NOVARTIS: σκάνδαλο ή σκευωρία;


Ας μου επιτραπεί να ξεκινήσω με μια προσωπική εμπειρία. Μετά τη βίαιη διακοπή της καριέρας μου στο Εμπορικό Ναυτικό και πριν πάρω την απόφαση να δώσω για το πανεπιστήμιο, δοκίμασα για κάποιους μήνες να δουλέψω ως (κατ’ ευφημισμόν) ιατρικός επισκέπτης. Μιλάμε για τη δεκαετία του ’70, και η κατάσταση από τότε ήταν τραγική. Προφανώς και τότε υπήρχαν επαγγελματίες με αναγνωρισμένα καλά φάρμακα. Για τους υπόλοιπους, στην καλύτερη περίπτωση περιοριζόμαστε σε δωρεάν δείγματα στο φαρμακοποιό ή στο γιατρό, στη χειρότερη ο γιατρός σού έδειχνε στο μπλοκάκι πόσες συνταγές είχε γράψει και εισέπραττε αναλόγως. Οι παλιότεροι θα θυμούνται πως σε κάποια φάση μπορούσες, αντί για φάρμακα, να πάρεις καλλυντικά ή τσόκαρα κ.λπ. Φαρμακεία είχαν κλείσει, καθώς το ΙΚΑ είχε διακόψει τη συνεργασία τους επειδή το είχαν «παρακάνει».
Το σκάνδαλο, λοιπόν, είναι που τώρα όλοι «πέφτουν ξαφνικά από τα σύννεφα». Περισσότερο απ’ όλους η κυβέρνηση, που πιστεύει πως βρήκε ευκαιρία να καθαρίσει τους αντιπάλους της. Με αμφιλεγόμενες – στα όρια της παρανομίας – μεθοδεύσεις, εξαιρώντας τον Κουρουμπλή αλλά και τους Καραμανλικούς που ήταν υπεύθυνοι την περίοδο της μεγάλης αύξησης του κόστους, με μαρτυρίες χωρίς απόδειξη ανθρώπων που κρύβονται – τι φοβούνται άραγε;
Κατά τη γνώμη μου, η κυβέρνηση δε θέλει ενόχους, υπόπτους θέλει να τους έχει στον προεκλογικό αγώνα που πλησιάζει. Θα της βγει ή θα την πατήσει και πάλι;
Μπάμπης Κάρβελης
 
ΥΓ1. Οι Αμερικάνοι, αφού μαζέψουν τα απαραίτητα στοιχεία, φωνάζουν την κάθε εταιρεία και εκβιαστικά «συμφωνούν» μαζί της τεράστιες αποζημιώσεις – άντε να το ξανακάνουν. Κάτι ανάλογο θα έπρεπε να κάνουμε κι εμείς. Αλλιώς, αν δε βρουν χρηματικές μεταβιβάσεις και τραπεζικές καταθέσεις, πώς θα δικάσουν κάποιον γιατρό, επειδή συνταγογράφησε κάποιο φάρμακο; Μαζί με τα χλωρά θα γλιτώσουν φοβάμαι και τα ξερά – αυτοί δηλαδή που χρηματίζονταν.
 
Υ.Γ.2. Προφανώς, αν βρεθούν στοιχεία για κάποιον, όχι μόνο να του δημεύσουν περιουσία, αλλά και να τον εξευτελίσουν, όπως τον (όψιμο υποστηρικτή του Τσίπρα) Τσοχατζόπουλο. Αλλά να γράφει δημοσιογράφος ότι «υπουργός, γίνεται να μην τα έπιανε;», σημαίνει για μένα πως «αν εγώ ήμουν υπουργός, θα τα έπιανα». Κρίμα!