Απορρίφθηκε αίτηση υπερχρεωμένου με 20 καταναλωτικά και πιστωτικές

Ειρηνοδικείο: «Ο καταναλωτής έχει ευθύνη, πρέπει να επιδείξει επιμέλεια και πρόνοια»
 
Της Βίκυς Βετουλάκη
 
Απορριπτική ήταν η τελευταία απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλαμάτας που δημοσιοποιήθηκε, σε αίτηση που είχε καταθέσει 55χρονη για ρύθμιση χρεών που έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
Το δικαστήριο έκρινε ότι η οφειλέτρια δημιούργησε με δόλο τις οφειλές, γνωρίζοντας ότι δε θα μπορεί να εξυπηρετήσει τα δάνειά της και θέλοντας να εξασφαλίσει ανώτερο βιοτικό επίπεδο από αυτό που μπορούσε.
 
Γνώριζε ότι δεν μπορεί
Η οφειλέτρια σταμάτησε να εργάζεται ως υπάλληλος γραφείου, καθώς αυτό έκλεισε και λαμβάνει επίδομα ανεργίας. Η συνολική οφειλή της φτάνει τα 70.156,56 ευρώ και προέρχεται από 20 καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες.
Το δικαστήριο, αφού εξέτασε την αίτησή της και τις αιτιάσεις των τραπεζών, την απέρριψε, επισημαίνοντας ότι η αιτούσα «αλόγιστα, χωρίς επιμέλεια και σύνεση, προέβαινε σε διαρκείς συνάψεις δανείων, που εκ των προτέρων γνώριζε  ότι είναι αδύνατο να εξυπηρετήσει συνολικά. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το συνολικό χρέος να εκτοξεύεται στα 70.156,56 ευρώ, το σύνολο του οποίου προέρχεται αποκλειστικά από καταναλωτικά δάνεια και πιστωτικές κάρτες».
Μάλιστα, οδηγείται στο συμπέρασμα ότι χωρίς αμφισβήτηση η δημιουργία των χρεών οφείλεται σε δόλο της αιτούσας, κι αυτό, διότι προέβη σε αλόγιστο δανεισμό, προκειμένου να εξασφαλίσει ανώτερο επίπεδο διαβίωσης από εκείνο που επέτρεπε το εισόδημά της, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι δε θα μπορεί να πληρώσει, υπερβαίνοντας το μέτρο και τη σύνεση του μέσου καταναλωτή.
Επίσης, η απόφαση του Ειρηνοδικείου υπογραμμίζει ότι, ακόμα κι αν γίνει δεκτή η άποψη ότι οι τράπεζες ακολουθούσαν επιθετική στρατηγική, προκειμένου να τη δανειοδοτήσουν, η αιτούσα είχε τον τελευταίο λόγο. «Δεν πρέπει να θεωρείται ότι ο καταναλωτής απαλλάσσεται από την υποχρέωσή του να επιδείξει επιμέλεια και πρόνοια για την επιλογή της κατάλληλης πίστωσης κατά την κατάρτιση της σύμβασης», καταλήγει το σκεπτικό της απορριπτικής απόφασης.