Ο Καμύ είχε πει: «Όλα όσα ξέρω για την ηθική και την αίσθηση καθήκοντος τα έχω μάθει από το ποδόσφαιρο». Ο Παζολίνι είχε γράψει: «Το ποδόσφαιρο είναι η τελευταία ιερή παράσταση των καιρών μας. Κατά βάθος πρόκειται για ιεροτελεστία… Είναι ένα σύστημα σημείων, μια γλώσσα…». Ο Μπομπ Μάρλεϊ είχε τραγουδήσει «το ποδόσφαιρο είναι ελευθερία. Ελευθερία κίνησης, ελευθερία σκέψης».
Ποδόσφαιρο! Το άθλημα όλων. Πλούσιων και φτωχών. Μορφωμένων και αγράμματων. Κοντών και ψηλών. Αυτό με τους απλούς κανόνες. Που για να το παίξεις χρειάζεσαι μια μπάλα, δυο πέτρες για δοκάρια και έναν ατσούμπαλο για τερματοφύλακα.
Ποδόσφαιρο! Το δημιούργημα της βικτωριανής μπουρζουαζίας που εξελίχθηκε στο «θέατρο των φτωχών». Το άθλημα με τα θεοποιημένα σύμβολα. Τα γήπεδα που έγιναν ναοί. Οι φανέλες που έγιναν αντικείμενο της σύγχρονης εικονολατρίας.
Και το χορτάρι, σανίδι για τον Γκαρίντσα, τον Κρόιφ, τον Ζιντάν. Πολεμικό χαράκωμα για τον Βαρέλα, τον Μαραντόνα. Ποδόσφαιρο! Η τελευταία μορφή διονυσιακής έκστασης. Ανυπόκριτου πάθους και ανιδιοτελούς αφοσίωσης. Με χορωδιακά δημιουργήματα, συχνά βωμολοχικά, πλην όμως έμμετρα και ομοιοκατάληκτα. Με κατά φαντασίωση προπονητές και κανονιέρηδες. Ταξίδια από τον παράδεισο στην κόλαση μέσα σε δευτερόλεπτα. Και ένα σφύριγμα ικανό να στείλει εκατομμύρια ανθρώπους στους δρόμους και αγνώστους στην αγκαλιά αγνώστων.
Ποδόσφαιρο! Ο παράδεισος των κλισέ και των ασυνείδητων ταυτίσεων. Που ακόμα και σήμερα, στην εποχή της απόλυτης αθλητικής παγκοσμιοποίησης, επιμένουμε να βλέπουμε παλαιομοδίτες Άγγλους, Βραζιλιάνους χορευτές, γερμανικές μηχανές. Αργεντίνους που παίζουν μπάλα επιθετικά, όπως χορεύουν τανγκό. Πονηρούς Ιταλούς, φιγουρατζήδες Λατίνους, ταλαντούχους πλην απείθαρχους Αφρικανούς.
Ποδόσφαιρο! Παιχνίδι μυαλού, φαντασίας, ενστίκτων. Έμπνευσης, εκπλήξεων, αυθορμητισμού. Μια παράσταση για όλους! Για κάθε ποδοσφαιρόφιλο. Για κάθε πιστό της νέας πολυθεϊστικής θρησκείας σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης. Για κάθε ξυπόλυτο παιδί του τρίτου κόσμου που ονειρεύεται να γίνει ο νέος Ντρογμπά, Εσιέν ή Τουρέ. Για καθέναν που θα χαρεί ή θα λυπηθεί παρέα με τον άγνωστο συμπατριώτη του, μέσα από μια καθαρτική διαδικασία συμφιλίωσης. Κυρίες και κύριοι, το 20ό παγκόσμιο κύπελλο, το Μουντιάλ της Βραζιλίας, άρχισε!
Avanti maestri!
Του Ευτύχη Βαρδουλάκη
