηρύξεις τον πόλεμο. Αρκεί να πεις ανοιχτά αυτό που σκέφτεσαι»
Και τελικά έτσι ζούμε μόνο, πιστεύοντας ότι «το αστέρι σε μια ομάδα είναι η ίδια η ομάδα!».
To be continued…
Παναγιώτης Ι. Λύρας
Τοπικός Σύμβουλος Δημοτικής Κοινότητας Καλαμάτας
Του Αντώνη Πετρόγιαννη
